Ροή
Σύγχυση συνεχίζει να επικρατεί γύρω από την κατάληψη της πόλης του Μπαχμούτ από τις δυνάμεις του ρωσικού ιδιωτικού στρατού της ομάδας Βάγκνερ.
Σε μια αιφνιδιαστική κίνηση το περασμένο Σαββάτο, ο επικεφαλής της ομάδας Βάγκνερ, Γιεβγένι Πριγκόζιν, ανακοίνωσε την υποτιθέμενη κατάληψη της σχεδόν κατεστραμμένης πόλης, ενώ Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν τον συνεχάρη.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι αρνήθηκε ότι έπεσε το Μπαχμούτ πλήρως στα χέρια των Ρώσων.
Σύμφωνα με την Welt, τόσο η η Μόσχα όσο και το Κίεβο επιδιώκουν τους δικούς τους, διαφορετικούς στόχους με αυτό το παιχνίδι της σύγχυσης.
Πιο συγκεκριμένα, το Κίεβο εκτιμά πως ακόμα και αν το Μπαχμούτ πέσει στα χέρια των Ρώσων, πέτυχε το στόχο του δηλαδή να κερδίσει χρόνο για να προετοιμαστεί για την αντεπίθεση του. Η πτώση, όμως, του Μπαχμούτ, αν και κάτι τέτοιο ενδέχεται να οδηγήσει στην πολιορκία του (αυτή τη φορά από τους Ουκρανούς), ανοίγει ταυτόχρονα διαδρόμους για παραπέρα επέλαση της Μόσχας στην ανατολική Ουκρανία.
Τι ακριβώς γίνεται στο πεδίο της μάχης;
Στην πραγματικότητα, οι ουκρανικές δυνάμεις λέγεται ότι εξακολουθούν να υπερασπίζονται έναν ή δύο δρόμους δυτικά του Μπαχμούτ.
Αλλά θα πρέπει να είναι θέμα χρόνου να καταλάβουν οι μισθοφόροι του Βάγκνερ και αυτή την τελευταία, μικρή περιοχή.
Και αυτό γιατί οι ρωσικές μονάδες έλεγχαν ήδη περισσότερο από το 90% της πόλης των πρώην 70.000 κατοίκων για περισσότερο από μία εβδομάδα.
Για το αφεντικό της ομάδας Βάγκνερ, τον Πριγκόζιν, η νίκη στο Μπαχμούτ είναι ένας σημαντικός θρίαμβος. Άλλωστε, πρόσφατα είχε συγκρουστεί αρκετές φορές με την ηγεσία του στρατού και το υπουργείο Άμυνας στη Μόσχα. Πάντως, ο Πριγκόζιν το περασμένο Σάββατο, ανακοίνωσε πως η ομάδα Βάγκνερ θα παραδώσει τις θέσεις της στο Μπαχμούτ στον ρωσικό στρατό στις 25 Μαΐου και θα αποσυρθεί προς το παρόν από τις μάχες. Ο ιδιωτικός στρατός χρειάζεται επειγόντως ξεκούραση. Διότι επί εννέα μήνες πραγματοποιεί έφοδο εναντίον του ουκρανικού «Φρουρίου Μπαχμούτ». Η ομάδα Βάγκνερ έλαβε υποστήριξη από τακτικές μονάδες του ρωσικού στρατού. Ο Πριγκόζιν είχε επανειλημμένα τονίσει ότι η πόλη ήταν μια «κρεατομηχανή» όπου χιλιάδες Ουκρανοί στρατιώτες σφαγιάστηκαν και τα όπλα τους καταστράφηκαν. Στην πραγματικότητα, πολλές χιλιάδες στρατιώτες πρέπει να σκοτώθηκαν και να τραυματίστηκαν από την ουκρανική πλευρά.
Αλλά στο τέλος ήταν οι μισθοφόροι του Βάγκνερ και των ρωσικών ναυτικών μονάδων που κυριολεκτικά αιμορραγούσαν στην «κρεατομηχανή». Υπολογίζεται ότι η Ρωσία έχασε μεταξύ 20.000 και 40.000 άνδρες μόνο στο Μπαχμούτ.
Η πλειονότητα ήταν άπειροι νεοσύλλεκτοι που ήρθαν στο μέτωπο κατά τη διάρκεια της «μερικής επιστράτευσης» που κήρυξε ο πρόεδρος Πούτιν. Πολλοί από αυτούς παραπονέθηκαν δημοσίως ότι στάλθηκαν στα πιο επικίνδυνα τμήματα του μετώπου σαν «βοοειδή προς σφαγή» χωρίς επαρκή εξοπλισμό.
Τι προβλέπει το ουκρανικό «σχέδιο Μπαχμούτ»;
Για την Oυκρανία, το «Σχέδιο Μπαχμούτ» είχε λειτουργήσει. Αγόρασε χρόνο για την εκπαίδευση νέων δυνάμεων και προκάλεσε βαριές απώλειες στα ρωσικά στρατεύματα. «Πετύχαμε αυτούς τους στόχους κατά 1.000 τοις εκατό», διαβεβαίωνε ο Μιχαίλο Ποντολιάκ, ένας από τους βασικούς συμβούλους του Ζελένσκι, σε συνέντευξή του μόλις τον Μάρτιο.
