Ροή
H νέα «μετωπική σύγκρουση» στην οποία οδηγείται η Ευρωπαϊκή Ένωση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με θύμα την Ελλάδα, φέρνει αναπόφευκτα στο επίκεντρο των εξελίξεων τον Poul Thomsen.
Ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ από πιo ενισχυμένη θέση πλέον, ως επικεφαλής των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ταμείου, εμφανίζεται για μία ακόμη φορά άκαμπτος στις αξιώσεις του έναντι των υπολοίπων δανειστών. Η στάση του αυτή, η οποία κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα και το νέο δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδος, δεν ήρθε ως «κεραυνός εν αιθρία» .
Ο Thomsen σύμφωνα με ανώτατα στελέχη της Κυβέρνησης Σαμαρά είχε διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο προκειμένου να μην κλείσει η τελευταία αξιολόγηση από την Τρόικα στο τέλος του 2014. Οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο του 2014 στο Παρίσι και κορυφώθηκαν τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς με το περίφημο mail Χαρδούβελη. Τα γεγονότα της εποχής εκείνης είναι λίγο πολύ γνωστά και σε ένα μεγάλο βαθμό προδιέγραψαν το δράμα του περυσινού καλοκαιριού, καθώς η πορεία της χώρας θα ήταν διαφορετική αν είχε κλείσει η αξιολόγηση πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης που, σύμφωνα με πληροφορίες, είχαν οι επικεφαλής των δανειστών το Σαβββατοκύριακο στη Φρανκφούρτη παρουσία του Poul Thomsen, επαναφέρουν τις πρόσφατες αυτές μνήμες. Το ΔΝΤ με τη στάση του φαίνεται να οδηγεί τη πρώτη αξιολόγηση σε αδιέξοδο πριν καν αυτή ξεκινήσει, καταρρίπτοντας έτσι τη θεωρία περί μη επανάληψης της ιστορίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι υπολογισμοί του ΔΝΤ για το δημοσιονομικό κενό του 2016 σε συνδυασμό με την εμμονή του για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους οδηγούν αναπόφευκτα σε σκληρά μέτρα κυρίως στο ασφαλιστικό. Για να βγουν τα νούμερα που ζητά το ΔΝΤ όπως εκτιμούν στελέχη της Κομισιόν θα πρέπει η Κυβέρνηση να αποδεχθεί τη μείωση των κύριων συντάξεων.
Η πίεση που ασκεί το ΔΝΤ καταλήγει να είναι μονόπλευρη προς την Ελλάδα. Και τούτο διότι οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν ξεκαθαρίσει ότι η σχετική συζήτηση και οι όποιες αποφάσεις θα ληφθούν μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης. Επομένως η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να λάβει μέτρα τόσο στο δημοσιονομικό μέτωπο όσο και σε εκείνο του ασφαλιστικού τα οποία θα μπορούσαν να ήταν ηπιότερα αν είχε προηγηθεί η ελάφρυνση του Δημοσίου Χρέους, όπως άλλωστε είχε αποφασιστεί και από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε το Νοέμβριο του 2012. Μία απόφαση η οποία δεν υλοποιήθηκε από την πλευρά των δανειστών παρόλο που η χώρα μας κατόρθωσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της εμφανίζοντας πρωτογενές πλεόνασμα στον Προϋπολογισμό, μάλιστα ένα χρόνο νωρίτερα απ’ ότι προβλεπόταν.
