Την ανθεκτικότητα κερδοφορίας, τη δυναμική πιστωτική επέκταση, τους υψηλούς κεφαλαιακούς δείκτες και τη σταθερή ποιότητα ενεργητικού θα αντιπαραβάλουν οι διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών μπροστά στον αντίκτυπο της περαιτέρω αποκλιμάκωσης των επιτοκίων στα καθαρά έσοδα από τόκους. Με αυτά, λοιπόν, θα προσέλθουν και στη νέα χρήση (όπως συνέβη και το 2024), παρουσιάζοντας, σύμφωνα με αναλυτές, ένα αρκετά συμπαγές σετ αποτελεσμάτων.
Από την άλλη, καθώς εντείνεται η ένταση των μειώσεων των επιτοκίων έναντι των πρώτων τριμηνιαίων μειώσεων κατά το δεύτερο μισό του 2024, οι τράπεζες θα πρέπει να κινητοποιήσουν ακόμη μεγαλύτερες δυνάμεις σε άλλα πεδία δραστηριοποίησης (συγχωνεύσεις και εξαγορές, προμήθειες, προοπτικές ανάπτυξης asset - wealth management, banacassurance) διατηρώντας ως κόρη οφθαλμού την πιστωτική επέκταση.
Αιχμή του «story» η πιστωτική επέκταση
Παρότι το πρώτο τρίμηνο χαρακτηρίζεται ως εποχικά πιο αδύναμο, μετά από ένα δυνατό τέταρτο τρίμηνο με ισχυρή πιστωτική επέκταση και υψηλή κινητικότητα από την πλευρά των πελατών στα διάφορα τραπεζικά «κανάλια», οι αναλυτές αναμένουν ένα θετικό πρώτο βήμα και μια ακόμη καλύτερη συνέχεια. Η καθαρή πιστωτική επέκταση ανήλθε σε 1,6 δισ. ευρώ στο πρώτο τρίμηνο, με τις χορηγήσεις του ιδιωτικού τομέα να διαμορφώνονται στο +1,3% σε τριμηνιαία βάση (+6,2% σε ετήσια βάση). «Μοχλό» συνεχίζουν να αποτελούν οι εταιρικές χορηγήσεις που αυξήθηκαν κατά +3% σε τριμηνιαία βάση (+14% σε ετήσια βάση). Στήριγμα στα δανειακά χαρτοφυλάκια και στα καθαρά έσοδα από τόκους θα αποτελέσει σε δεύτερο χρόνο και η επαναφορά τμήματος εξυπηρετούμενων δανείων.
Από την άλλη, προβληματίζει η εικόνα του retail και κυρίως τα στεγαστικά δάνεια, πεδίο στο οποίο αναζητούνται λύσεις «αναθέρμανση» της ζήτησης εν μέσω πενιχρών αποδόσεων. Το κρατικό πρόγραμμα «Σπίτι μου ΙΙ» δεν έχει καταφέρει να αλλάξει τα δεδομένα και οι αναλυτές εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο ιστορικό χαμηλό που έχει χτυπήσει το «run rate» φτάνοντας στο -0,5% σε τριμηνιαία βάση.
Ήπια υποχώρηση στα καθαρά έσοδα από τόκους, ερωτηματικό η συνέχεια
Υποχώρηση της τάξεως του 5% περίπου αναμένουν οι αναλυτές της Mediobanca στα καθαρά έσοδα από τόκους, σε τριμηνιαία βάση για τις τέσσερις συστημικές, με ηπιότερες πιέσεις (της τάξεως του 3% - 4%) στην Alpha λόγω πιο αμυντικής δομής. Η εικόνα που θα παρουσιάσουν έχει ως επί το πλείστον προβλεφθεί από την αγορά. Ερωτηματικό αποτελεί η συνέχεια, καθώς το consensus εμφανίζεται διχασμένο για τα επιτόκια.
Συμφωνία υπάρχει για μια ακόμη μείωση κατά 25 μονάδες βάσης τον Ιούνιο, που θα φέρει τα επιτόκια στο 2%. Από εκεί και πέρα, μερίδα αναλυτών αναμένει μια στάση αναμονής, καθώς στις 9 Ιουλίου - δύο εβδομάδες πριν τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΚΤ - λήγει το μορατόριουμ των 90 ημερών που αφορά τις εμπορικές διαπραγματεύσεις Ευρώπης – ΗΠΑ, με την έκβαση αυτών να λειτουργεί ως «domino effect» για τη στάση της Κίνας. Από την άλλη, ενισχύεται το σενάριο των διαδοχικών μειώσεων (25 μονάδων βάσης), τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο (η Barclays βλέπει μείωση και τον Οκτώβριο λόγω ενός πιθανού αρνητικού «σοκ» στη ζήτηση) που θα οδηγήσει την τελική γραμμή στο 1,5%.
