Οι τελευταίες εξαγγελίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που αφορούν στην αλλαγή της νομισματικής της πολιτικής, ειδικά μετά την 1η Ιουλίου (διακοπή του APP, προγράμματος καθαρών αγορών ομολόγων) και η επικείμενη αύξηση επιτοκίων, με ανοικτό το παράθυρο σωστικών παρεμβάσεων στο χρέος των οικονομιών, που θα πιεσθούν από τις αγορές, δρομολογούν μία νέα κατάσταση για τις οικονομίες αυτές.
Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της μεταβολής είναι η επιδείνωση της τραπεζικής πιστωτικής λειτουργίας.
Η στροφή της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ σημαίνει ότι για κάποιο χρονικό διάστημα τα χρέη της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας – οι χώρες υψηλού χρέους της Ε.Ε. - θα... κολυμπήσουν στην ανοιχτή θάλασσα χωρίς τα σωσίβια του PEPP και του APP.
Αν κινδυνεύσουν να βυθιστούν θα πρέπει να στηριχθούν στην υπόσχεση της ΕΚΤ για την ενεργοποίηση του νέου εργαλείου στήριξης, το οποίο θα πρέπει να λειτουργήσει ως εγγύηση για την αγορά.
Το εργαλείο αυτό «κατά του κατακερματισμού της αγοράς ομολόγων στην Ευρωζώνη», έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα, προσπαθώντας να κατευνάσει τους φόβους των επενδυτών, οι οποίοι ήδη αναρωτιούνται αν τα υπερχρεωμένα έθνη, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα με το κόστος δανεισμού τους.
Οι συνέπειες της διάσωσης
Ποιες θα είναι οι συνέπειες της ενεργοποίησης του εργαλείου αυτού και πως η λειτουργία του, θα συμβιβάζεται με την νέα πολιτική της ΕΚΤ, η οποία στοχεύει στην συρρίκνωση της ρευστότητας, αντίθετα δηλαδή με την αύξησή της που θα προκαλείται από την λειτουργία του νέου εργαλείου;
Η απάντηση της ΕΚΤ μέχρι σήμερα – παρ' ότι δεν δίδονται στοιχεία για την λειτουργία του – είναι ότι εφ' όσον χρειαστεί να στηρίξει με αγορές χρέους η ΕΚΤ κάποια χώρα, θα προβαίνει ταυτόχρονα σε πράξεις «αποστείρωσής» της.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα «υποχρεώνει» τις τράπεζες να της επιστρέφουν την επιπλέον αυτή ρευστότητα μέσω των καταθέσεών τους στην ΕΚΤ που θα διαθέτουν πλέον ελκυστικότερα επιτόκια.
Με άλλα λόγια η έκτακτη στήριξη (ρευστότητας) που θα παρέχει μέσω του εργαλείου αυτού η ΕΚΤ στα στοχοποιημένα από τις αγορές κρατικά ομόλογα, δεν θα παραμένει στην συγκεκριμένη οικονομία – που απεγνωσμένα θα χρειάζεται – αλλά θα αφαιρείται μέσω του τραπεζικού συστήματος στις overnight καταθέσεις των τραπεζών στην ΕΚΤ...
Ορισμένοι αναλυτές προσιδιάζουν το σύστημα που θέλει να εφαρμόσει η ΕΚΤ σε ένα είδος αναβίωσης του προγράμματος SMP (Πρόγραμμα Αγορών Τίτλων) που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης κρίσης χρέους της ευρωζώνης το 2011. Κυρίως δε με την Ελλάδα...
Τότε η ΕΚΤ «απορροφούσε» ρευστότητα από την εν λόγω οικονομία για χρήση αγοράς χρέους της...
Με άλλα λόγια, διατηρούσε – υπό το άγρυπνο βλέμμα της Bundesbank- την αρχή των αμετάβλητων υπολοίπων, «καλώντας» τις ευρωπαϊκές τράπεζες να σταθμεύσουν την πρόσθετη ρευστότητα στο Eurotower, με ελκυστικά επιτόκια, αφήνοντας πίσω τους μία «τρύπα» στην χρηματοδότηση της ασφυκτιούσας για πιστώσεις οικονομίας.
Και βέβαια σε ένα τέτοιο περιβάλλον σήμερα, στο οποίο οι ασφυκτικές πιέσεις από την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και την «επιστροφή» των φαινομένων διόγκωσης, λόγω της κρίσης, των «κόκκινων δανείων», οι τράπεζες ευχαρίστως θα «παρκάρουν» ρευστότητα στην ΕΚΤ.
Αποφεύγοντας έτσι τα επικίνδυνα ναρκοθετημένα πεδία στην πραγματική οικονομία, από την ύφεση και αύξησης των επισφαλών δανείων...
