Τα μαχαίρια στο ΠΑΣΟΚικό debate και η... τριχοτόμηση -Μοιάζει... δεξιά η γερμανική Σενεγάλη

Κοιτάω την πλάτη της Φώφης. Μικρές και μεγάλες σχισμές στο μεταξωτό πουκάμισο, εικόνα απεχθής και σοκαριστική. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα έλεγα ότι πρόκειται για καθαρή γυναικοκτονία. Όμως οι Αρχηγοί, οι δημοσιογράφοι και οι Πυθίες, ως γνωστόν, δεν έχουν φύλο. Ή κάνουν, ή δεν κάνουν για την δουλειά. Μόνη εγώ, και καμιά ογδονταριά ακόμα καθίσαμε και είδαμε βράδυ Πέμπτης το πρώτο διαδικτυακό, άτυπο debate υποψηφίων Αρχηγών του ΚΙΝΑΛ. Από εκείνη την στιγμή, αφαιρώ με αέρινες κινήσεις λεπίδες, ξίφη, καρφιά, και μαχαίρια από την πλάτη της Προέδρου. Όχι πως δεν το περίμενε και η ίδια βέβαια. Και να πεις ότι δεν την είχα προειδοποιήσει. Η μάχη θα είναι πολύ σκληρή. Ακόμα κι αν νικήσει, η νίκη της θα ‘ναι πικρή, γιατί στην περίπτωση αυτή, το ΚΙΝΑΛ θα τριχοτομηθεί και θα μείνει εκτός Βουλής.

Καρφιά και μαχαίρια

Ο Λοβέρδος απεδείχθη γάτα με πέταλα. «Είμαστε στον ίδιο χώρο οι τρεις μας που είμαστε εδώ» είπε με συναινετικό ύφος προς Νίκο Ανδρουλάκη και Χάρη Καστανίδη. Μετά ζήτησε συγγνώμη, γιατί βρίσκεται στο μέσον περιοδείας στην Κεφαλονιά και θα έπρεπε να αποχωρήσει.  Έτσι γλίτωσε τις ερωτήσεις. Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπήκε πολύ δυνατά. Είπε ότι δεν πρέπει να υπάρχει –κόμμα-καρτέλ, και ζήτησε:  διαφάνεια παντού, συμμετοχικές διαδικασίες, όχι καθεστωτισμό. Ως κερασάκι υπογράμμισε την ανάγκη το κόμμα να είναι μαζικό, θεσμικό και συμμετοχικό. Ο Χάρης Καστανίδης, αφού είπε κάτι δυσνόητα ακόμα και για τους Σωτηρέλη-Κοντιάδη που συμμετείχαν στην συζήτηση, για το τέλος της συμβαλοντολογικής ιστορίας, εξαπέλυσε κι αυτός την ανάγκη για εσωκομματική δημοκρατία, ενώ το έφτασε μέχρι εσωκομματικό δημοψήφισμα. Γενικά από τις τοποθετήσεις, ιδιαίτερα των δύο, έγινε ευκρινές ότι αυτό που ενώνει τους τρεις, είναι ότι έχουν απέναντι την Πρόεδρο Φώφη. Βέβαια το θέμα δεν είναι αν την έχουν οι τρεις απέναντι, αλλά οι ψηφοφόροι. Μια πικρή γεύση πάντως πήρε η ίδια στην πρόσκληση της Πέμπτης στον «Διογένη», καθώς, πήγαν μεν αρκετοί να δώσουν το παρών, αλλά όχι όλοι. Μένω εδώ προς το παρόν.

Σενεγάλη ή Τζαμάϊκα;

Αλλά δεν φεύγω από σενάρια  τριχοτόμησης. Το γεγονός του σαββατοκύριακου είναι αναμφισβήτητα οι εκλογές στη Γερμανία. Το κλίμα και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν  τρικομματική κυβέρνηση. Είτε  με Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινους και Φιλελεύθερους (Σενεγάλη), ενώ άλλοι  βλέπουν Χριστιανοδημοκράτες/Χριστιανοκοινωνιστές, Πράσινους και Φιλελεύθερους (Τζαμάικα). Τώρα πως κατάφεραν εκεί στον γκρίζο βορά να συζητούν σοβαρά για κυβέρνηση Τζαμάικα ή Σενεγάλη, (από τα χρώματα που έχουν οι σημαίες, σε συνδυασμό με τα χρώματα των κομμάτων), είναι ενδεικτικό των επιπτώσεων της πανδημίας και του εγκλεισμού. Χρειάζονται επειγόντως  διακοπές.

