Το βαριά θωρακισμένο Parker Solar Probe ταξίδεψε σε απόσταση μόλις 6,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρωναπό την επιφάνεια του Ήλιου — κάτι που η NASA αποκαλεί «υπερβολικά κοντινή» προσέγγιση. Ήταν η τρίτη και τελευταία φορά που πέτυχε αυτό το κατόρθωμα, έπειτα από παρόμοιες επιτυχίες στις 24 Δεκεμβρίου του 2024 και στις 22 Μαρτίου του 2025.
Μερικά info
-Το Parker Solar Probe εκτοξεύθηκε στις 12 Αυγούστου του 2018 και από τότε έχει πραγματοποιήσει 23 περιηλίες -δηλαδή κοντινές διελεύσεις από τον Ήλιο- φτάνοντας δύο φορές, πριν από τη σημερινή τρίτη επανάληψη, σε απόσταση μόλις 6,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την ηλιακή επιφάνεια.
-Για να κατανοήσουμε την κλίμακα: σύμφωνα με τους επιστήμονες της αποστολής, αν η απόσταση Γης-Ήλιου ήταν όσο το μήκος ενός γηπέδου αμερικανικού ποδοσφαίρου, τότε το Parker θα είχε φτάσει σε απόσταση μόλις τεσσάρων γιάρδων από την τελική γραμμή.
-Κατά τη διάρκεια αυτής της τελευταίας αποστολής, το σκάφος θα ταξιδεύει με ταχύτητα περίπου 690.000 χιλιομέτρων την ώρα. Σύμφωνα με τη NASA, αυτή η ταχύτητα είναι αρκετή για να διανύσει την απόσταση από τη Φιλαδέλφεια στην Ουάσινγκτον σε μόλις ένα δευτερόλεπτο.
-Κατά την 24η περιήλιο, το σκάφος θα πρέπει επίσης να αντέξει θερμοκρασίες μεταξύ 870 και 930 βαθμών Κελσίου (1.600–1.700 βαθμοί Φαρενάιτ). Η μόνη του προστασία από αυτές τις ακραίες θερμοκρασίες και την υπεριώδη ακτινοβολία είναι μια ασπίδα από σύνθετο υλικό με βάση τον άνθρακα.
-Το Parker βρίσκεται σε εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά, η οποία διαρκεί 88 ημέρες και του επιτρέπει να προσεγγίζει κατά διαστήματα ιδιαίτερα κοντά στον Ήλιο.
Το Μυστήριο του Ηλιακού Στέμματος
Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής Parker είναι να κατανοηθεί γιατί το ηλιακό στέμμα — δηλαδή η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου — είναι εκατομμύρια φορές θερμότερη από τη φωτόσφαιρα, δηλαδή την επιφάνεια του Ήλιου.
Το στέμμα είναι η περιοχή από την οποία προέρχεται ο ηλιακός άνεμος. Γι’ αυτό, οι ηλιακοί φυσικοί πρέπει να την κατανοήσουν καλύτερα, ώστε να μπορούν να προβλέπουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον διαστημικό καιρό. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, καθώς η κατάσταση του ηλιακού ανέμου — ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που αλληλεπιδρά με την ατμόσφαιρα της Γης — μπορεί να προκαλέσει ζημιές σε δορυφόρους, να θέσει σε κίνδυνο αστροναύτες και να προκαλέσει εμφανίσεις του Βόρειου Σέλαος.
Το δεύτερο μισό της αποστολής του Parker συνέπεσε με το μέγιστο του Ηλιακού Κύκλου 25 — τον τρέχοντα 11ετή κύκλο του Ήλιου — κατά τον οποίο το άστρο μας εμφανίζει αυξομειώσεις στη μαγνητική του δραστηριότητα.
