Ροή
Η αύξηση των ροών στα νησιά έφερε πάλι στην επικαιρότητα το «προσφυγικό», όπως έχουμε μάθει να το λέμε. Η παρουσίαση από διάφορα μέσα αυτής της πραγματικότητας μοιάζει να αγνοεί ένα βασικό στοιχείο: η κατάσταση που κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 2015 προϋπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει και στο μέλλον. Δεν γίνεται κάθε φορά που το ζήτημα έρχεται στην επικαιρότητα να το αντιμετωπίζουμε ως κάτι νέο ή πρωτάκουστο. Αυτό αγγίζει τα όρια της άρνησης.
Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα η αύξηση των ροών έχει κάνει την κατάσταση στα νησιά πολύ δύσκολη καθώς οι υπάρχουσες δομές δεν επαρκούν για τη διαχείριση της πραγματικότητας. Αυτή η κατάσταση έχει σαν θύματα τις πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, κάτι που προκαλεί την κατακραυγή εκ μέρους διάφορων, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι οι ίδιοι που υποστήριξαν πχ την κοινή δήλωση ΕΕ Τουρκίας. Ακόμα και ο «πατέρας» της συμφωνίας Gerald Knaus, προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το πνευματικό του έργο. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σταματήσει.
Δυστυχώς, η άρνηση της πραγματικότητας μοιάζει να είναι συστατικό στοιχείο όλων των πολιτικών επιλογών σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Η επιμονή του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής να διολισθαίνει στην αποτυχημένη πολιτική της αποθάρρυνσης, την οποία υποστηρίζουν, κυρίως, συντηρητικοί κύκλοι, δεν αφήνει χώρο για μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες βελτίωσης της κατάστασης.
Οι άνθρωποι που θέλουν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια δεν αποθαρρύνονται από τις όποιες κακές συνθήκες, ούτε καν από επικίνδυνο ταξίδι στη Μεσόγειο. Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι τα κλειστά κέντρα κράτησης μπορούν να αποτελέσουν μέσο αποτροπής της μετακίνησης.
Η μετανάστευση είναι στοιχείο της ανθρώπινης ιστορίας και πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως ένα ιστορικό δεδομένο. Οι αιτίες της μετανάστευσης αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες, αλλά το να πιστεύουμε ότι μπορούμε να την σταματήσουμε είναι ανεδαφικό.
Έχει έρθει η ώρα να σκεφτούμε πιο δημιουργικά, ολιστικά, ανοιχτά και να βρούμε τις απαντήσεις που αξίζουν για τους ανθρώπους και την κοινωνία, την οποία θέλουμε. Διαφορετικά θα συνεχίσουμε, υποκριτικά, να μένουμε έκπληκτοι με την πραγματικότητα.
Επιμέλεια: Στέλλα Κεμανετζή
