Παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια και η ευρωπαϊκή οικονομία έχουν δείξει σημαντική αντοχή τα τελευταία χρόνια, οι κίνδυνοι για την παγκόσμια ανάκαμψη, η οποία εισέρχεται στο έβδομο έτος της, αυξάνονται, σχολιάζει σε ανάλυσή της για τις προοπτικές του 2026 η Scope Ratings.
Η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να διαμορφωθεί σε 3,2% το 2026, από 3,3% το 2025, ενώ τα επιτόκια δανεισμού να αναμένεται να παραμείνουν πάνω από τα προ πανδημίας επίπεδα, παρόλο που συνεχίζονται οι μειώσεις επιτοκίων σε πολλές οικονομίες.
Η αύξηση των κινδύνων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι αβεβαιότητες στο διεθνές εμπόριο, το κρατικό χρέος και οι γεωπολιτικές εξελίξεις συγκλίνουν σε μια αρνητική παγκόσμια μακροοικονομική και πιστοληπτική προοπτική, αναφέρει η Scope.
Για τις ΗΠΑ, οι αναλυτές του οίκου αναμένουν ανάπτυξη 2% για φέτος και 2,4% το 2026, ενώ για την Κίνα εκτιμούν ότι θα πετύχει τον επίσημο στόχο του 5% για φέτος, μετά την πρόσφατη προσωρινή αποκλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων με τις ΗΠΑ, και προβλέπουν επιβράδυνση στο 4,7% το επόμενο έτος.
Η ανάπτυξη στο Ηνωμένο Βασίλειο αναμένεται να υποχωρήσει το 2026 στο 1%, από 1,4% φέτος, ενώ και για την Ευρωζώνη, οι εκτιμήσεις της Scope είναι αρκετά συγκρατημένες, καθώς αναμένουν ανάπτυξη 1,5% φέτος και 1,4% το 2026, με τον οίκο να τονίζει ότι η περιφέρεια της ευρωζώνης συνεχίζει να υπεραποδίδει και ότι η Γερμανία παρουσιάζει σταδιακή βελτίωση.
Πιο αναλυτικά, για τη Γερμανία ο οίκος προβλέπει ανάπτυξη 1% το 2026 από 0,3% φέτος, για τη Γαλλία οριακή επιτάχυνση στο 1% από 0,9%, ενώ για την Ιταλία αναμένει το επόμενο έτος ανάπτυξη 0,7%, έναντι 0,6% φέτος. Επιβράδυνση, ωστόσο, αναμένεται για την Ισπανία, από το 2,9% το 2025 στο 2,5% το 2026.
Οι εκτιμήσεις για Ελλάδα
Άνω του μέσου όρου της Ευρωζώνης αναμένεται η ανάπτυξη στην Ελλάδα, που εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί σε 2% για το 2025 (έναντι της εκτίμησης του Ιουνίου για 2,1%) και θα διατηρηθεί αμετάβλητη στο 2% και το 2026 (έναντι της εκτίμησης του Ιουνίου για 1,8%).
Η εκτίμηση για τον ελληνικό πληθωρισμό για το 2025 αναθεωρείται καθοδικά στο 2,9% (από 3,1% προηγουμένως) και αναμένεται περαιτέρω αποκλιμάκωση το 2026 στο 2,2%.
Σε ό,τι αφορά την ανεργία, η Scope εκτιμά ότι θα διαμορφωθεί για το 2025 στο 8,9%, με περαιτέρω μείωση το 2026 και 2027 στο 8,3% και 7,9% αντίστοιχα.
Τέλος, ως προς τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ, αυτός εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί φέτος στο 145%, από 154% το 2024, και θα συνεχίσει να μειώνεται σταθερά: στο 139% το 2026, 134% το 2027 και 122% το 2030.
Με βάση τις εκτιμήσεις της Scope, ήδη από το 2027 ο ελληνικός λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο της Ιταλίας, ενώ το 2030 η Ελλάδα θα βρίσκεται τρίτη στη σχετική κατάταξη, πίσω από την Ιταλία (138%) και τη Γαλλία (125%).
Διεθνείς κίνδυνοι
Σε διεθνές επίπεδο, οι αναλυτές του οίκου διακρίνουν κινδύνους για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως, μεταξύ άλλων, οι υψηλές αποτιμήσεις σε πολλές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και η προοπτική διορθώσεων, η υψηλή μόχλευση μόχλευσης στον τομέα της μη τραπεζικής χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης και στην ιδιωτική πίστη, ενώ βλέπουν κινδύνους και στους λιγότερο ρυθμισμένους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης και των κρυπτονομισμάτων.
Επιπλέον, όπως επισημαίνουν, οι προστατευτικές και ασταθείς παγκόσμιες εμπορικές πολιτικές, κυρίως από τις ΗΠΑ, εξακολουθούν να επηρεάζουν όλο και περισσότερο και τις πολιτικές άλλων κυβερνήσεων. Εξηγούν, επίσης, ότι οι αλλαγές της πολιτικής των ΗΠΑ δημιουργούν παγκόσμιους κινδύνους καθώς, αν και ενισχύσουν τη βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη, ενέχουν τον κίνδυνο διεύρυνσης των μακροπρόθεσμων οικονομικών ανισορροπιών. Ταυτόχρονα, ο τερματισμός της ξένης βοήθειας των ΗΠΑ και η επαναξιολόγηση του ρόλου των ΗΠΑ στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς αυξάνουν τους κινδύνους για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Η υποχώρηση από τις δεσμεύσεις για το κλίμα επιδεινώνει τους κινδύνους φυσικών καταστροφών, ιδίως για τις πιο ευάλωτες κοινωνίες.
Πολλές κυβερνήσεις, όπως προειδοποιεί ο οίκος, αντιμετωπίζουν εντεινόμενες δημοσιονομικές προκλήσεις και προκλήσεις χρέους, που ενδέχεται να οδηγήσουν σε επαναξιολόγηση των κινδύνων κρατικού χρέους στις κεφαλαιαγορές. Τέλος, εξακολουθούν να υφίστανται έντονες γεωπολιτικές εντάσεις, μεταξύ των οποίων ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία και οι ευπάθειες στη Μέση Ανατολή.
Τα υψηλότερα εμπορικά εμπόδια και οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες συγκρατούν την παγκόσμια ανάπτυξη. Η αποδυνάμωση των συμμαχιών μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν οδηγήσει σε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες, έχουν αυξήσει τους κινδύνους για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και έχουν ενισχύσει την πιθανότητα μεγαλύτερης γεωπολιτικής αστάθειας.
