Ορισμένα από τα “ασχημόπαπα” της αυτοκινητοβιομηχανίας έγιναν μεγάλες επιτυχίες, άλλα χάθηκαν γρήγορα. Οι σχεδιαστές τους πάντως δεν πρέπει να ήταν περήφανοι.
H αισθητική ενός αυτοκινήτου μπορεί να είναι το διαβατήριο για την εμπορική του επιτυχία. Όχι όμως απαραίτητα η προσεγμένη αισθητική. Παρότι οι κατασκευαστές προσπαθούν κατά βάση να δημιουργούν όμορφα αυτοκίνητα, υπάρχουν στιγμές που κάποια άλλα ζητούμενα υπερισχύουν και οι σχεδιαστές αδυνατούν να συνδυάσουν το τερπνό με το ωφέλιμο.
Στο insider επιλέξαμε τα 10 πιο άσχημα αυτοκίνητα ευρείας παραγωγής όλων των εποχών, τα οποία κυκλοφόρησαν και στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό τους, ότι υπήρξαν των άκρων: ορισμένα έγιναν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες και άλλα ξεχάστηκαν, σχεδόν από την μέρα που παρουσιάστηκαν. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να τα γνωρίσουμε.
Η πρώτη γενιά του μεγάλου κορεατικού πολυμορφικού μοντέλου μπορούσε να φιλοξενήσει ως 11 άτομα, κανείς όμως δεν ήθελε να τον δουν να οδηγεί η να βρίσκεται μέσα σε αυτό. Ειδικά το πίσω μέρος του ήταν σαν μικρό λεωφορείο. Έμεινε στην παραγωγή από το 2004 έως το 2013 και πολύ ήταν.
Η τέταρτη γενιά της κορυφαίας γερμανικής λιμουζίνας συναντήθηκε αισθητικά με την εποχή του σχεδιαστή Κρις Μπανγκλ το 2001, που δημιούργησε μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες BMW όλων των εποχών. Το καθαρό και λιτό έως τότε σχήμα των Βαυαρικών αυτοκινήτων γέμισε αιχμές και περίεργους όγκους, για να μην αναφερθούμε στα φώτα –τους τα άλλαξε στην κυριολεξία.
To 1998 o κόσμος του αυτοκινήτου δέχτηκε ένα ισχυρό σοκ με το «δύο επιπέδων» αμάξωμα του Multipla. Τεχνολογικά και λειτουργικά το εξαθέσιο αυτό πολυμορφικό μοντέλο της Fiat ήταν εξαιρετικό, αλλά δεν βλεπόταν. Η δεύτερη γενιά του βελτιώθηκε αισθητικά. Το 2010 διακόπηκε η παραγωγή του και δεν απέκτησε ποτέ διάδοχο. Ευτυχώς!
Στη μνήμη μας έχει μείνει κυρίως ως διαφημιστικό όχημα της RedBull. Το διθέσιο targa 4Χ4, με την οροφή του να αφαιρείται σε δύο τμήματα, έμοιαζε με ένα αισθητικό αστείο. Δεν ήταν όμως. Βασιζόταν στο εξαιρετικά πετυχημένο Vitara και ευτυχώς έμεινε μόλις τρία χρόνια στην παραγωγή, από το 1995 έως το 1997.
Με το γνωστό σαρκαστικό τους χιούμορ, οι Βρετανοί υποδέχτηκαν το κορυφαίο σεντάν της Ford που παρουσιάστηκε το 1994 ως δημιούργημα των Ρέι Τσαρλς και Στίβι Γουόντερ. Δεν είχαν άδικο. Έμεινε στην παραγωγή για τέσσερα μόλις χρόνια, αν και υπήρξε το πρώτο μοντέλο μαζικής κατασκευής με στάνταρ το ABS.
Χαρακτηριστικό δείγμα της «άχαρης» αισθητικά εποχής των Ιαπώνων. To 1974, μπορούσε κανείς να αγοράσει ένα κομψό Fiat 124 ή αυτό το Datsun. Ωστόσο, το δεύτερο δεν χάλαγε ποτέ, παρότι προσομοίαζε περισσότερο σε μπουκάλι Coca Cola, παρά σε αυτοκίνητο.
Τι να καυτηριάσει κανείς πρώτο πάνω σε αυτόν τον «φίλο» της Citroen. Το αισθητικό αυτό ανοσιούργημα κατάφερε ωστόσο να γίνει best seller στη γαλλική αγορά και να πουλήσει συνολικά κοντά στα 2.000.000 αντίτυπα. To Ami 6 του 1961 το διαδέχτηκε το Ami 8 του 1969.
Ακόμα μια απόδειξη της γαλλικής «ευφυίας» στην κατασκευή αυτοκινήτου. Άσχημο μεν, αλλά εξαιρετικά άνετο και ευρύχωρο για τις διαστάσεις του. Δημιουργήθηκε ως απάντηση στο 2CV της Citroen αρκετά αργότερα, το 1961. Έμεινε 31 χρόνια σε παραγωγή και πωλήθηκε σε περισσότερα από 8.000.000 αντίτυπα.
Το κακάσχημο αυτό Ford κέρδισε στα σημεία το ανατολικογερμανικό Trabant για την είσοδο στη δεκάδα, διότι ήταν προϊόν μιας παγκόσμιας και ισχυρής αυτοκινητοβιομηχανίας. Το Anglia λοιπόν, που ξεκίνησε να παράγεται από το 1959, πραγματοποίησε περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις σε διάστημα 8 ετών. Ευτυχώς, αντικαταστάθηκε από το Escort.
Tο εμβληματικό «ασχημόπαπο» της βιομηχανίας αυτοκινήτου, ήταν ταυτόχρονα και ένα από τα πλέον πετυχημένα οχήματα όλων των εποχών. Οι πωλήσεις του ξεκίνησαν το 1949 και έμεινε στην παραγωγή για 51 ολόκληρα χρόνια! Συνολικά, σε όλες τις εκδόσεις του, παρήχθησαν περισσότερα από 9.000.000 αντίτυπα.
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
