Κομβικός είναι ο ρόλος της κατανάλωσης νερού και αλατιού στη σεξουαλική υγεία, ειδικά κατά την περίοδο του καλοκαιρού. Οι υψηλές θερμοκρασίες επιβάλλουν την αύξηση της προσλαμβανόμενης ποσότητας νερού, η οποία συχνά παραλείπεται με αποτέλεσμα την αφυδάτωση του οργανισμού. Η ανεπαρκής ενυδάτωση μπορεί να επηρεάσει τους άνδρες τόσο οργανικά όσο και ψυχικά, προκαλώντας προσωρινή στυτική δυσλειτουργία.
Η συνήθης δε πρακτική της αύξησης της ποσότητας αλατιού που λαμβάνεται τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού για την αποφυγή της αφυδάτωσης, μπορεί να έχει ακόμα πιο μόνιμες επιπτώσεις, αφού προκαλεί αύξηση της αρτηριακής πίεσης, έναν παράγοντα κινδύνου για αδυναμία επίτευξης στύσης ικανής για ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη.
«Η στυτική δυσλειτουργία είναι εξαιρετικά συχνή παγκοσμίως. Υπολογίζεται ότι περίπου 2 στους 10 άνδρες θα βρεθούν αντιμέτωποι με αυτήν την κατάσταση κάποια στιγμή στη ζωή τους. Η τακτική εμφάνισή της δεν είναι φυσιολογική, ανεξαρτήτως ηλικίας και θα πρέπει να αξιολογείται από ειδικό. Στη μεγάλη πλειονότητα είναι σύμπτωμα υποκείμενης πάθησης.
Δεν προκαλείται, όμως, μόνο από παθολογικούς λόγους, αλλά απαιτεί την ισορροπία σωματικών ψυχολογικών, συναισθηματικών και κοινωνικών παραγόντων. Οποιαδήποτε διατάραξη ενός ή περισσοτέρων από αυτούς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη στύση», εξηγεί ο Χειρουργός Ανδρολόγος Ουρολόγος δρ Αναστάσιος Λιβάνιος.
Η θετική επίδραση του νερού
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ακόμα και οι πιο απλές συνήθειες μπορούν να επηρεάσουν τη στυτική ικανότητα και το πόσο νερό πίνουμε είναι μία από αυτές. Όταν τα επίπεδα των υγρών στο σώμα μειώνονται, συντελείται μια σειρά μεταβολών στον οργανισμό που έχει επιπτώσεις σε πολλά όργανα, μεταξύ αυτών και το πέος.
Ειδικότερα, η ανεπαρκής πρόσληψη νερού δημιουργεί ένα ένζυμο που ονομάζεται αγγειοτενσίνη. Αυτή η ορμόνη προκαλεί συστολή των αιμοφόρων αγγείων, με συνέπεια την αύξηση της αρτηριακής πίεσης, εμποδίζοντας την επαρκή ροή αίματος στο πέος. Αυτό καθιστά δυσκολότερη την επίτευξη στύσης.
«Η υπέρταση βλάπτει τα αιμοφόρα αγγεία και τις αρτηρίες, τα οποία γίνονται σκληρότερα και στενότερα, περιορίζοντας μόνιμα τη ροή του αίματος. Η μειωμένη ροή στο πέος επηρεάζει την ικανότητα για στύση, επειδή ο χαμηλός όγκος ερυθρών αιμοσφαιρίων και πλάσματος εμποδίζει τα σηραγγώδη σώματα (δύο θάλαμοι μέσα στο πέος) να πάρουν αρκετό οξυγόνο και αίμα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της στύσης», διευκρινίζει ο δρ Λιβάνιος.
Από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Geriatrics Society διαπιστώθηκε ότι περίπου το 49% των ανδρών ηλικίας από 40 έως 79 ετών με υψηλή αρτηριακή πίεση είχαν στυτική δυσλειτουργία. Τα αποτελέσματα μιας άλλης μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Urology, έδειξαν ότι το 68% από τους υπερτασικούς συμμετέχοντες είχαν στυτική δυσλειτουργία, και στο 45% αυτών κρίθηκε ως σοβαρού βαθμού.
Σε αδυναμία επίτευξης και διατήρηση της στύσης μπορεί να οδηγήσουν και ορισμένα φάρμακα για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Τα διουρητικά μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία, μειώνοντας τη δύναμη της ροής του αίματος στο πέος. Μπορούν, επίσης, να μειώσουν την ποσότητα ψευδαργύρου στο σώμα, μεταλλικό στοιχείο που είναι απαραίτητο για την παραγωγή τεστοστερόνης. Οι βήτα-αναστολείς μειώνουν την απόκριση σε νευρικές ώσεις που οδηγούν σε στύση. Καθιστούν δε δυσκολότερη τη διεύρυνση των αρτηριών του πέους για να εισέλθει αίμα.
