Ζήτημα σύνδεσης των μισθολογικών αυξήσεων με την βελτίωση της παραγωγικότητας και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων θέτει ο ΣΕΒ, επισημαίνοντας σε αυστηρό τόνο πως τα δικαιώματα των πολιτών πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν την δυνατότητα ή την αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί σε αυτά.
Στο Συνέδριο που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος για «Το μέλλον της Εργασίας μετά το Μνημόνιο», με τη συμμετοχή εκπροσώπων επιχειρήσεων–μελών του, καθώς και των Προέδρων των θεσμικών Κοινωνικών Εταίρων (ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ) και της ΟΚΕ, αποδείχτηκε πως σε πολλά θέματα, οι απόψεις του βιομηχανικού κόσμου ταυτίζονται με εκείνες των εκπροσώπων των Θεσμών.
Τόσο ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας, όσο και ο σύμβουλος διοίκησης του Συνδέσμου Χάρης Κυριαζής, τοποθετήθηκαν σε διάφορα ζητήματα εργασιακού ενδιαφέροντος, όπως ο κατώτατος μισθός, οι απεργίες, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι ευέλικτες μορφές εργασίας, αλλά και ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων.
- ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ: Αίτημα του ΣΕΒ είναι να καθορίζεται ο εθνικός κατώτατος μισθός με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Προτείνει ωστόσο να απλοποιηθεί η διαδικασία καθορισμού μισθού (που έχει προβλεφθεί νομοθετικά) όπως και να μειωθεί ο αριθμός των εμπλεκομένων στη διαβούλευση.
«Στο νέο εργασιακό περιβάλλον, πρώτον, δεν πρέπει να υπάρχουν διαδικασίες που επιφέρουν αυτοματισμούς μεταξύ του εθνικού κατώτατου μισθού και των λοιπών επιπέδων, και δεύτερον, οι μεταβολές των μισθών πρέπει να ακολουθούν στενά τις μεταβολές της παραγωγικότητας» επισημαίνει ο κ. Κυριαζής.
Τονίζει δε ότι σήμερα βρισκόμαστε σε ένα επίπεδο ισορροπίας της αγοράς και ότι δεν υπάρχει δυνατότητα και ανάγκη μεταβολής του κατώτατου μισθού, παρά μόνον θέματα της σύνθεσης του κατώτατου νόμιμου (π.χ. των τριετιών) τα οποία θα πρέπει να εξεταστούν σε επόμενη φάση.
- ΑΥΞΗΣΗ ΜΙΣΘΟΥ: Σε άλλο σημείο της τοποθέτησής τους ανέδειξαν ως βασική αρχή ότι οι αποφάσεις για αύξηση των μισθών πρέπει να συνδέονται με την αύξηση της παραγωγικότητας στους κλάδους των «διεθνώς εμπορεύσιμων», της οποίας η αύξηση πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και προϋπόθεση για την παράλληλη και ταυτόχρονη αύξηση των μισθών και τη διατήρηση και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.
«Ο μόνος τρόπος για τη διασφάλιση βιώσιμων θέσεων εργασίας, είναι η πορεία των μισθών να συνδέεται και να εξαρτάται από την πορεία της παραγωγικότητας» υποστηρίζει ο κ. Φέσσας.
- ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ: Στην Ελλάδα ισχύει σήμερα καθεστώς ελευθερίας συλλογικών διαπραγματεύσεων και την περασμένη χρονιά (2016) υπογράφτηκαν 10 κλαδικές/ομοιεπαγγελματικές, 309 επιχειρησιακές και 6 τοπικές συμβάσεις. Όπως τονίζουν οι επικεφαλής του ΣΕΒ, η ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων νοθεύεται στην Ελλάδα, από την επιβολή συστήματος της λεγόμενης υποχρεωτικής διαιτησίας.
- ΑΠΕΡΓΙΕΣ: Ως προς την επέκταση και κήρυξη γενικώς υποχρεωτικής μιας κλαδικής ή/και ομοιοεπαγγελματικής ΣΣΕ μέσω Υπουργικής Απόφασης, ο ΣΕΒ είναι ενάντια στην σχεδόν αυτόματη επέκταση των ΣΣΕ.
