Ροή
Πριν καν καλά καλά «στεγνώσει το μελάνι» των ανακοινώσεων από πλευράς Intrakat και ΕΛΛΑΚΤΩΡ για την αγοραπωλησία της ΑΚΤΩΡ, στον κατασκευαστικό κλάδο και στην αγορά κυκλοφόρησαν σενάρια για το κατά πόσο υπάρχουν περιθώρια να «χτιστούν» νέες επιχειρηματικές – μετοχικές συμφωνίες στον χώρο, που είναι αλήθεια ότι έχει αποκτήσει μια δυναμική που θυμίζει παλιές, καλύτερες εποχές, όπως έγκαιρα, εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, έχει αναδείξει το insider.gr. Προ ημερών μόλις, ο ισχυρός άνδρας της Intrakat, Αλέξανδρος Εξάρχου (CEO, αντιπρόεδρος, μέτοχος), στο πλαίσιο ενημερωτικής συνάντησης με εκπροσώπους των media όπου αναφέρθηκε σε πτυχές και εκκρεμότητες του deal για την ΑΚΤΩΡ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση σημείωσε ότι μάλλον δεν θεωρεί ως το πλέον πιθανό σενάριο να προχωρήσει κάποια νέα μετοχική συμφωνία, τουλάχιστον στις τάξεις των μεγάλων του κλάδου, δίχως να αποκλείει κινήσεις σε χαμηλότερες βαθμίδες. Στις οποίες, εσχάτως κυκλοφόρησαν σενάρια για επαναπροσέγγιση ανάμεσα σε Δ. Κούτρα και Δομική Κρήτης (Γ. Συνατσάκης).
Η δυναμική και οι ζυμώσεις
Πάντως, στελέχη του χώρου, σε κατ’ ιδίαν και off the record συζητήσεις τους δεν αποκλείουν άλλες κινήσεις, ενώ αναφέρονται και σε σενάρια που κυκλοφορούν στον κλάδο και στην αγορά ευρύτερα. Το insider.gr δεν έχει σκοπό να αναφερθεί, με ονόματα, σε αυτά τα σενάρια, παρά το γεγονός ότι το τελευταίο ένα – ενάμιση έτος έχει αναδείξει τις τάσεις του χώρου και τη δυναμική του, εν όψει, τότε, και των μεγάλων έργων – διαγωνισμών που δημοπρατούνταν (πολλά έχουν ήδη αναδόχους) αλλά και συνεχώς «βγαίνουν». Άλλωστε, λίγο ως πολύ στους ισχυρούς του χώρου (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ – ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ, INTRAKAT. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ) ουσιαστικά… «τα κουκιά είναι μετρημένα», ενώ, ως γνωστόν, κινήσεις και σενάρια αναπτύχθηκαν και στο κλαμπ των μικρότερων εταιρειών (με ενδιαφέρον Κούτρα –Wade Adams για Δομική Κρήτης, επαφές Intrakat με ΤΕΚΑΛ, ακόμα και για την καλή και εύρωστη ΕΚΤΕΡ ή άλλα σχήματα). Κατά συνέπεια, δεν έχουν λείψει οι ζυμώσεις.
Το κατά πόσο οι συνθήκες και τα νέα δεδομένα, τόσο λόγω του μεγάλου όγκου έργων και διαγωνισμών που απαιτούν ισχύ σε πολλά επίπεδα (τεχνική επάρκεια, εμπειρία, χρηματοοικονομική διάρθρωση ιδίως για ΣΔΙΤ/Παραχωρήσεις και όχι μόνο, προσωπικό – στελέχη, πάγια – εξοπλισμό κ.α.), όσο και λόγω των εξελίξεων σε ισχυρούς ομίλους, οδηγήσουν και σε επιπλέον συγκέντρωση στον κλάδο, είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί στο προσεχές μέλλον. Ωστόσο, ήδη στην αγορά, άνθρωποι του χώρου βάζουν στο «τραπέζι» κάποιες παραμέτρους που σε έναν βαθμό θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο προς την επίτευξη ή μη ενός deal.
Οι ιδιαιτερότητες και οι δυσκολίες
Επί της ουσίας, βασικό θέμα αποτελεί η… ανάγκη ενός πωλητή (εταιρείας) ή βασικού μετόχου να ρευστοποιήσει, όπως και του εν δυνάμει αγοραστή να αποκτήσει ένα asset (τομέα, κλάδο) ή το σύνολο ενός «στόχου». Θεωρητικά, με την απόκτηση της ΑΚΤΩΡ από την Intrakat ο ανταγωνισμός και ο αριθμός των ισχυρών «μειώνονται», ενώ τα έργα, οι ανάγκες και οι διαγωνισμοί προοδευτικά θα αυξάνονται καθώς θα «στήνονται» εργοτάξια και θα ωριμάζουν διαγωνιστικές διαδικασίες. Όμως, οι BIG 5 των κατασκευών θα μειωθούν σε BIG 4.
