Ο χρησμός του πρωθυπουργού για το όνομα του νέου Έλληνα Επιτρόπου

Σε σχέση με τις υπόλοιπες αναφορές του στη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, αυτή σίγουρα δεν πήρε την προβολή που της αναλογούσε, με βάση την κρισιμότητα του θέματος για τη χώρα. Όταν ρωτήθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το πρόσωπο του νέου υποψήφιου Έλληνα Επιτρόπου (πρέπει να πάρει και το πράσινο φως τον Οκτώβριο από το Ευρωκοινοβούλιο), η απάντησή του διατυπώθηκε ως εξής:

«Το πρόσωπο το οποίο θα προτείνω, ο ή η Επίτροπος, θα εξαρτάται από το χαρτοφυλάκιο το οποίο θα μπορέσει να διεκδικήσει η χώρα (…) Έχω τις προτεραιότητές μου, αλλά, όπως καταλαβαίνετε, αυτό είναι μία απόφαση που αφορά μόνο την Πρόεδρο της Επιτροπής, κανέναν άλλο. Είναι σαν τον Πρωθυπουργό, ο οποίος ορίζει Υπουργούς. Νομικά έχει αυτή τη δυνατότητα. Οπότε, ανάλογα το χαρτοφυλάκιο ανάλογα και το πρόσωπο (…) Θέλω ένα χαρτοφυλάκιο το οποίο να είναι προφανώς σημαντικό όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη, γιατί ούτως ή άλλως δεν στέλνουμε Επίτροπο για να διευθετούμε τα δικά μας ζητήματα. Ο Επίτροπος, τη στιγμή που πηγαίνει, φοράει ευρωπαϊκό καπέλο».

Πρακτικά ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε ορισμένα αυτονόητα από πολιτικής άποψης δεδομένα. Επεσήμανε ότι η πρόεδρος της Επιτροπής -λογικά η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν- έχει λόγο και στο πρόσωπο που θα λειτουργήσει ως «υπουργός της» και προφανώς και στο χαρτοφυλάκιο που θα του αναθέσει. Το μήνυμα που προκύπτει αβίαστα είναι σαφές: Αν η πρόεδρος της Επιτροπής έχει προτίμηση σε πρόσωπο υποψήφιου Επιτρόπου, η προτίμηση αυτή θα πρέπει να συνοδευτεί από επιθυμητό για τη χώρα -και τον πρωθυπουργό της- χαρτοφυλάκιο.

Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι το χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να έχει ενδιαφέρον και για την Ελλάδα. Εμμέσως αυτό σημαίνει ότι η παρουσία Ελλήνων αξιωματούχων σε θέσεις-κλειδιά της Επιτροπής είναι για την κυβέρνηση από επιθυμητή έως απαραίτητη. Η ανθρωπογεωγραφία, λοιπόν, των επόμενων cabinet των Επιτρόπων -συμπεριλαμβανομένου του Έλληνα- θα είναι απολύτως ενδεικτική της κατάστασης.

Το τρίτο σαφές μήνυμα είναι ότι ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε να στείλει κάποιον που ξέρει τη δουλειά. Έχει γνώση του χαρτοφυλακίου. Αυτό -κατά τη δική μας ανάγνωση- αποκλείει την περίπτωση να βρεθεί μία λύση που απλώς και μόνο θα δίνει πολιτικούς βαθμούς ελευθερίας στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση. Ιδιαίτερα ανακουφιστική η διαπίστωση αυτή, αν φυσικά η ανάγνωσή μας αποδειχθεί σωστή.

Τα χαρακτηριστικά ενός Επιτρόπου και η παρούσα ονοματολογία

Δύο (πρέπει να) είναι τα γενικά βασικά χαρακτηριστικά ενός υποψήφιου Επιτρόπου. Το πρώτο να έχει το κύρος και την πολιτική υπόσταση να σταθεί στη θέση του. Οι σημαντικοί Επίτροποι έχουν συνήθως διατελέσει αρχηγοί κρατών ή κορυφαίοι υπουργοί. Το δεύτερο είναι να έχουν άρτια γνώση και τεχνογνωσία του χαρτοφυλακίου τους.

Έως σήμερα, η ονοματολογία αναφορικά με τη θέση του επόμενου Έλληνα Επιτρόπου περιλαμβάνει δύο κατηγορίες υποψηφίων. Αυτούς που περίπου… αυτοπροτείνονται και ακολούθως επιδίδονται σε πολιτικό lobbying και επικοινωνιακούς τακτισμούς για να κάνουν την επιθυμία τους πραγματικότητα και εκείνους που διαθέτουν τις προδιαγραφές που προαναφέραμε και πρώτη τους προτεραιότητα είναι να μην κάψουν πολιτικά το χαρτί τους. Είναι προφανές ότι βέλτιστη επιλογή για την ίδια τη χώρα είναι να προκριθεί υποψήφιος/α από τη δεύτερη κατηγορία.

Κλείνουμε με μία απλή αξιολόγηση. Από το σύνολο των ονομάτων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας το διπλό αυτό κριτήριο πληρούν μόλις δύο υποψήφιοι. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι στο μυαλό του πρωθυπουργού δεν υπάρχουν περισσότεροι, τα ονόματα των οποίων δεν έχουν αναφερθεί στον Τύπο. Απλά το ευκταίο σε κάθε περίπτωση είναι ο Έλληνας Επίτροπος να έχει το πολιτικό κύρος και ανάστημα και την ικανότητα ώστε να ανταποκριθεί στο έργο του και εμμέσως να αναδείξει την ίδια τη χώρα στις Βρυξέλλες. Σύντομα, θα το ξέρουμε…