Δεδομένου ότι ο θεσμός της επέκτασης δεσμεύει επιχειρήσεις που δεν έλαβαν μέρος στη συλλογική διαπραγμάτευση, ο κ. Κυριαζής υποστηρίζει πως πριν συζητηθεί οποιαδήποτε αλλαγή από το σημερινό σύστημα, πρέπει να διασφαλίζονται απαραιτήτως ότι το ποσοστό κάλυψης εργαζομένων να είναι ιδιαίτερα αυξημένο, να μην κηρύσσονται γενικά υποχρεωτικές οι ομοιοεπαγγελματικές ΣΣΕ και να μην κηρύσσονται γενικά υποχρεωτικές οι κλαδικές ΣΣΕ που δεν έχουν συνυπογραφεί και από τις δύο πλευρές.
Σχετικά με την ΣΣΕ που υπερισχύει σε περίπτωση συρροής επιχειρησιακής και κλαδικής σύμβασης ο ΣΕΒ θεωρεί ότι πρέπει να υπερισχύει η επιχειρησιακή, σημειώνοντας ότι ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων επιβάλλεται να αναδιαρθρωθεί για να επιζήσει και η προσπάθεια αυτή εξυγίανσης της αγοράς θα διαρκέσει πολλά χρόνια και αυτό δεν εξαρτάται από τον κλάδο δραστηριότητας της κάθε επιχείρησης.
- ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ: Σχετικά με τον συνδικαλιστικό νόμο που ψηφίστηκε το 1982 οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου αναγνωρίζουν τον εμβληματικό χαρακτήρα του νόμου, αλλά πιστεύουν ότι υπάρχουν κάποια σημεία όπου απαιτούνται αλλαγές. Καλούν δε την ΓΣΕΕ να διαμορφώσουν από κοινού κοινή πρόταση για το νέο εργασιακό περιβάλλον.
- ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Σύμφωνα με τον ΣΕΒ οι νέες θέσεις εργασίας για να είναι βιώσιμες θα πρέπει να δημιουργηθούν σε κλάδους εξωστρεφείς, κι όχι εκεί που χάθηκαν κατά την περίοδο 2008-2013. Και οι κλάδοι αυτοί οφείλουν υποχρεωτικά να κινούνται πλησίον του τεχνολογικού συνόρου για να είναι ανταγωνιστικοί.
Γι’ αυτό πρέπει να στηριχθούν οι τομείς των διεθνώς εμπορευσίμων προϊόντων και υπηρεσιών με τα κατάλληλα εργαλεία πολιτικής, μεταξύ των οποίων είναι και μια ευέλικτη αγορά εργασίας που εστιάζει στη βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας και της επιχείρησης, αναφέρει ο κ. Φέσσας
«Δεν μπορούν να υπάρχουν εισοδήματα, παροχές και προνόμια χωρίς παραγωγικό αντίκρισμα και στήριξη από την πραγματική οικονομία», επισημαίνει με έμφαση ο πρόςδρος του ΣΕΒ και τονίζει πως κύριο χαρακτηριστικό της αληθινής δημοκρατίας και της κοινωνικής ευημερίας είναι το ισοζύγιο μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των πολιτών. Κι ότι κάθε δικαίωμα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν την δυνατότητα ή την αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί σε αυτό από πλευράς υλικών όρων και διαθέσιμων πόρων.
«Η επιστροφή στο καθεστώς εργασιακών ρυθμίσεων που ίσχυε πριν την κρίση είναι μια ανιστόρητη ουτοπία που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική πραγματικότητα της χώρας μας» υποστηρίζει ο κ. Φέσσας, καθιστώντας σαφές ότι η πρόσφατη έκθεση του ΣΕΒ για το Μέλλον της Εργασίας δεν παρουσιάζει τις θέσεις του Συνδέσμου, αλλά κυρίαρχες και αναδυόμενες τάσεις στην οργάνωση της εργασίας διεθνώς.