Βέβαια, κομβικό θέμα είναι… «τα λεφτά», το «show me the money». Και στον κλάδο δεν αναφέρονται μόνο στο κατά πόσο ο υποψήφιος αγοραστής έχει τη διάθεση να «ανοίξει το πορτοφόλι» για να προχωρήσει σε μια εξαγορά, αλλά και υπό ποιους όρους θα το κάνει. Στην παρούσα συγκυρία, και εφόσον όλα πάνε καλά και δεν προκύψουν νέες αναταράξεις ή κάποια απρόβλεπτα όπως αυτά που ταλαιπωρούν την παγκόσμια κοινότητα τελευταία (πόλεμος, κόστη, ενέργεια, επιτόκια κ.α.), οι κατασκευαστές θεωρούν ότι η τρέχουσα δεκαετία είναι από αυτές που μπορεί να βοηθήσει τα γκρουπ είτε να «ρεφάρουν» σε σχέση με την ανομβρία περασμένων ετών, είτε, κυρίως, να φέρει κέρδη, έσοδα, ροές και μερίσματα, ακόμα και διανομή μερισμάτων προς μετόχους. Αν αυτά επιτευχθούν, έχει να κάνει με το ευρύτερο περιβάλλον αλλά και το μοντέλο με το οποίο κινείται κάθε γκρουπ, διεκδικεί έργα και παράγει κέρδη από αυτά. Πόσω μάλλον όταν, κόντρα στις διεθνείς και εγχώριες προκλήσεις, οι εκπτώσεις έχουν πέσει σε μονοψήφια επίπεδα και υπάρχει μεγάλα μάζα ΣΔΙΤ/Παραχωρήσεων που σημαίνουν ροές (όσο το δυνατόν να θεωρηθούν ως σταθερές) για μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Όλα έχουν την τιμή τους»
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι, επειδή… «όλα έχουν την τιμή τους», όποιος θελήσει να κάνει κίνηση θα πρέπει μάλλον να συνυπολογίσει ότι αυτός που θα δεχτεί πρόταση εξαγοράς θα βάλει στο τραπέζι νούμερα που δεν θα σχετίζονται με τρέχουσες αποτιμήσεις και τωρινά οικονομικά μεγέθη, αλλά θα προεξοφλούν έσοδα και κέρδη (δυνητικά) επόμενων ετών. Ποιο μπορεί να είναι ένα πιθανό «premium» είναι μια ερώτηση η απάντηση της οποίας προφανώς εμπεριέχει και άλλες παραμέτρους, πέρα από χρηματοοικονομικά στοιχεία (δάνεια κ.α.).
Υπό μία έννοια, λοιπόν, θεωρητικά κάθε μετοχή, κάθε asset, κάθε εταιρεία «έχει την τιμή της». Ωστόσο, μιλάμε για επιχειρηματίες (κατασκευαστές) με κύρος, που δραστηριοποιούνται σε έναν ιδιαίτερο κλάδο και το σίγουρο είναι, όπως στελέχη του χώρου λένε, ότι δεν ενθουσιάζονται όταν η αγορά τους βάζει την «ταμπέλα» που γράφει «στόχος εξαγοράς». Στελέχη του χώρου θυμούνται ιστορίες ή περιπτώσεις όπου συμφωνίες (επιχειρηματικές ή μετοχές) «σκόνταψαν» για πολλούς και διάφορους λόγους. Κατά συνέπεια, στην «πιάτσα» αναφέρουν ότι «θεωρητικά κανείς δεν πουλάει, αλλά αν γίνει αυτό που λένε οι αγγλοσάξονες, δηλαδή το “put your money where your mouth is”, τότε ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι δεν θα αλλάξουν γνώμη, ιδίως αν το τίμημα είναι καλό ή κριθεί ως συμφέρων, ενώ μπορεί και το timing να παίξει ρόλο».
Άλλωστε, ο κλάδος μόνο την τελευταία διετία έχει πρωταγωνιστήσει σε ζυμώσεις, διεργασίες, deals και μετοχικές εξελίξεις μεγάλου βεληνεκούς, στα «μέτωπα» των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ (είσοδος Reggeborgh, αποχώρηση Μπάκου - Καϋμενάκη - Εξάρχου και απόκτηση ποσοστού από Motor Oil, πώληση ΑΠΕ), INTRAKAT (αρχικά με είσοδο Winex και λοιπών μετόχων και πώληση μεριδίου Intracom κ.α.) και ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ (ρευστοποιήσεις συμμετοχών), ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ.
