Πώς ήταν 10 εφευρέσεις την στιγμή που πρωτοκυκλοφόρησαν

Σήμερα υπάρχουν αμέτρητα μοντέλα το καθένα με τις ιδιαιτερότητές του, σπαστά ή αναδιπλούμενα, αγωνιστικά, πόλης, ηλεκτρικά και άλλα.

Ωστόσο το 1817 ο Karl Von Drais ο εφευρέτης του πρώτου ποδηλάτου χρησιμοποίησε ως βασικό υλικό το ξύλο και έφτιαξε το παραπάνω ποδήλατο χωρίς πετάλια. Έτσι οι αναβάτες έπρεπε να σπρώχνουν με τα πόδια τους για να κινήσουν τους τροχούς. Αργότερα βέβαια, το μοντέλο βελτιώθηκε και προσέφερε ακόμα περισσότερη άνεση με τα πετάλια. 

Πριν το ηλεκτρικό ψυγείο υπήρχαν τα «iceboxes», ελληνιστί ντουλάπια - κουτιά με πάγο, τα οποία κατασκευάζονταν από ξύλο και ενισχύονταν με πάγο. Χρησιμοποιούσαν μάλιστα διάφορα υλικά, ώστε να διατηρούν τον πάγο και το εσωτερικό του ντουλαπιού κι ό,τι αυτό περιλάμβανε δροσερό.

Το 1835, ο Jacob Perkins εξέλιξε αυτό το πρώιμο μοντέλο ψύξης και πατένταρε το γνωστό μας ψυγείο με την αντλία θερμότητας.

Μπορεί ο Thomas Edison να πιστώνεται την εφεύρεση της ηλεκτρικής λάμπας το 1879, ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι και άλλοι εφευρέτες έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της, όπως ο ιταλός εφευρέτης Allesandro Volta ο οποίος εφήυρε την πρώτη ηλεκτρική μπαταρία (γνωστή κι ως βολταϊκός σωρός) αλλά και ο Humphry Davy ο οποίος δημιούργησε την πρώτη λυχνία τόξου, μια λάμπα δηλαδή που παράγει φως από ένα ηλεκτρικό τόξο.

Ο Alexander Graham Bell κατοχύρωσε το τηλέφωνο το 1876 και πραγματοποίησε την πρώτη κλήση από την Νέα Υόρκη στο Σικάγο το 1892. Αυτή η πρώιμη τηλεφωνική συσκευή συνίστατο από έναν πομπό ο οποίος μετέδιδε τις δονήσεις της φωνής τηλεγραφικώς.

Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε περιελάμβανε μια ελαστική μεμβράνη από σίδηρο, που βρισκόταν μπροστά από ένα σιδηρομαγνητικό πυρήνα, περιτυλιγμένο με μονωμένο αγωγό. Μια γραμμή από δυο καλώδια συνέδεε τη συσκευή αυτή με μια άλλη παρόμοια. Στη συσκευή του Bell η φωνή έπεφτε πάνω στη μεμβράνη και την έκανε να πάλλεται. Αυτό τον καθιέρωσε σαν τον πρώτο που εφάρμοσε τις κυματοειδείς μορφές των ηλεκτρικών ρευμάτων.

Μπορεί οι σημερινές ηλεκτρικές σκούπες να ρουφούν την σκόνη στο εσωτερικό τους, ο πρόδρομός τους όμως ο οποίος κυκλοφόρησε το 1901 έκανε ακριβώς το αντίθετο, φυσούσε δηλαδή την σκόνη μακριά με την βοήθεια συμπιεσμένου αέρα. Η αντίστροφη εκδοχή τους με τις σακούλες στο εσωτερικό ήρθε το 1907 από τον William Henry Hoover.

Φυσικά η πρώτη σκούπα δεν ήταν οικιακή, την έσερναν με άλογο για να την χρησιμοποιήσουν σε όποιο σπίτι την χρειαζόταν.

Όσο παράξενο κι αν ακουστεί το πρώτο πλυντήριο ρούχων ήταν στρογγυλό και περιλάμβανε μέχρι και κυλίνδρους που έστυβαν τα ρούχα κατά την έξοδό τους από αυτό. Εφευρέτης αυτού ο Alva John Fisher ο οποίος παρουσίασε το πρώτο δείγμα το 1908 και κατοχύρωσε το σχέδιο του το 1910.

Το όνομα αυτού «Thor» και ο κατασκευαστής του η εταιρεία Hurley Machine Company στο Σικάγο.

Δημιουργήθηκε το 1928, το όνομα αυτής ήταν Octagon και κατασκευαστής της η General Electric. Ο λόγος για την πρώτη τηλεόραση η οποία έπαιζε ένα μόνο σόου το «The Queen’s Messenger» μέχρι και το 1950 όπου άρχισε να γίνεται mainstream και να κατακτά τα αμερικανικά σαλόνια...