Η αρνητική επίπτωση του αλατιού
Εκτός από υπέρταση και στένωση των αιμοφόρων αγγείων, η αγγειοτενσίνη προκαλεί διέγερση των νεύρων που δημιουργούν αισθήματα δίψας και λαχτάρα για αλάτι. Το αλάτι, όμως, είναι παράγοντας κινδύνου για υπέρταση. Επομένως, η σύσταση για πρόσληψη περισσότερου αλατιού το καλοκαίρι θα πρέπει να ακολουθείται μόνο μετά από επιβεβαίωση του θεράποντος γιατρού αναλόγως της κατάστασης της υγείας του καθενός.
Η αφυδάτωση προκαλεί και άλλες ορμονικές ανισορροπίες. Μπορεί να οδηγήσει σε πτώση των επιπέδων της τεστοστερόνης, της κύριας ανδρικής ορμόνης, η οποία παίζει κρίσιμο ρόλο στη σεξουαλική λειτουργία, αφού μπορεί να μειώσει τη λίμπιντο.
Μπορεί, επίσης, να μειώσει τα επίπεδα ενέργειας, να προκαλέσει αλλαγές στη διάθεση, πονοκεφάλους και άλλα συμπτώματα που δυσκολεύουν περαιτέρω στη στυτική λειτουργία.
«Η επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού, επομένως, είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της στυτικής λειτουργίας. Τα σποραδικά περιστατικά ανεπαρκούς στύσης το καλοκαίρι συνήθως δεν οφείλονται σε μόνιμο πρόβλημα και αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη κατανάλωση νερού.
Άλλες αιτίες
Όταν όμως η καλή ενυδάτωση δεν βοηθά, ενδεχομένως η αιτία να είναι άλλη. Μπορεί να ευθύνεται παθολογική κατάσταση όπως σακχαρώδης διαβήτης, καρδιαγγειακή νόσος, ορμονική δυσλειτουργία, νευρολογική διαταραχή, καρκίνος του προστάτη κ.ά. όπως συμβαίνει στο 90% των περιπτώσεων. Στους υπολοίπους άνδρες οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους ή σε βλαβερές συνήθειες, όπως η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Όταν υπάρχει υποψία ότι υπάρχει υποκείμενη πάθηση που την προκαλεί, είναι απαραίτητος ο έλεγχος από ουρολόγο. Αναλόγως της αιτίας προτείνεται η ενδεδειγμένη θεραπεία ή η παραπομπή σε γιατρό άλλης ειδικότητας, π.χ. καρδιολόγο.
Για την αντιμετώπιση του συμπτώματος υπάρχουν φάρμακα, που δρουν γρήγορα και προσφέρουν υψηλού βαθμού ικανοποίηση ακόμα και σε άνδρες με σοβαρή στυτική δυσλειτουργία. Ένας, όμως, στους τρεις ασθενείς δεν μπορεί να θεραπευτεί με από του στόματος ή ενέσιμα φάρμακα. Πριν από τη σύσταση για χειρουργική θεραπεία, η οποία αφορά στην τοποθέτηση ειδικής πεϊκής πρόθεσης που λύνει οριστικά το πρόβλημα, υπάρχει η επιλογή των κρουστικών κυμάτων.
Πρόκειται για μια αποτελεσματική θεραπεία ακόμα και όταν άλλες συντηρητικές μέθοδοι έχουν αποτύχει, για τους άνδρες με στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε βλάβες του αγγειακού δικτύου του πέους.
Η θεραπεία με κρουστικά κύματα προάγει τη γένεση νέων αγγείων που αυξάνουν τη ροή του αίματος στο πέος και αποκαθιστούν τη στυτική λειτουργία, απολύτως ανώδυνα, με ασφάλεια και χωρίς παρενέργειες. Γίνεται εξωτερικά και το μόνο που αισθάνεται ο ασθενής είναι ανώδυνες δονήσεις στο πέος. Μετά από την ολοκλήρωσή της, 8 στους 10 ασθενείς σταματούν όποια άλλη θεραπεία, αφού αποκτούν ξανά φυσιολογικές στύσεις», καταλήγει ο δρ Λιβάνιος.
