Φαβορί ανάμεσα στους υποψήφιους που έχει ο Ντόναλντ Τραμπ για νέος πρόεδρος της Fed και αντικαταστάτης του Τζερόμ Πάουελ, αναδεικνύεται ο Κρίστοφερ Γουόλερ.
Σύμφωνα με το Bloomberg, οι σύμβουλοι του Τραμπ εντυπωσιάζονται από την προθυμία του Γουόλερ να προχωρήσει στην χάραξη νομμισματικής πολιτικής με βάση τις προβλέψεις και όχι τα τρέχοντα δεδομένα, ενώ η βαθιά γνώση του για το σύστημα της Fed στο σύνολό της, τον καθιστούν ισχυρό μνηστήρα.
Ο Γουόλερ έχει συναντηθεί με την ομάδα του προέδρου για τον ρόλο, αλλά όχι ακόμη με τον ίδιο τον Τραμπ. Ο Κέβιν Γουόρς, πρώην αξιωματούχος της Fed, και ο Κέβιν Χάσετ, νυν διευθυντής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου του Τραμπ, παραμένουν επίσης υποψήφιοι για τη θέση, η οποία θα ανοίξει όταν λήξει η θητεία του Πάουελ ως προέδρου τον Μάιο του 2026.
«Ο Πρόεδρος Τραμπ θα συνεχίσει να διορίζει τα πιο ικανά και έμπειρα άτομα», τόνισε σε ανακοίνωσή του ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Κους Ντεσάι. Ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ, ο αντιπρόεδρος Τζ. Ντ. Βανς και ο υπουργός Εμπορίου Χάουαρντ Λάτνικ συμμετέχουν στην επιτροπή αναζήτησης.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Γουόλερ ήταν ένα από τα δύο μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Fed που ψήφισαν κατά της απόφασης της κεντρικής τράπεζας να διατηρήσει αμετάβλητα τα επιτόκιά της για πέμπτη συνεχόμενη φορά. Μαζί με τη συνάδελφό του, Μισέλ Μπόουμαν, και οι δύο υποψήφιοι του Τραμπ, τάχθηκαν υπέρ της μείωσης κατά 0,25%, επικαλούμενοι αυξανόμενα σημάδια αδυναμίας της αγοράς εργασίας.
Όντας οικονομολόγος με διδακτορικό, ο κ. Γουόλερ έχει προσελκύσει την προσοχή των οικονομικών συμβούλων του Τραμπ τον τελευταίο χρόνο. Ο ίδιος ο Τραμπ άλλωστε τον πρότεινε για το τραπέζι της FOMC το 2020. Πριν από αυτό, είχε διατελέσει διευθυντής έρευνας και εκτελεστικός αντιπρόεδρος στην Fed του Σεντ Λούις. Το 2020, οι γερουσιαστές ψήφισαν με 48-47 υπέρ του διορισμού του στο ΔΣ της Fed.
Ως διοικητής της Fed το 2022, συμμετείχε σε δημόσιο διάλογο με επιδραστικούς οικονομολόγους εκτός της Fed, υποστηρίζοντας ότι η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να αποκλιμακώσει με επιτυχία τον πληθωρισμό μετά την πανδημία χωρίς να αυξήσει σημαντικά την ανεργία. Τελικά, αποδείχθηκε πως είχε δίκιο, καθώς ο πληθωρισμός επέστρεψε κάτω από το 3% και η ανεργία δεν επανήλθε ποτέ πάνω από το 4,2%.
