Ροή
Το μόνο που ήθελε ο Κάρτερ Όζμπορν ήταν να βγάλει λίγα έξτρα χρήματα και δεν πίστευε ποτέ πως η δεύτερη δουλειά του, το να συμβουλεύει μαθητές τρίτης λυκείου πάνω στις επιστολές με προσωπικές εμπειρίες που συνοδεύουν τις αιτήσεις τους για τα Πανεπιστήμια, θα του απέφερε... επταψήφιο εισόδημα.
Ξεκίνησε την δεύτερη δουλειά το 2017, ενώ έκανε το master του στη δημόσια διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, που βρίσκεται σε απόσταση μόλις πέντε λεπτών με το αυτοκίνητο ανατολικά από το τωρινό του σπίτι στο Σιάτλ. Προερχόμενος από μία οικογένεια εκπαιδευτικών, απολάμβανε τη διαδικασία να ετοιμάσει την δική αίτηση του για να τον δεχθεί κάποιο πανεπιστήμιο.
Γνώρισε επίσης μία σύμβουλο πριν καταθέσει την αίτησή του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου έλαβε το πρώτο του πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες. Έτσι, για να λανσάρει τη δεύτερη δουλειά του, πήγε ξανά στην σύμβουλο για να τον βοηθήσει. Εκείνη συμφώνησε να γίνει ο μέντοράς του και τον σύστησε σε τρεις πελάτες.
«Έκτοτε, η δουλειά του έχει εκτοξευτεί» δηλώνει ο 28χρονος. To 2021 βοήθησε 40 μαθητές με τις αιτήσεις του. Έβγαλε 113.350 δολάρια (περίπου 105.000 ευρώ) από τη δεύτερη δουλειά εκείνη τη χρονιά, σύμφωνα με αρχεία που ανέλυσε το CNBC Make It. Την προηγούμενη χρονιά, έριξε τους ρυθμούς για να αποφύγει το burnout, δουλεύοντας με 33 πελάτες μέσω Zoom και βγάζοντας 77.120 δολάρια (περίπου 72.000 ευρώ). Τα έσοδα του από την δεύτερη δουλειά του έχουν ελαφρώς υποσκελίσει το μισθό του από την full-time δουλειά του ως διευθυντής δημοσίων σχέσεων.
Κώδικας ηθικής
Επένδυσε μάξιμουμ 50 δολάρια για να ξεκινήσει τη δεύτερη δουλειά του όπως αναφέρει, καθώς τα μόνα του έξοδα ήταν για συνδρομές σε QuickBooks, Squarespace και Zoom, χωρίς καθόλου marketing, από την στιγμή που όλοι οι πελάτες του προέρχονταν από συστάσεις που έκανε ο ένας στον άλλον.
Ωστόσο, η δουλειά είναι απαιτητική. Από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο, την περίοδο δηλαδή που τα περισσότερα σχολεία βάζουν τα deadline τους για τις αιτήσεις, ο Όζμπορν δουλεύει 70 ώρες την εβδομάδα και στις δύο δουλειές του. «Συχνά λέω στους φίλους μου, ότι θα τα πούμε τον Γενάρη» όπως δηλώνει χαρακτηριστικά.
Οι πελάτες του προέρχονται από ένα ευρύ κοινωνικό και οικονομικό φάσμα, με αποτέλεσμα ο φόρτος εργασίας και το εισόδημά του να είναι... απρόβλεπτα. Δουλεύει με μαθητές από μία μέχρι 25 ώρες στον καθένα, και συνήθως χρεώνει 180 δολάρια την ώρα, αλλά προσφέρει έκπτωση «σε οικογένειες που χρειάζονται πραγματικά βοήθεια» επισημαίνει, ενώ τα φετινά του έσοδα και από τις 2 δουλειές, φλερτάρουν με το εκατομμύριο.
Η δεύτερη δουλειά του καταναλώνει πολύ χρόνο επειδή τα περισσότερα σχολεία ζητάνε πολλαπλές εκθέσεις: Από ένα προσωπικό ζήτημα, μέχρι έκθεση για το Covid, και τον αντίκτυπο που είχε η πανδημία στις εμπειρίες τους από το σχολείο. Το να καταθέτεις αιτήσεις για 10 σχολεία -ένα πολύ φιλόδοξο αλλά όχι σπάνιο νούμερο- σημαίνει πως πρέπει να γράψεις πάνω από 25 εκθέσεις.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σκάνδαλο ολκής με υπάλληλο - «φάντασμα»: Πήρε 500.000 ευρώ ενώ δεν δούλευε επί 7 έτη
Η εν λόγω εργασία πολλές φορές σε «ξεζουμίζει» υπαρξιακά, καθώς χρειάζεται να βρεις ένα ουσιαστικό θέμα και να εκφράσεις τις σκέψεις σου με τέτοια ευφράδεια, που να μπορέσουν να κερδίσουν τους υπεύθυνους στα πανεπιστήμια, οι οποίοι θα αποφασίσουν για το μέλλον των παιδιών, όπως υπογραμμίζει, ωστόσο διαθέτει τα κατάλληλα εφόδια για να βοηθήσει τους μαθητές να ελέγξουν το άγχος και την αγωνία τους για την έκβαση.
Στην πρώτη του συνάντηση με τους ενδιαφερόμενους, κάνει απλές ερωτήσεις, του στυλ: «τι σου αρέσει να κάνεις;» με τον μαθητή να «λύνεται» και α κάνει brainstorming, «κατεβάζοντας» ιδέες. Ο ίδιος κρατάει σημειώσεις και ηχητικά αποσπάσματα, έτσι ώστε να μπορεί να ανατρέξει για λεπτομέρειες, όμως πάντα βαδίζει με γνώμονα την ηθική. Δεν θα γράψει ψέματα για ένα μαθητή, και πολλές φορές θα «τα βάλει» με τους γονείς, όταν του φέρνουν πολύ παρεμβατικές προτάσεις για το παιδί τους.
Παράλληλα, πρέπει να είναι ψυχικά διαθέσιμος για τους πελάτες του σε μία από την ταραχώδη περίοδο τις ζωής τους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να τον παίρνουν τηλέφωνο και στις 23:30 το βράδυ. Είναι ένα από τα κομμάτια της δουλειάς του που του προσφέρουν τεράστια ικανοποίηση, ωστόσο, υπάρχει και η παγίδα της εργασιακής εξουθένωσης, τόσο από τα σκληρά ωράρια δουλειάς αλλά ακόμη και από τη συναισθηματική δέσμευση που αποκτά απέναντι στους επίδοξους σπουδαστές.