«Ακόμα και αν μια μέρα η στρατιωτική ηγεσία αποφασίσει να αποσυρθεί», εκτιμούσε τότε ο Ποντολιάκ, «η υπεράσπιση του Μπαχμούτ θα είναι μια μεγάλη στρατηγική επιτυχία που θα αποτελέσει τη βάση για μελλοντικές νίκες».
Αυτό ήταν μια αναφορά, η οποία σχετίζεται με την προγραμματισμένη αντεπίθεση της Ουκρανίας, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει τις επόμενες εβδομάδες μόλις η στάθμη των ποταμών πέσει στο φυσιολογικό επίπεδο μετά τον χειμώνα και το έδαφος ξαναστεγνώσει εντελώς. Παρόλο που το Κίεβο συνέχισε να στέλνει νέους σχηματισμούς στον Μπαχμούτ ως ενισχύσεις, η αντεπίθεση δεν κινδυνεύει επομένως.
Ούτε μία από τις συνολικά 13 ταξιαρχίες που συγκρότησε το Κίεβο για την αντεπίθεση, οι περισσότερες από τις οποίες εκπαιδεύτηκαν στην Ευρώπη, δεν αναπτύχθηκε στο Ντονμπάς. Ούτε τα άρματα μάχης από τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία στάλθηκαν στο μέτωπο κοντά στο Μπαχμούτ, όπως και όλα τα άλλα νέα οπλικά συστήματα από τη Δύση.
Τι θα σήμαινε η κατάληψη του Μπαχμούτ από τους Ρώσους;
Ο πρόεδρος Ζελένσκι είχε επίσης επανειλημμένα δικαιολογήσει την υπεράσπιση του Μπαχμούτ, αν και για συγκεκριμένους στρατιωτικούς τακτικούς λόγους. «Γνωρίζουμε ότι θα μπορούσαν να προελάσουν μετά το Μπαχμούτ, μέχρι το Κραματόρσκ και το Σλοβιάνσκ», προειδοποίησε μερικές φορές ο Ζελένσκι. «Ο δρόμος θα ήταν επίσης ανοιχτός προς άλλες πόλεις της Ουκρανίας, όπως προς το Ντονέτσκ».
Τώρα, ωστόσο, η Ρωσία έχει κατακτήσει το Μπαχμούτ - τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Το «φρούριο» που το Κίεβο ήθελε να κρατήσει πάση θυσία έχει έτσι πέσει. Η μεγαλύτερη και πιο αιματηρή μάχη για μια πόλη έφτασε στο τέλος της. Κινδυνεύει λοιπόν τώρα το αστικό κέντρο γύρω από το Κραματόρσκ και ενδεχομένως και άλλες περιοχές;
Προς το παρόν, αυτό δεν φαίνεται να ισχύει. Ακούγεται παράδοξο, αλλά οι ρωσικές δυνάμεις δέχονται ακόμη μεγαλύτερη πίεση από ό,τι πριν, παρά την κατάληψη του Μπαχμούτ. Η Ρωσία ήθελε να εξομαλύνει τη γραμμή του μετώπου σε αυτό το σημείο και στη συνέχεια να προχωρήσει σε ένα ευρύ μέτωπο.
Η Μόσχα ήταν μόνο ένα βήμα μακριά από αυτό, τα στρατεύματά της είχαν σχεδόν περικυκλώσει τους Ουκρανούς υπερασπιστές του Μπαχμούτ. Το μόνο που απέμενε για τον ουκρανικό ανεφοδιασμό ήταν μια στενή λωρίδα πλάτους μόλις ενός χιλιομέτρου, την οποία οι Ρώσοι έπαιρναν συνεχώς υπό τα πυρά τους - μια εξαιρετικά επισφαλής κατάσταση. Αλλά τότε ήρθε το σημείο καμπής πριν από λίγες ημέρες.
Η Ουκρανία εξαπέλυσε επιτυχημένες αντεπιθέσεις στα πλευρά βόρεια και νότια του Μπαχμούτ. Σε ορισμένα σημεία υπήρξε ακόμη και διάρρηξη, επειδή οι Ρώσοι στρατιώτες εγκατέλειψαν τις θέσεις τους και έφυγαν με τα μούτρα.
Ο Πριγκόζιν γκρίνιαξε και πάλι και έβριζε για τον «απείθαρχο στρατό» και προειδοποίησε επειγόντως τους εναπομείναντες στρατιώτες στα πλευρά να μην απελευθερώσουν άλλες θέσεις. Όμως το αφεντικό του Βάγκνερ είχε μικρή επιτυχία με αυτό.
Οι Ουκρανοί προς το παρόν συνεχίζουν να διατηρούν τη δυναμική τους και έχουν προχωρήσει μέχρι την Κλιστσίεβκα στα νότια. Η θέση αυτή αποτελεί σημαντικό δομικό στοιχείο της ρωσικής άμυνας. Εάν πέσει, τα ρωσικά στρατεύματα θα έχουν πρόβλημα. Η νίκη στο Μπαχμούτ θα μπορούσε να ανατραπεί και οι στρατιώτες της Μόσχας θα απειλούνταν τότε με περικύκλωση.
