Ένας από τους τομείς στους οποίους μας στοιχειώνει και θα συνεχίσει να μας στοιχειώνει και τα επόμενα χρόνια η 10ετής οικονομική κρίση, είναι αυτός της στέγασης. Το πρόβλημα της αύξησης των ενοικίων είναι αναμφίβολα πολυπαραγοντικό αλλά αυτό που δείχνουν ως βασικό υπαίτιο οι περισσότεροι οικονομολόγοι είναι η καθίζηση της οικοδομής και των επενδύσεων σε κατοικίες από το 2009 και έπειτα.
Το μέγεθος της καθίζησης δείχνουν τα στοιχεία για τις επενδύσεις των τελευταίων ετών, όπως καταγράφονται από την ΕΛΣΤΑΤ και παρουσιάζονται στο παρακάτω γράφημα. Παρά την ανάκαμψη των τελευταίων εξακολουθεί να μας χωρίζει ένα μεγάλο επενδυτικό κενό σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα. Το 2024 οι πάγιες επενδύσεις έφτασαν το 15% του ΑΕΠ όταν το 2007 ήταν στο 25%.
Το κενό γίνεται χάσμα αν λάβουμε υπόψη μας μόνο τις επενδύσεις στις κατοικίες, οι οποίες προσέγγιζαν το 11% του ΑΕΠ το 2007 για να φτάσουν το 0,6% του ΑΕΠ το 2017 και να φτάσουν 2,3% το 2024.
Σε απόλυτους αριθμούς το 2007 οι επενδύσεις σε κατοικίες έφτασαν σχεδόν τα 25,3 δισ. ευρώ. Δέκα χρόνια αργότερα, το 2017, επενδύθηκαν σε κατοικίες μόλις 1 δισ. ευρώ και μετά από 7 χρόνια αργής και βασανιστικής ανάκαμψης οι επενδύσεις σε κατοικίες έφτασαν το 2024 τα 5,6 δισ. ευρώ. Καταγράφεται δηλαδή μια πτώση μεγαλύτερη του 72% σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα.
Το κατασκευαστικό μπουμ που προηγήθηκε της κρίσης δεν αποτελεί παράδειγμα προς επανάληψη. Ίσα, ίσα που η πολυσυζητημένη «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλο» δεν χωρά τόσο μεγάλα ποσοστά επενδύσεων σε κατοικίες στο επενδυτικό μίγμα της χώρας. Όμως η καθίζηση της προηγούμενης δεκαετίας δείχνει την μεγάλη ανάγκη για νέες επενδύσεις στις κατοικίες, για να αυξηθεί η προσφορά και να πιέσει προς τα κάτω τις τιμές των ενοικίων και των κατοικιών.
