Γαλάζια dolcevita σε Λευκάδα, Νάξο, Μύκονο - Όλα γύρω από τον Μιχάλη

Τελειώνω με κρέμα σοκολάτας bitter με κουμ κουατ κονφί και σάλτσα βανίλιας. Θέλω η τελευταία γεύση του καλοκαιριού, πριν επιστρέψω στο Μαντείο να έχει κάτι από Κέρκυρα. Για το τελευταίο βράδυ επέλεξα την γοητευτική πλατεία του Δημαρχείου,  κι ευτυχώς δηλαδή που είχα κλείσει μια βδομάδα πριν γιατί σιγά μην έβρισκα τραπέζι στο nolita. Σας ενημερώνω ότι πρόκειται για αγαπημένο στέκι του Σάκη Ρουβά που είναι Κερκυραίος, αλλά φέτος δεν ήρθε. Έτρεχε με το φουσκωτό του να παραδώσει βοήθεια στους πληγέντες της Εύβοιας. Τι γλυκό αυτό το παιδί. 

Την είχα απόλυτη ανάγκη αυτή την έξοδο. Ο λόγος που λατρεύω το παστέλ nolita, δεν είναι μόνο τα νιόκι που τα σπάνε ως πρώτο, αλλά ότι το σούρουπο ο ουρανός της πλατείας γεμίζει από χιλιάδες πουλιά -όλα φίλοι μου εννοείται- και μου λένε τα νέα. Μετά την Δήλο και τις κραιπάλες με τον Απόλλωνα, και χάρις τον πολύτιμο Τειρεσία που πρόσφερε πολύτιμες γνώσεις όλο τον Αύγουστο, αναχώρησα για τα χώματα της Δωδώνης. Φέτος ξεκίνησα ένα σούπερ course στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα, ενώ πετάχτηκα και μέχρι την Δωδώνη φυσικά να δω τους ιερείς που είναι παλαιότεροι ακόμα κι από μένα.

Γυρνώντας, ανάμεσα στις ιερές οξιές, έκανα και την πρώτη συγκομιδή από τα φύλλα μου- να' ναι καλά ο Τειρεσίας που με προειδοποίησε εγκαίρως. Από του χρόνου που θα ολοκληρώσω το course θα μπορώ να επικοινωνώ και με όσους αποδήμησαν για μεγαλύτερη ακρίβεια στις προβλέψεις. Θα ξεκινήσω με τον Άκη, που θα ‘χει βολευτεί έως τότε, να μου πει πως βλέπει το μέλλον του ΚΙΝΑΛ στην απλή αναλογική, ανάλογα με τον αρχηγό του. 

Στη Λευκάδα

Τιτιβίζοντας τα νέα της περιοχής λοιπόν, μου είπαν ότι ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης εθεάθη χθες το μεσημέρι να απολαμβάνει τα πιο φρέσκα θαλασσινά στο Γιάννη, στη Λυγιά της Λευκάδας με την οικογένειά του, και οικοδεσπότη φυσικά τον λευκαδίτη πεθερό του Μιχάλη Γουρζή. Εκτός από το φαγητό, ζηλεύω κάπως, γιατί δίπλα τους κάθονταν η αγαπημένη μέτζο σοπράνο Αγνή Μπάλτσα. Αλλά και το δικό μου vitello tonnato δεν πάει καθόλου πίσω, σας διαβεβαιώ.

Στη Νάξο και στη Μύκονο 

Εάν υπήρχε πάντως ένα νησί που βούλιαξε φέτος από κυβερνητικούς ήταν η Νάξος. Μπογδάνος, Μελάς, Κυρανάκης, Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, Μαρκόπουλος, Βρούτσης, Μονογιού, Φόρτωμας, και ποιος δεν βρέθηκε εκεί. Άλλοι είτε γιατί έχουν καταγωγή οι ίδιοι (Μπογδάνος), άλλοι γιατί παντρεύτηκαν Ναξιώτες (Μαρκόπουλος η σύζυγος, Άννα Μισέλ ο σύζυγος στης γνωστής οικογενείας Λεγάκη), άλλοι έμειναν πολύ, κι άλλοι έκαναν ένα πέρασμα. Πως λέμε καμία σχέση με Μύκονο όπου φέτος ο μόνος που τόλμησε να την πλησιάσει ήταν ο Αλέξης Τσίπρας κι αυτός για το μίνι lockdown, και ο Χρυσοχοΐδης, πάλι για τον ίδιο λόγο. Και οι δύο θυμίζω έμειναν για λίγες ώρες. Πού οι αλήστου μνήμης εποχές με τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο, στο νησί των ανέμων; Που πήγαν αυτά τα ανέμελα χρόνια... Τώρα από μνημόνια σε πανδημία πάμε. 

