Η επιβολή δασμού CO2 στα ρυπογόνα προϊόντα από το 2026, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα αναγκάσει ορισμένους εισαγωγείς να πληρώσουν το κόστος άνθρακα στα σύνορα για προϊόντα έντασης άνθρακα, όπως ο χάλυβας ίσως να μην είναι τόσο δαπανηρή για ανταγωνιστές του μπλοκ όπως είναι η Κίνα και οι ΗΠΑ. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει μελέτη των περιβαλλοντικών οργανώσεων Sandbag και E3G που επικαλείται το Bloomberg η οποία καταδεικνύει οτι ενώ οι πολιτικές που αφορούν τις εισφορές σε ρυπογόνες βιομηχανίες είναι πολιτικά "τοξικές", το σχετικό κόστος είναι σχετικά μικρό. Η Κίνα, ένας από τους μεγαλύτερους επικριτές του λεγόμενου Μηχανισμού Συνοριακής Προσαρμογής Άνθρακα, θα επωμιστεί έως το 2035 καθαρό κόστος που θα ανέρχεται σε περίπου 2% για εξαγωγές σιδήρου και χάλυβα προς την ΕΕ ύψους 5 δισεκατομμύρια ευρώ (5,9 δισεκατομμύρια δολάρια).
«Ο αντίκτυπος του πιθανού σεναρίου CBAM στις εισαγωγές της ΕΕ από την Κίνα θα είναι πολύ μικρός», αναφέρουν οι συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένου του Adrien Assous. «Το κόστος θα επιβαρύνει κυρίως τους καταναλωτές της ΕΕ, ενώ οι εισαγωγείς θα ανακτήσουν το μεγαλύτερο μέρος του χάρη στις αυξήσεις των τιμών στις αγορές της ΕΕ».
Το CBAM, το οποίο στοχεύει να αποτρέψει τις εταιρείες από το να μετατοπίσουν τις εκπομπές τους μακριά από την ΕΕ και ιδιαίτερα σε χώρες με πιο χαλαρό ρυθμιστικό πλαίσιο, εξακολουθεί να απαιτεί έγκριση από τα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Οι κλιματικές δαπάνες
Από της μεγάλες οικονομίες εκτός της ΕΕ, η Ρωσία είναι εκείνη που αντιμετωπίζει τα υψηλότερα τέλη από την εισφορά άνθρακα. Οι δασμοί θα κοστίσουν στη χώρα περίπου 600 εκατ. ευρώ έως το 2035, ενώ για την Κίνα, η επίπτωση θα είναι σχετικά μικρή με το κόστος να ανέρχεται σε περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ σε 15 χρόνια.
Οι ΗΠΑ θα επηρεαστούν λιγότερο από το προτεινόμενο μέτρο, καθώς θα επωμιστούν περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ καθαρό κόστος, το οποίο θα ανέλθει στα 25 εκατομμύρια ευρώ το 2035, σύμφωνα με την έκθεση.
Διεθνείς αναλυτές θεωρούν ότι η πρόταση για τον φόρο άνθρακα δεν θα προσφέρει πολλά στον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Εκτιμήσεις από τη γερμανική δεξαμενή σκέψης Bertelsmann Stiftung, ανέφεραν ότι θα οδηγούσε μόνο σε επιπλέον 0,2 ποσοστιαίες μονάδες μείωσης της ποσότητας CO2 που απορρίπτεται στην ατμόσφαιρα παγκοσμίως. Ωστόσο, ορισμένοι αντιμετωπίζουν το σχέδιο της ΕΕ περισσότερο ως μοχλό πίεσης προς άλλες χώρες να ανταποκριθούν στις κλιματικές φιλοδοξίες της Ευρώπης.
