Σε μια εποχή όπου η μετάβαση προς την ηλεκτροκίνηση παρουσιάζεται ως κύριος πυλώνας για την επίτευξη μιας βιώσιμης κινητικότητας, ο Κάρλος Ταβάρες, CEO της Stellantis, εκφράζει τις επιφυλάξεις του για την οικουμενική εφαρμογή της. Στο πλαίσιο του φόρουμ Freedom of Mobility, ο Ταβάρες τόνισε την ανάγκη για μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση στην κινητικότητα, που να μην εξαρτάται από μονοδιάστατες λύσεις.
Αναγνωρίζοντας τις προκλήσεις που συνδέονται με την παραγωγή και τη βιωσιμότητα των μπαταριών των ηλεκτρικών οχημάτων, ο Ταβάρες υπογράμμισε την ανάγκη για σημαντική πρόοδο στη χημεία των στοιχείων των μπαταριών, προκειμένου να μειωθεί σημαντικά το βάρος και η χρήση πρώτων υλών. Επιπλέον, επισήμανε το πρόβλημα της πρόσβασης σε ηλεκτρική ενέργεια σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές, καθιστώντας τα ηλεκτρικά οχήματα μια λιγότερο βιώσιμη επιλογή.
«Πρέπει να απομακρυνθούμε από μια δογματική σκέψη, σύμφωνα με την οποία ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους. Δεν νομίζω ότι αυτό θα λειτουργήσει. Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι τα σημερινά EV μπορούν να αποτελέσουν λύση μόνο για ορισμένες από τις κοινωνίες μας. Η βιομηχανία, βασισμένη σε νέες τεχνολογίες στη χημεία, πρέπει να επιτύχει την επόμενη δεκαετία μια σημαντική ανακάλυψη όσον αφορά την πυκνότητα ισχύος των κυψελών των μπαταριών, ώστε να μειώσουμε τουλάχιστον κατά 50 τοις εκατό το βάρος και τη χρήση πρώτων υλών των ηλεκτρικών οχημάτων. Νομίζω ότι αυτή η εξέλιξη έρχεται», είπε.
Η «ενεργειακή» και «μεταφορική» φτώχεια
Πέρα από τις τεχνικές προκλήσεις, ο Ταβάρες αναφέρθηκε επίσης στην κριτική έλλειψη πρόσβασης σε ηλεκτρική ενέργεια σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, κάτι που καθιστά τα EV μη εφικτή επιλογή για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού παγκοσμίως. Η «ενεργειακή φτώχεια» και η «μεταφορική φτώχεια» στον «νότο του πλανήτη» απαιτούν διαφορετικές λύσεις, όπως οι βιοκαύσιμα, αντί για την εστίαση αποκλειστικά στην ηλεκτροκίνηση.
Στον ορίζοντα των συζητήσεων για την μελλοντική κινητικότητα, η τεχνολογία υδρογόνου παρουσιάζεται από πολλούς ως μια υποσχόμενη εναλλακτική λύση. Παρά την προοπτική μιας καθαρής ενέργειας, ο Κάρλος Ταβάρες εξέφρασε σημαντικές επιφυλάξεις. Ειδικότερα, υπογράμμισε το «υψηλό κόστος» της υδρογονοκίνησης ως κύριο εμπόδιο για τη μαζική υιοθέτηση, ακόμη και υπό την προϋπόθεση ότι η ενέργεια που χρησιμοποιείται για την παραγωγή υδρογόνου είναι καθαρή. Αυτό θέτει την υδρογονοκίνηση σε μια θέση περισσότερο συμπληρωματική παρά κυρίαρχη στην αναζήτηση της βιώσιμης κινητικότητας του μέλλοντος, καθώς η βιομηχανία και οι πολίτες αναζητούν προσβάσιμες, οικονομικά βιώσιμες λύσεις.