Στη Μόσχα 

Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που πέταξαν στο εξωτερικό, συνδυάζοντας επαφές υψηλού επιπέδου με ολιγοήμερη ανάπαυση σε μια πόλη σύγχρονη και μοντέρνα, όπως έχουν καταντήσει την Μόσχα. Γεμάτη αστραφτερούς ουρανοξύστες, όλο γυαλί. Ζήλεψε το Μανχάταν ο Πούτιν, είναι σαφές. Εκεί βρέθηκε για μυστηριώδη σκοπό ο δήμαρχος Βάρης-Βουλιαγμένης-Βούλας Γρηγόρης Κωνσταντέλλος μετά συζύγου. Μέχρι και επαφές με το ρωσικό υπουργείο Τουρισμού έκανε. Λες να χτυπήσει το τηλέφωνό του σήμερα, αύριο, μεθαύριο;

Αυτό δεν το πέταξα τυχαία γιατί ξέρω πως εσείς τώρα ασχολείστε με τον ανασχηματισμό και μόνο. Πτωχοί. Και περιμένετε χρησμό. Λοιπόν: ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Ησυχάστε τώρα και διαβάστε διπλανά έγκυρα ρεπορτάζ.

Βουλευτικές ονειρώξεις

Το μόνο που θα πω είναι ότι από τους 158, καμιά εκατοστή βουλευτές της ΝΔ κοιμούνται κι ονειρεύονται ότι ξυπνούν υφυπουργοί και υπουργοί. Πάντως εδώ στην Κέρκυρα που είδα Χατζηδάκη, σας διαβεβαιώ πως ήταν άνετος, παρά το ότι κοψοχόλιασε τους αθώους υπαλλήλους του ΕΦΚΑ εμφανιζόμενος πρωί πρωί σαν το φάντασμα στο γκισέ. Ετοιμάζεται μάλιστα μαζί με Τσακλόγου να ψηφίσουν την σημαντική μεταρρύθμιση εισαγωγής του κεφαλαιοποιητικού στις επικουρικές καταρχήν, προς το τέλος αυτής της εβδομάδας.

Ο γρίφος του Χρυσοχοΐδη 

Εάν ο προηγούμενος πάντως ήταν ανασχηματισμός Γιατρωμανωλάκη, (Νικόλας Γιατρομανωλάκης αρμόδιος για τον σύγχρονο πολιτισμό, υπενθυμίζω, ο πρώτος LGBT+ κατά δήλωσή του υπουργός ελληνικής κυβέρνησης), τούτος εδώ είναι σαφώς ανασχηματισμός Χρυσοχοϊδη. Μεταφέρω αυτούσιες σκόρπιες σκέψεις όπως κυκλοφορούν στο μυαλό του Πρωθυπουργού, στην πτήση επιστροφής από Κονέκτικατ:  «Δύσκολο να τον βγάλω, είναι ο άνθρωπος που έπιασε την 17Ν, η οικογένειά μου έχει προσωπική ευαισθησία με το θέμα αυτό».  «Δεν μπορώ να τον αφήσω μετά από τις πυρκαγιές, αλλά πρέπει να μετακινηθεί κάπου που θα είναι ο ίδιος ευχαριστημένος». «Αν τον βγάλω εντελώς εκτός, είναι σα να του φορτώνω όλα τα καμένα». «Άσε που επειδή συμβολίζει το άνοιγμα στην κεντροαριστερά, θα οργιάσουν μετά οι δικοί μου ότι όλο αυτό είναι λάθος». «Κι άσε τι θα λένε οι Κιναλίτες, ότι τους παίρνω, τους στύβω και μετά τους πετάω σαν λεμονόκουπες». «Και άσε που είναι σαν να προσφέρω την κεφαλή του επί πίνακι στον ΣΥΡΙΖΑ». «Και, πού στο καλό θα του αρέσει;».

Αφού ευχαριστήσω θερμά τον Τειρεσία και του ευχηθώ καλή επιστροφή στη Θήβα, 

Σας φιλώ, 

Η Πυθία