Ροή
Σήμερα, ένας στους τρεις ανθρώπους δεν έχει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Ένας λόγος είναι ότι το 96,5% αυτού του νερού βρίσκεται στους ωκεανούς μας και δεδομένης της ποσότητας αλατιού που περιέχει δεν είναι πόσιμο. Από την άλλη πλευρά, το μεγαλύτερο μέρος του γλυκού νερού παραμένει εγκλωβισμένο σε παγόβουνα ή βαθιά στο υπέδαφος με αποτέλεσμα λιγότερο από το 1% αυτών των ποσοτήτων να είναι διαθέσιμες.
Η αφαλάτωση, κατά πολλούς, είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την καταπολέμηση της λειψυδρίας και μάλιστα βασίζεται σε έναν αρκετά απλό τρόπο λειτουργίας. Ένα σύστημα το οποίο θα περιελάμβανε μονάδα αφαλάτωσης, ενέργεια και θαλασσινό νερό θα μπορούσε να παράσχει πόσιμο νερό. Φυσικά, μια τέτοια λύση απαιτεί να εξεταστούν και άλλες παράμετροι όπως είναι η απαιτούμενη ποσότητα ενέργειας, το κόστος και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Όσοι έχουν ενστάσεις σε αυτή τη λύση υποστηρίζουν ότι αφαλάτωση χρησιμοποιεί μεγάλη ποσότητα ενέργειας και, για κάποιους, είναι δύσκολο να υποστηριχθεί μια τεχνολογία που θα βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα. Μένει λοιπόν να φανεί αν θα καταφέρουν οι επιστήμονες και οι επιχειρήσεις να βρουν μια «χρυσή» τομή προκειμένου να καταστούν εκμεταλλεύσιμες οι τεράστιες ποσότητες νερού που υπάρχουν στους ωκεανούς.
Με πληροφορίες από το www.cnbc.com