Πιο δεξιός κι από τη Μέρκελ

Στο επικρατέστερο, κατά Bild, σενάριο της Σενεγάλης, ο επόμενος Καγκελάριος θα είναι ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Ολαφ Σολτς. «Πιο δεξιός από την Μέρκελ» όπως έλεγε επισκέπτης μου με γνώση των θεμάτων. Μου θύμισε ότι στο κόμμα του,  πάτωσε, βγήκε τέταρτος. Σα να λέμε ‘δεξιά πτέρυγα’ του SPD. «Σημίτης; Σημίτης+». Στο ίδιο σενάριο, υπουργός Οικονομικών θα είναι ο  Κρίστιαν Λίντνερ των Φιλελεύθερων. «Σκληρός δεξιός φιλελεύθερος» , εξήγησε ο επισκέπτης για τον 42χρονο σύμβουλο επιχειρήσεων. Τι μένει; Το υπουργείο Περιβάλλοντος για την Πράσινη Αναλένα Μπέρμποκ. Ο Λίντνερ βάζει ως όρο το υπουργείο Οικονομικών για να μπει σε κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά θέλει όσο το δυνατόν «λιγότερο»  Πράσινους. «Κόκκινη γραμμή του» είναι να μην αυξηθούν οι φόροι, να μην καταργηθεί το «φρένο χρέους» , δηλαδή ο ισοσκελισμένος Προϋπολογισμός. Οπότε, δεν καταλαβαίνω γιατί πανηγυρίζουν εκεί στην Κουμουνδούρου εάν η Γερμανία αποκτήσει κυβέρνηση Σενεγάλης. Με Λίντνερ υπουργό Οικονομικών και Σολτς Καγκελάριο, βλέπω να σηκώνουν πανό, «Βόλφγκανγκ γύρνα πίσω». Καλύτερο, όπως μπαίνεις αριστερά, σενάριο, είναι Σολτς και Αναλένα μόνοι τους, χωρίς Λίντνερ. Πολύ δύσκολο.

Βέτο Ντόρας

Σε συνέχεια της αναζήτησης «ρόλου, όχι θέσης» για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, συνδέθηκα για λίγο με Επίτιμο. Διέκρινα το κάπως μελαγχολικό πρόσωπο. «Πολύ καλός ο Δημήτρης» μου είπε. «Αλλά δεν θέλει ούτε να τον βλέπει η Ντόρα. Δεν του συγχωράει ποτέ το 2009. Τότε που έκανε την ντρίπλα με την ανοιχτή εκλογή και βγήκε ο Αντώνης». Πήρε μια βαθιά ανάσα. Τα οικογενειακά είναι πάντα τα δυσκολότερα. Θα το πω μαλακά στον μαιτρ Αβραμόπουλο. Θα ξεκινήσω από το μπλέιζερ με τα χρυσά κουμπιά. Μήπως είναι καιρός πια να το βγάλει; Πολύ μοντέρνο για το ’93, αλλά ντεμοντέ για το ’21.

Τα βέλη

Εκπληκτική έκθεση με τίτλο «Υπό το Φως του Απόλλωνος, το Λούβρο στους Δελφούς» μ’ έκανε να συγκινηθώ πολύ προχθές που ξεκίνησε. Ανάμεσα στα  28 αριστουργήματα που ήρθαν από το Λούβρο στον χώρο που εσείς έχετε τη δυνατότητα να μπείτε λίγο στον κόσμο μου, δηλαδή στο Μουσείο των Δελφών, βρίσκεται ένας πίνακας ζωγραφικής κι ένα γλυπτό. Σε συνέχεια της συνεργασίας Δελφών-Παρισιού, ο Πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει την Δευτέρα μαζί με τον Εμανουέλ Μακρόν, επετειακή έκθεση στο μουσείο του Λούβρου.

Εικόνα

Στον πίνακα «Απόλλων και Δάφνη», του Theodore Chasseriau, φαίνεται πως ξεκίνησαν όλα. Μ’ ένα χρυσό βέλος του θεού Έρωτα ο Απόλλων ερωτεύεται την Δάφνη. Αυτή, χτυπημένη από ένα μολύβδινο βέλος νιώθει απέχθεια.

Εικόνα

Ο Απόλλωνας την κυνηγάει. Η Δάφνη φοβισμένη ζητά τη βοήθεια του πατέρα της που την μεταμορφώνει. Την αρπάζει από τον ώμο. Όμως η μεταμόρφωση της έχει ήδη αρχίσει. Τα πόδια της ριζώνουν στη γη και από τα δάχτυλα της φύονται φύλλα δάφνης. Της δική μου δάφνης. Ο φόβος της με κάνει να «βλέπω». 

Σας φιλώ

Η Πυθία 

Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης INSIDE OUT