Στις 16 Μαρτίου, η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο κατά 0,5%. Το έχουν προαγγείλει τα μέλη του ΔΣ τόσες φορές που το να μη συμβεί θα είναι εκρηκτική έκπληξη.
Ταυτόχρονα όμως η βέβαιη αυτή εξέλιξη δρομολογεί μια ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της πίεσης στους απανταχού δανειολήπτες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, καθώς τα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να εξυπηρετηθούν σε μία οικονομία που επιβραδύνεται στα όρια της ύφεσης.
Αυτό δεν είναι κάτι που η ΕΚΤ μπορεί να αγνοήσει και γι’ αυτό πολλοί αναλυτές μιλάνε ήδη για το ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης χρέους στην Ευρώπη καθώς και μετά την 16η Μάρτη θα ακολουθήσουν νέες αυξήσεις επιτοκίων.
Στην βάση αυτής της ανησυχητικής απειλής η κα Λαγκάρντ στις τελευταίες δηλώσεις της, παράλληλα με την προαγγελία της επικείμενης αύξησης του επιτοκίου κατά 0,5% έκανε και μία κίνηση που δεν συνηθίζεται από την ΕΚΤ.
Προέτρεψε τις εμπορικές τράπεζες στην Ευρώπη να λάβουν μέτρα «για να χαλαρώσουν τις αυξήσεις των επιτοκίων των δανειοληπτών» και «να αποφύγουν προβλήματα για τους δανειολήπτες».
Όπως υποστήριξε η επικεφαλής της ΕΚΤ «Είμαι βέβαιη ότι πολλές τράπεζες είναι έτοιμες να επαναδιαπραγματευθούν» τα δανειακά συμβόλαια. Γιατί ; Μα «είναι προς το συμφέρον τους» και σίγουρα δεν «θέλουν απλήρωτα δάνεια στους ισολογισμούς τους».
Με άλλα λόγια η ΕΚΤ διατυπώνει την προτροπή προς τις εμπορικές τράπεζες της Ευρώπης να απορροφήσουν οι ίδιες ένα μέρος της αύξησης του κόστους δανεισμού των δανειοληπτών προκειμένου να μη βρεθούν σαν μπροστά στο εμφανή πλέον κίνδυνο ενός νέου κύματος κόκκινων δανείων.
Μέσα σε ποια όρια μπορεί να κινηθεί αυτή η διαπραγμάτευση; Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συζητηθεί μεταξύ πιστωτή και οφειλέτη, απαντούν από την Φρανκφούρτη. Και αυτή η διαπραγμάτευση «δεν έχει να κάνει με φιλανθρωπία» αλλά «γιατί είναι προς το συμφέρον των τραπεζών να έχουν οφειλέτες που να μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις τους…».
Από την «απάντηση» των τραπεζών στην έκκληση της ΕΚΤ φαίνεται πως θα κριθεί το «αν» και «πού», θα επανεμφανισθεί στο καταστροφικό τσουνάμι των «κόκκινων δανείων» σε οικονομίες οι οποίες είναι ήδη υπερφορτωμένες με τα δάνεια της προηγούμενης περιόδου…
