Ροή
Οι τιμές του σιταριού αυξάνονταν ήδη πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις επακόλουθες ανησυχίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα, όπως αναφέρει η UBS.
Ωστόσο, οι τιμές κάπως μετριάστηκαν κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2022, μέσω των προοπτικών ανανέωσης των ουκρανικών αποστολών σιτηρών μέσω της συμφωνίας για τον «εμπορικό διάδρομο» της Μαύρης Θάλασσας.
Η εποχιακή συγκομιδή σιτηρών στο Βόρειο Ημισφαίριο μείωσε επίσης τις ανησυχίες από την πλευρά της προσφοράς παρά τα προβλήματα παραγωγής στην Κίνα, την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Τώρα, η UBS αναμένει να ανακάμψουν οι τιμές στο τέλος του έτους, εξαιτίας των γεωπολιτικών εξελίξεων αλλά και των υποβαθμίσεων σε Αργεντινή και Αυστραλία που σχετίζονται με τον καιρό. Οι αναφορές ότι η Ρωσία έχει αποχωρήσει από τη συμφωνία νωρίτερα (αρχικά η συμφωνία έληγε στα μέσα Νοεμβρίου), με το Κρεμλίνο να διαμηνύει ότι δεν θα διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία, προσθέτουν επιπλέον κινδύνους, σύμφωνα με την ελβετική τράπεζα, η οποία παράλληλα προχωρά σε ανοδικά αναθεώρηση των εκτιμήσεων για τις τιμές.
Συγκεκριμένα, ανεβάζουν την πρόβλεψη για την τιμή του σιταριού στα 9,5 δολάρια ανά μπουσέλ στα τέλη Μαρτίου (από 8,25 δολάρια), στα 9 δολάρια ανά μπουσέλ στα τέλη Ιουνίου (από 8 δολάρια) και στα 8,5 ανά μπουσέλ στο τέλος του 2023 (από 7,5 δολάρια).
Όπως αναφέρουν, από άποψη δεδομένων, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ μείωσε σημαντικά την εκτίμηση για την παραγωγή της χώρας στα 44,9 εκατ. τόνους (προηγ. 48,5 εκ. τόνοι) τον Οκτώβριο. Η ξηρασία κυριαρχεί στις χαμηλότερες περιοχές των Μεσοδυτικών πολιτειών, με τις καλές έως άριστες βαθμολογίες για την κατάσταση των καλλιεργειών για το χειμερινό σιτάρι πιθανόν να είναι οι χαμηλότερες που έχουν καταγραφεί.
Επιπλέον, η χαμηλή στάθμη στον Μισισιπή περιόρισε επίσης τις εξαγωγές. Οι αναλυτές του οίκου προβλέπουν ότι η παραγωγή της Αργεντινής θα είναι 15 - 16 εκατ. τόνοι (έναντι 22,5 εκατ. τόνων το 2021 - 2022) λόγω της έντονης ξηρασίας. Στην Αυστραλία το φαινόμενο La Niña έχει προκαλέσει εκτεταμένες πλημμύρες στην ανατολική ακτή, γεγονός που αυξάνει τους παγκόσμιους κινδύνους τόσο για την παραγωγή όσο και για την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Την ίδια στιγμή, η παραγωγή της Κίνας και της Ινδίας παρέμεινε αμετάβλητη τον Οκτώβριο, παρά τις χαμηλότερες προβλέψεις για την ξηρασία.