Κι όμως ο φούρνος μικροκυμάτων εφευρέθηκε κατά λάθος! Την ώρα που ο μηχανικός Percy LeBaron Spencer δοκίμαζε τους σωλήνες κενού που παράγουν μικροκυματική ακτινοβολία που χρησιμοποιείται σε συστήματα ραντάρ. Σύμφωνα με το LiveScience, o Spenser παρατήρησε ότι κατά την διεξαγωγή των πειραμάτων μια μπάρα σοκολάτας που είχε στην τσέπη του έλιωσε.

Κάπως έτσι του ήρθε η ιδέα να φτιάξει ένα μεταλλικό κιβώριο γύρω από τα μικροκύματα, αφού τα τελευταία δεν μπορούν να διαπεράσουν το μέταλλο και διαπίστωσε ότι με τον τρόπο αυτό τα τρόφιμα θερμαίνονται γρηγορότερα σε σχέση με τον παραδοσιακό φούρνο. Για αυτή του την ιδέα κατέθεσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1945.

Αν και σήμερα εξοικειωνόμαστε με όλο και μικρότερους σε μέγεθος και ισχυρότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο πρώτος του είδους καταλάμβανε ένα ολόκληρο δωμάτιο.

Ο περίφημος ENIAC, αγγλική συντομογραφία του Electronic Numerical Integrator and Computer, Ηλεκτρονικός αριθμητικός ολοκληρωτής και υπολογιστής, ήταν ο ήταν ο πρώτος μεγάλης κλίμακας επαναπρογραμματιζόμενος ηλεκτρονικός ψηφιακός υπολογιστής ικανός να λύσει ένα πλήρες εύρος υπολογιστικών προβλημάτων. Αν και είχαν ήδη κατασκευαστεί κάποιοι υπολογιστές με ορισμένες από αυτές τις ιδιότητες, όπως ο Ζ3, ο ENIAC ο οποίος σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε υπό την εποπτεία του Καθηγητή Φυσικής  John Mauchly και του μεταπτυχιακού φοιτητή του John Presper Eckert, ήταν ο πρώτος καθαρά ηλεκτρονικός επαναπρογραμματιζόμενος υπολογιστής που μπορούσε να προσομοιώσει μια Καθολική Μηχανή Τούρινγκ.

Σκοπός των δύο κατασκευαστών ήταν η δημιουργία ενός υπολογιστή που θα μπορούσε να επιτύχει την έγκαιρη σύνταξη ακριβέστατων πινάκων εμβέλειας και τροχιάς, για τις βολές των νέων όπλων του αμερικανικού στρατού, γι' αυτό και ο υπολογιστής θα χρησιμοποιούταν από το Εργαστήριο Βαλλιστικής Έρευνας του στρατού των Η.Π.Α., κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Project PX, όπως ονομάστηκε η κατασκευή του άρχισε στη σχολή Ηλεκτρολογικής Μηχανικής Moore στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, τον Ιούλιο του 1943 και ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 1946 όπου και έγινε η πρώτη δημόσια παρουσίασή της κατασκευής η οποία κόστισε περί τα 500.000 δολάρια. 

Ωστόσο, ήταν πλέον πολύ αργά για να χρησιμεύσει για τον αρχικό του σκοπό, καθώς ο πόλεμος είχε τελειώσει. Έτσι, χρησιμοποιήθηκε για προβλήματα σε τομείς όπως η ατομική ενέργεια και η βαλλιστική. Ο ENIAC έκλεισε στις 9 Νοεμβρίου, 1946 για αναβάθμιση μνήμης και συντήρηση. Μεταφέρθηκε στο Aberdeen Proving Ground, στην πολιτεία Μέριλαντ, το 1947. Εκεί, στις 29 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, τέθηκε ξανά σε λειτουργία και συνέχισε να λειτουργεί αδιαλείπτως μέχρι την 11:45 μ.μ. στις 2 Οκτωβρίου του 1955. Οι Mauchly και Eckert κατέθεσαν αίτηση ευρεσιτεχνίας, υποστηρίζοντας ότι αυτοί εφηύραν τον ψηφιακό υπολογιστή. Χρόνια αργότερα, μετά από νομικό αγώνα, τα δικαστήρια αποφάσισαν ότι η ευρεσιτεχνία ήταν άκυρη και ότι ο John Atanasoff ήταν αυτός που εφηύρε τον ψηφιακό υπολογιστή (ABC - Atanasoff–Berry Computer).
 

Οι διαφορές του από τα σημερινά μοντέλα ήταν τεράστιες, από το μέγεθός του – έμοιαζε τουλάχιστον με τούβλο – έως και την μπαταρία του η οποία χρειαζόταν 10 ώρες για μια πλήρη φόρτιση. Ωστόσο το πρώτο κινητό τηλέφωνο της Motorola το οποίο κυκλοφόρησε το 1973 ήταν η αφορμή για την εξέλιξη της επικοινωνίας έτσι όπως την βιώνουμε σήμερα.