Ροή
Πριν από ακριβώς 70 χρόνια, υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η λέξη οικουμενική σημαίνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι για όλα τα κράτη και όλους τους ανθρώπους, είτε είναι πολίτες μιας χώρας είτε περιστασιακοί κάτοικοί της και επισκέπτες.
Ωστόσο, η συντηρητική αντίληψη που έχει μεγάλη επιρροή στη σημερινή ΝΔ, θεωρεί ότι οι μετανάστες δεν έχουν δικαιώματα, πολύ περισσότερο αν έχουν εισέλθει στη χώρα χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Επίσης, η δεξιά αντίληψη διαχωρίζει τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα από τα κοινωνικά, τα οποία συχνά παραβιάζονται από δεξιές κυβερνήσεις ή και κατακρεουργούνται, όπως συνέβη στη χώρα μας, στα οκτώ χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας.
Θα έλεγα ότι η στάση αυτή της δεξιάς παραπέμπει στον ψυχρό πόλεμο, όταν η Δύση έδινε έμφαση και οργάνωνε εκστρατείες για τα ατομικά δικαιώματα, ενώ η Ανατολή δήλωνε ότι προστάτευε τα κοινωνικά, αγνοώντας ή παραβιάζοντας τα πρώτα. Σήμερα, όμως, εκ των πραγμάτων τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμιοποιούνται, είναι αδιαίρετα και αδιαπραγμάτευτα, τουλάχιστον για τις δυνάμεις της αριστεράς, ούτε πρέπει να υπάγονται σε εθνικούς περιορισμούς και σε πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν τίθενται σε δημοψηφίσματα, όπως πρότειναν κάποιοι για την ίδρυση ή μη μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα.
Αλίμονο, αν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτό της ελευθερίας συνείδησης και του θρησκεύεσθαι ήταν αντικείμενο πλειοψηφίας και μειοψηφίας. Τότε οι εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες δεν θα μπορούσαν ποτέ να τα έχουν.
Ταυτόχρονα, η έννοια των δικαιωμάτων του ανθρώπου διευρύνεται, με βάση σύγχρονες απειλές για τις κοινωνίες, π.χ. λόγω της τεχνολογικής επανάστασης και της έκρηξης των μέσων επικοινωνίας. Συνεπώς οι λαοί και οι πολίτες καλούνται να διεκδικήσουν νέα γενιά δικαιωμάτων, καθώς και να απαντούν σθεναρά στους αρνητές, φορείς της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και νεοναζισμού.
Η δεξιά της Ελλάδας και προπαντός η ακροδεξιά θεωρούν πλεονέκτημα για ένα κράτος το να είναι εθνοτικά και θρησκευτικά ομοιογενές, που σημαίνει ότι οι θρησκευτικές και άλλες μειονότητες αποτελούν πρόβλημα, αν όχι απειλή για το έθνος. Γι’ αυτό επί δεκαετίες οι δεξιές κυβερνήσεις ταύτιζαν το ελληνικό κράτος με την ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία, εφαρμόζοντας διακρίσεις εις βάρος των καθολικών και πολύ περισσότερο των μουσουλμάνων, που ζουν εδώ και αιώνες στη Θράκη, πολλοί και στην Αθήνα. Επίσης, η ηγεσία της ΝΔ έκανε αντάρτικο στη Βουλή εναντίον νομοθέτησης δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και μετά δηλώνουν γνήσιοι ευρωπαϊστές!
Δυστυχώς, συχνά στην άρνηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, φύλου ή και σεξουαλικής προτίμησης, πρωτοστατεί η ηγεσία και της Εκκλησίας της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος διακρίνεται από ένα πιο σύγχρονο και ανοιχτό πνεύμα. Για πολλούς ιεράρχες τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «φρούτο» εξ εσπερίας, προϊόν του Διαφωτισμού.
Υποκρισία χαρακτηρίζει και τις μεγάλες δυνάμεις στο ζήτημα των δικαιωμάτων του ανθρώπου, π.χ. οι ΗΠΑ έχουν τις καλύτερες σχέσεις στη Μ. Ανατολή με το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας.
Προφανώς, ανθρώπινο δικαίωμα είναι το να έχει ένας λαός δική του πατρίδα, να μιλά την γλώσσα που έμαθε από τους γονείς και τους παππούδες του, να αποφασίζει τα του οίκου του. Ούτε το δικαίωμα αυτό αναγνωρίζουν οι ηγεσίες της σημερινής ελληνικής δεξιάς και ακροδεξιάς στον γειτονικό λαό, που το κράτος του μέχρι τώρα ονομαζόταν Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Νέο δικαίωμα – αλλά και παλαιό – που πρέπει να κατοχυρωθεί, είναι το δικαίωμα στην ειρήνη, που μετά την είσοδο του κόσμου στην πυρηνική εποχή, έχει ταυτιστεί με το δικαίωμα στην ζωή. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η απειλή από τα πυρηνικά, είναι και οι πόλεμοι με συμβατικά όπλα, που μαίνονται σε πολλές περιοχές της γης και αφαιρούν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, ενώ ξεριζώνουν από τις εστίες τους εκατομμύρια.