Το έργο της ΕΚΤ ενδέχεται να δυσκολέψει περαιτέρω εν μέσω μιας αυξανόμενης πληθωριστικής πίεσης στη βάση του γερμανικού πακέτου τόνωσης της οικονομίας και των ευρωπαϊκών πόρων που θα στραφούν για την άμυνα και τις υποδομές. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν αναμένεται παγίωση των σχετικά, χαμηλών επιτοκίων (αν και βρισκόμαστε σε ένα megatrend υψηλών επιτοκίων - πιθανές αυξήσεις από το δεύτερο μισό του 2026). Σημαντικές αποδεικνύονται και οι κινήσεις ισχυροποίησης του ευρώ και οι αποδόσεις των ομολόγων για τον καθορισμό μιας ήπιας αυστηροποίησης της νομισματικής πολιτικής.
Υπό το παραπάνω πρίσμα, το σήμα που θα στείλει η ΕΚΤ στη συνεδρίαση του Ιουνίου θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στην ένταση των αναθεωρήσεων των business plans των τεσσάρων συστημικών τραπεζών που βασίζονται σε επιτόκιο διευκόλυνσης αποδοχής καταθέσεων (DFR) από την ΕΚΤ στο 2% για φέτος. Περαιτέρω υποχώρηση των επιτοκίων θα δοκιμάσει τις αντοχές των καθαρών εσόδων από τόκους (NII) και του καθαρού επιτοκιακού περιθωρίου (NIM), που αποτελούν κρίσιμες παραμέτρους για τη βιωσιμότητα της υψηλής κερδοφορίας. Η εξάρτηση των τεσσάρων συστημικών από τα καθαρά έσοδα από τόκους είναι μεν υψηλή, αλλά επιδιώκουν μέσω διάφορων στρατηγικών κινήσεων να διευρύνουν και να διαφοροποιήσουν τις πηγές εσόδων τους.
Ανθεκτικότητα από την πλευρά των προμηθειών
Μέρος των πιέσεων που εκφράζονται στα καθαρά έσοδα από τόκους εξισορροπούνται από τις προμήθειες. Τα έσοδα από προμήθειες παραμένουν ένας σταθερός και ανθεκτικός πυλώνας εσόδων, με τους αναλυτές της Mediobanca να αναμένουν αύξηση σε ετήσια βάση της τάξεως του 1% για Πειραιώς, 2% για Εθνική, 8% για Alpha και 30% για Eurobank στη βάση της ενοποίησης της Ελληνικής. Από την άλλη, η JP Morgan εμφανίζεται πιο επιφυλακτική, αναμένοντας μια πιθανή υποχώρηση των προμηθεών λόγω της χαμηλότερης κινητικότητας της πελατειακής βάσης των τραπεζών και του αρνητικού αντίκτυπου των κυβερνητικών μέτρων που επηρεάζουν ορισμένες κατηγορίες προμηθειών, κάτι που δεν έχει επιβεβαιωθεί με τα όσα έδειξαν οι τράπεζες μέχρι το προηγούμενο τρίμηνο.
Υψηλότερα αναμένεται να κινηθεί και η γραμμή κόστους των τραπεζών, με τους αναλυτές να αναμένουν αύξηση κατά 4% σε Alpha και Πειραιώς, περίπου 8% για την Εθνική και 34% για Eurobank (λόγω Ελληνικής). Το κόστος κινδύνου θα παραμείνει ευθυγραμμισμένο με τις γραμμές καθοδήγησης, ήτοι πέριξ των 45 - 55 μονάδων βάσης, με την ποιότητα ενεργητικού να παραμένει αρκετά σταθερή. Συνολικά, οι αναλυτές της JP Morgan αναμένουν μέσο ROTE στο 14%, μειωμένο κατά περίπου 2% σε τριμηνιαία βάση.
«Καίνε» κεφάλαια...
Ελαφρώς χαμηλότερα κατά 15 - 30 μονάδες βάσης (χαμηλό Eurobank - υψηλό Εθνική) αναμένεται να κινηθούν οι δείκτες CET1 των ελληνικών τραπεζών στο πρώτο τρίμηνο, υπό την επίδραση της εφαρμογή της «Βασιλείας IV» που μειώνει κομμάτι της οργανικής παραγωγής κεφαλαίου. Οι αναλυτές αναμένουν αρνητική επίδραση της «Βασιλείας IV» από 30 μονάδες βάσης για Eurobank, έως 50 μονάδες βάσης για Εθνική και Πειραιώς. Προβλέψεις για payouts 50% - 60%, αύξηση των σταθμισμένων σε κίνδυνο στοιχείων ενεργητικού (RWAs) και ταχύτερη απόσβεση DTC, λειτουργούν μεν επιβαρυντικά, αλλά και οι τέσσερις διαθέτουν ισχυρές εφεδρείες και κεφαλαιακά «μαξιλάρια». Ο δείκτης CET1 Fully Loaded αναμένεται να διαμορφωθεί στο 14,2% για την Πειραιώς, στο 15,6% για την Eurobank, στο 16,1% για την Alpha και στο 17,9% για την ΕΤΕ.
