Ροή
Όταν ακόμα και ο πλέον «πολιτικός» Ευρωπαίος Κεντρικός Τραπεζίτης, όπως ο Φιλανδός Όλι Ρεν, μιλάει για τον Ιούλιο ως πιθανό μήνα για αύξηση επιτοκίων από την ΕΚΤ, στους αναλυτές που παρακολουθούν τις εξελίξεις στον πύργο της Φρανκφούρτης μένουν ελάχιστες επιφυλάξεις για το τι και πότε θα κάνει η κα Λαγκάρντ.
Ήδη οι προβλέψεις μιλούν για θετικά επιτόκια πριν από το τέλος του έτους και το μόνο ερώτημα που μένει είναι το πόσο πάνω από το μηδέν θα κινηθούν. Το ενδεχόμενο να είναι πάνω από το 1% δεν μοιάζει πλέον ιδιαίτερα απίθανο.
Σε κάθε περίπτωση όμως οι συμπληγάδες της αύξησης των επιτοκίων και του πληθωρισμού έχουν γεννήσει ένα νέο σοβαρό κίνδυνο, του οποίου η αναγνώριση από τα στελέχη της ΕΚΤ, υποχρεώνει σε ανάληψη θέσης δημόσια.
Πρόκειται για τον κίνδυνο κατακερματισμού της αγοράς ομολόγων με τα spreads να ξεπερνούν τα όρια ανοχής και ομαλής λειτουργίας της αγοράς κρατικού χρέους στην Ευρωζώνη. Ήδη για την Ελλάδα και την Ιταλία τα spreads είναι πάνω από τα 200 bp. Και αν για την Ελλάδα αυτό είναι κάτι αναμενόμενο για όσο διάστημα ακόμα η πιστοληπτική της ικανότητα είναι αξιολογημένη με non investment grade, για την Ιταλία είναι επικίνδυνη και... κοστοβόρα.
Πως θα αντιδράσει η ΕΚΤ όταν η πίεση από τα επιτόκια και τον πληθωρισμό αυξηθεί; Για τον Frank Elderson, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ το θέμα έχει ήδη συζητηθεί και η ΕΚΤ είναι έτοιμη να αντιδράσει.
Όπως είπε χθες σε σχετική συζήτηση, «πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η νομισματική πολιτική θα διαβιβάζεται ομοιόμορφα σε όλα τα μέρη της ζώνης του ευρώ. Είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε ένα ευρύ φάσμα εργαλείων για την αντιμετώπιση του κατακερματισμού, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής ευελιξίας στις επανεπενδύσεις PEPP». Η δήλωσή του ήρθε σαν απάντηση σε ερώτηση σχετικά με το αν η αύξηση των spreads αποτελεί ένδειξη μεγαλύτερων κινδύνων για την ορθή μετάδοση της νομισματικής πολιτικής...
Όλοι όμως γνωρίζουν ότι στην ΕΚΤ δεν έχουν «τεχνικά» ορίσει το πού βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή» πέραν της οποίας είναι υποχρεωμένη να παρέμβει με αυξημένες αγορές τίτλων χρέους προκειμένου να εμποδίσει ένα «ντόμινο» συνεπειών που θα μπορούσε να χτυπήσει ιδιαίτερα το τραπεζικό σύστημα, πέρα από το κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Πάντως ανεπισήμως στελέχη της ΕΚΤ διαβεβαιώνουν ότι δεν είναι μόνο η κατ' εξαίρεση διαχείριση της επανεπένδυσης των πόρων του PEPP, που υπάρχει ως μέσο ανάσχεσης μια μεγάλης αύξησης των spreads στις οικονομίες υψηλού χρέους...
Μάλιστα, ακούγονται και από την πλευρά αυτή, δηλαδή της ΕΚΤ, ότι η Ευρωζώνη ετοιμάζεται να συμβάλει και από την πλευρά των άλλων ευρωπαϊκών θεσμών στην αντιμετώπιση των πιέσεων. Παρ' όλα αυτά στην Κομισιόν από την οποία «τεχνικά» περνούν οι προσδοκίες αυτές, δεν αναφέρεται τίποτα, ούτε ως εικοτολογία.
