«Οι νέες προκλήσεις που αναδύονται στην Ευρώπη, όπως η ψηφιοποίηση και η ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών, η οργάνωση της εργασίας σε ένα ψηφιοποιημένο εργασιακό περιβάλλον, καθώς και οι αναδυόμενοι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή, πρέπει να αποτυπωθούν και να εξειδικευτούν στην Εθνική Στρατηγική για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία 2022-2027» ανέφερε, μεταξύ άλλων, η Κατερίνα Δασκαλάκη, Διευθύντρια του Τομέα Εργασιακών Σχέσεων & Κοινωνικού Διαλόγου του ΣΕΒ, μιλώντας στο 7th Occupational Health and Safety conference που διοργάνωσε η Boussias events.
Σχετικά με τους ιατρούς εργασίας, υπογράμμισε ότι «Το θέμα των ιατρών εργασίας είναι ένα πολύ δύσκολο και ευαίσθητο θέμα για όλους. Είναι γεγονός ότι δεν επαρκεί ο διαθέσιμος αριθμός των ιατρών εργασίας για να καλύψουν πανελλαδικά τις νομοθετικές απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 402 ιατροί εργασίας για να καλύψουν τις επιχειρήσεις όλων των μεγεθών απασχόλησης πανελλαδικά, εκ των οποίων μόνο οι 288 κατέχουν την ειδικότητα της ιατρικής εργασίας», εξήγησε η κα Δασκαλάκη.
Η Διευθύντρια του Τομέα Εργασιακών Σχέσεων και Κοινωνικού Διαλόγου του ΣΕΒ τόνισε πως «χρειάζεται μια σφαιρική αντιμετώπιση του ζητήματος, προκειμένου να δοθεί μια άμεση και δραστική λύση. Θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα να ασκήσουν την ειδικότητα της ιατρικής εργασίας και σε άλλες κλινικές ειδικότητες, όπως γενικοί ιατροί, καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι, παθολόγοι, οι οποίοι, μέσω ταχύρρυθμης εκπαίδευσης/ κατάρτισης σε θέματα ΥΑΕ, μπορούν να αποκτήσουν την απαραίτητη πιστοποίηση επάρκειας, βάσει των προτύπων ασφάλειας», προσθέτοντας ότι αποτελεί μία πρόταση η οποία μπορεί να καλύψει αυτό το κενό και να ενισχύσει και τον διατομεακό χαρακτήρα της πρόσληψης».
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή της αναφορικά με τα εργατικά ατυχήματα, ανέφερε ότι «η μακροχρόνια τάση των εργατικών ατυχημάτων στην Ελλάδα παρουσιάζει γενικά μείωση, αποτέλεσμα της εφαρμογής προληπτικών μέτρων στους χώρους εργασίας, της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας και της αυξανόμενης ευαισθητοποίησης στα θέματα ΥΑΕ».
Όσον αφορά τις επαγγελματικές ασθένειες, τόνισε ότι «στο πλαίσιο της επικείμενης συζήτησης για τη θέσπιση κριτηρίων αναγνώρισής τους, είναι κρίσιμο να είναι τεκμηριωμένα, ιατρικά και επιστημονικά, και η λίστα να επικαιροποιείται τακτικά ώστε να ενσωματώνει τα νέα επιστημονικά δεδομένα».
