«Μήπως καταλαβαίνεις εσύ τι γίνεται;...»

«Φίλε μου για άλλη μια φορά σε απασχολώ πιθανότατα σε ώρα δουλειάς και σου ζητώ συγνώμη γι' αυτό. Αλλά ίσως αυτό που θέλω να σου επισημάνω, είναι χρήσιμο και στη δουλειά σου... ». Με αυτή την εισαγωγή στο mail που μου έστειλε ο κ. Χ με υποχρέωνε είχα δεν είχα χρόνο, να σταματήσω και να διαβάσω το σημείωμά του. Άλλωστε γνώριζε την περιέργειά μου και ήξερε ότι δεν θα μπορούσα να αντισταθώ και να αφήσω στα αδιάβαστα το μήνυμά του.

«Αυτές τις ημέρες», συνέχιζε στην ηλεκτρονική επιστολή του, «μετά τη συνάντησή μας την Κυριακή, άρχισα να ψάχνω τα διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Άλλωστε η κατακόρυφη αύξηση του πληθωρισμού σε Ευρώπη και Ελλάδα είναι κάτι που χρειάζεται πλέον περισσότερη προσοχή από όση φαίνεται να δείχνουν στα οικονομικά υπουργεία. Άφησα λοιπόν κατά μέρος τους δείκτες του ονομαστικού, του δομικού και του εναρμονισμένου και πήγα λίγο πιο πίσω. Έψαξα να δω τι γίνεται στην παραγωγή. Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία που βρήκα ήταν του Σεπτεμβρίου, τα είδα και... ανατρίχιασα. Γνωρίζεις ότι η αύξηση των τιμών παραγωγού τον Σεπτέμβρη ήταν σχεδόν 20%, χτύπησε 19,9% για την ακρίβεια και τα προσωρινά στοιχεία για τον Οκτώβρη οδηγούν σε εκτιμήσεις για ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Ποιος θα πληρώσει αυτές τις τιμές όταν τα προϊόντα αυτά θα φτάσουν στην κατανάλωση;

Όσοι ήμαστε... παλιοί και κάνουμε τη σύγκριση με τη δεκαετία του '70 «τρελαινόμαστε». Για να φτάσει όπου έφτασε σε τέτοια επίπεδα πληθωρισμού στην παραγωγή πέρασαν χρόνια από την κατάρρευση του Μπρέτον Γουντς. Τώρα έχουν φτάσει εκεί σε διάστημα ενός έτους και πολύ λέω. Κανείς δεν νοιάζεται ή δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό για μία οικονομία που ήδη έχει το μεγαλύτερο εμπορικό έλλειμμα στην Ευρωζώνη; 

Μήπως καταλαβαίνεις εσύ τι γίνεται; Πώς μπορούν να λένε ότι ο πληθωρισμός μπόρα είναι και θα περάσει;

Είδα ότι σηκώσατε την αντιπαράθεση στις τοποθετήσεις Πάουελ – Λαγκάρντ σε σχέση με αυτό το παραμύθι της παροδικότητας των πληθωριστικών πιέσεων, αλλά δεν γίνεται να επιμένουν στο παραμύθι της Λαγκάρντ τα οικονομικά στελέχη της κυβέρνησης. 

Υπάρχουν άνθρωποι στο οικονομικό επιτελείο, ειδικά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, που γνωρίζουν οικονομικά και είναι σοβαροί απέναντι στο αντικείμενό τους. Απορώ γιατί συνεχίζουν στην ίδια γραμμή. Θα είναι καταστροφή το 2022 αν δεν γίνει εδώ και τώρα διόρθωση... Ενδεχομένως να με θεωρείς υπερβολικό αλλά γνωρίζω ότι συμμερίζεσαι τις απόψεις αυτές. 

Το είχατε άλλωστε επισημάνει από τα τέλη του Μάη, αρχές του Ιούνη, ότι υπάρχει ριζική αλλαγή στο μέτωπο των τιμών και δεν αλλάξατε ρότα ούτε και με τις ενορχηστρωμένες ρητορείες των ανθρώπων της ΕΚΤ στη Φρανκφούρτη και την Αθήνα, για την παροδικότητα των πληθωριστικών πιέσεων. Όμως εδώ τα λόγια δεν φτάνουν και αυτό που με κάνει να ανησυχώ περισσότερο είναι ότι ακόμα και στους «δικούς» μου, τους τραπεζικούς κανείς δεν σηκώνει φωνή να πει κάτι. 

Και δεν καταλαβαίνω γιατί. Για την ακρίβεια δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνω, γιατί αυτά που άκουσα όταν μίλησα με κάποιους η απάντηση που πήρα ήταν... αλλόκοτη. Η απάντηση ήταν ότι όσο από την ΤτΕ και την ΕΚΤ επιμένουν ότι δεν υπάρχει ανησυχία, δεν έχουν λόγο να ανησυχούν και αυτοί... Το πρόβλημά τους είναι πως θα μεταφέρουν όσο γίνεται γρηγορότερα την ευθύνη για τα Npls στο δημόσιο και να είναι με τους ισολογισμούς «καθαρούς» πριν από την άνοιξη.

Βέβαια αν μέχρι την άνοιξη ο πληθωρισμός τους έχει πάρει το έδαφος κάτω από τα πόδια, σε τράπεζες και κυβέρνηση δεν θέλουν να το σκέπτονται... Τέλος πάντων, σου μετέφερα με τρόπο ίσως υπερβολικό τις ανησυχίες μου, αλλά ειλικρινά, εσύ καταλαβαίνεις γιατί κλείνουν τα μάτια;....».