Ροή
Προς άρση της καθολικής αναστολής των πλειστηριασμών, με απελευθέρωση ορισμένων διαδικαστικών πράξεων, οδηγούν οι πιέσεις των Θεσμών.
Το θέμα των πλειστηριασμών συζητήθηκε προχθές σε νέα σύσκεψη των αρμόδιων υπουργείων, Οικονομικών και Δικαιοσύνης, με τους Θεσμούς.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του insider.gr, οι μέχρι στιγμής διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς δείχνουν «ξεπάγωμα» ορισμένων προδικαστικών πράξεων ή και πράξεων που ακολουθούν τους πλειστηριασμούς μέσα στο προσεχές δεκαπενθήμερο, πιθανότατα στις 22 Φεβρουαρίου.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι και για τις συναφείς με τους πλειστηριασμούς πράξεις έχει συζητηθεί: α) να τηρηθεί η απόλυτη προστασία για τους πληττόμενους από την πανδημική κρίση, η οποία θα πρέπει να αποδεικνύεται και να πιστοποιείται, και β) φυσικά, να ισχύσει για όλους τους οφειλέτες η περίοδος που προβλέπει ο νόμος για την άσκηση ενδίκων μέσων.
Η απελευθέρωση των πράξεων που συνδέονται με πλειστηριασμούς δεν αναιρεί τη διατήρηση της γενικευμένης προστασίας με αναστολή πλειστηριασμών για όλους μέχρι τις 15 Μαρτίου. Το «πάγωμα» της διενέργειας πλειστηριασμών μέχρι την ημερομηνία αυτή είναι πολιτική απόφαση της κυβέρνησης και έχει συζητηθεί σε προηγούμενες διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς. Στις σκληρές διαπραγματεύσεις του προηγούμενου μηνός, και ενώ η κυβέρνηση διαπραγματεύεται παράλληλα την επέκταση της προστασίας στους δανειολήπτες με το νέο πρόγραμμα «Γέφυρα 2», οι Θεσμοί ήταν κάθετοι στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα (μαζί με την Ουγγαρία) στην οποία με κυβερνητική απόφαση έχουν ανασταλεί οι πλειστηριασμοί.
Τελικώς, συμβιβασμός μεταξύ των θέσεων ελληνικής κυβέρνησης και Θεσμών βρέθηκε στην πρόβλεψη για σταδιακό «ξεπάγωμα» των πλειστηριασμών: α) Μετά τις 15 Μαρτίου για τους οφειλέτες που δεν έχουν λόγο προστασίας ως πληττόμενοι από την πανδημική κρίση, καθώς ο πλειστηριασμός αφορά χρέη που εκκρεμούσαν προ πολλού και επί μακρόν. β) Για τους οφειλέτες που πλήττονται από την πανδημική κρίση και όσους είναι ευάλωτοι να συνεχίσει να παρέχεται, μέχρι τα τέλη Μαΐου, πλήρης προστασία από πλειστηριασμούς.
Το «ξεπάγωμα» διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης, οι οποίες ούτε αίρουν την προστασία, ούτε και θα οδηγήσουν σε πλειστηριασμούς για αρκετούς μήνες (στην πράξη μέχρι τα τέλη του έτους), κρίνεται επιβεβλημένο διότι διαφορετικά καταλύεται η έννοια της αναγκαστικής εκτέλεσης που απορρέει από τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου και καλλιεργείται κουλτούρα μη πληρωμών. Ειδικά από τη στιγμή που οι τράπεζες πρέπει να προχωρήσουν στη μείωση των κόκκινων δανείων μέσω τιτλοποιήσεων, η μη λειτουργία της αναγκαστικής εκτέλεσης καταστρέφει το εγχείρημα και διώχνει τους επενδυτές.
Όπως έχουν επισημάνει τράπεζες και εταιρείες διαχείρισης και είναι ευρύτερα κατανοητό, η προστασία από τους πλειστηριασμούς δεν μπορεί να καλύπτει και όσους έχουν χρονίζοντα υψηλά χρέη και ταυτόχρονα υψηλής αξίας περιουσίες, πόσω μάλλον να δοθεί «άσυλο» στην κατηγορία αυτή των οφειλετών και από πράξεις προπαρασκευαστικές ή παρεπόμενες των πλειστηριασμών.
Υπενθυμίζεται ότι η καθολική αναστολή των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης χωρίς επιμέρους διακρίσεις επιβλήθηκε με την κοινή υπουργική απόφαση 71342/6.11.2020 (ΦΕΚ 48998/6.11.2020). Με αυτήν δεν ανεστάλησαν μόνο οι πλειστηριασμοί, αλλά και πράξεις εκτέλεσης που αφορούν πλειστηριασμούς που έχουν ήδη ολοκληρωθεί (και άρα δεν τίθεται θέμα αναστολής ως μέτρο αντιμετώπισης των επιπτώσεων της πανδημικής κρίσης) ή πρόκειται να γίνουν (σε αυτή την περίπτωση, οι προπαρασκευαστικές πράξεις δεν θα οδηγήσουν σε πλειστηριασμούς νωρίτερα από 7 μήνες τουλάχιστον, επομένως δεν καταλύουν την νομική προστασία που λαμβάνουν οι οφειλέτες εν μέσω της κρίσης).
Στο πλαίσιο της απόφασης για καθολική αναστολή πλειστηριασμών έχουν ανασταλεί, για παράδειγμα:
- η σύνταξη και κοινοποίηση αναγγελιών σε πλειστηριασμούς που διενεργήθηκαν μέχρι και τις 6 Νοεμβρίου 2020, καθώς και πράξεων κατάθεσης,
- η σύνταξη πινάκων κατάταξης σε πλειστηριασμούς για τους οποίους έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες αναγγελίας,
- η εντολή από τους συμβολαιογράφους προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την είσπραξη απαιτήσεων από εκπλειστηριάσματα,
- η σύνταξη και μεταγραφή κατακυρωτικών πράξεων,
- η επιβολή κατασχέσεων,
- επίδοση επιταγών προς εκτέλεση.
Το «πάγωμα» των ανωτέρω πράξεων εκφεύγει του προφανούς, το οποίο είναι να μην γίνουν πλειστηριασμοί τη στιγμή που νοικοκυριά και επιχειρήσεις δέχονται το πλήγμα της πανδημικής κρίσης. Αντιθέτως, δημιουργεί αρνητικές παρενέργειες, ακόμη και για τους ίδιους τους οφειλέτες (ο οφειλέτης έχει συμφέρον οι δανειστές να πληρώνονται από το εκπλειστηρίασμα το συντομότερο δυνατόν μετά τον πλειστηριασμό, ώστε ο ίδιος να μην επιβαρύνεται περαιτέρω με τόκους υπερημερίας).
