Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τα εξαφανισμένα παιδιά, ο Οργανισμός «Το χαμόγελο του παιδιού» σκιαγραφεί την κατάσταση των εξαφανίσεων στην Ελλάδα, με τον πρόεδρο του Κώστα Γιαννόπουλο να υπογραμίζει πώς κάθε 2η ημέρα στην Ελλάδα εξαφανίζεται ένα παιδί και ένας ενήλικας -αλλά ευτυχώς το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών βρίσκονται.
Ουσιαστικά, δηλαδή, κάθε χρόνο έχουμε περίπου 365 εξαφανίσεις, με τους ενήλικες να είναι συνήθως άνθρωποι οι οποίοι περιπλανώνται, έχουν ξεχάσει να πάρουν τα φάρμακα τους, πάσχουν από άνοια και δεν τους προσέχει κάποιος. Στα παιδιά υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό που αφορά οικειοθελή εξαφάνιση, δηλαδή παιδιά τα οποία είτε τρέπονται σε φυγή από το σπίτι τους γιατί ζουν σε ένα περιβάλλον κακοποίησης ή είναι παιδιά που παρασύρονται από ανθρώπους ή κυκλώματα για την εκμετάλλευσή τους -κυρίως αυτός ο κίνδυνος αφορά κυκλώματα ναρκωτικών.
Είναι πολύ αισιόδοξο το ότι έχουμε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά εύρεσης των εξαφανισμένων ατόμων στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση των προσφυγόπουλων που μπορεί να εξαφανιστούν και να ενταχθούν τελικά σε στρατόπεδα, κατά τη στρατολόγηση παιδιών από χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα που χρησιμοποιούν αυτά τα παιδιά για διάφορους σκοπούς και κυρίως για να εκτελούν τρομοκρατικά χτυπήματα.
Καμιά φορά καταγράφονται τέτοιες οδυνηρές αποτυχίες κατά την αναζήτηση παιδιών από την υπηρεσία Amber Alert και τον τηλεφωνικό αριθμό 11 6000, όπως είχε συμβεί πρόσφατα με ένα αγόρι που είχε εξαφανιστεί και δυστυχώς τελικά εντοπίστηκε σε τέτοιου είδους στρατόπεδο που στρατολογεί παιδιά, όπως εξηγεί ο Κώστας Γιαννόπουλος προσθέτοντας πως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να υπάρξει επιστροφή.
Ο πρόεδρος του οργανισμού «Το χαμόγελο του παιδιού» προσθέτει ότι οι εξαφανίσεις έχουν πολύ πιο σκοτεινούς αριθμούς σε άλλες χώρες: Για παράδειγμα, στην Γερμανία έχουμε 100.000 εξαφανίσεις παιδιών το χρόνο ενώ στην Μ. Βρετανία έχουμε 112.000 εξαφανίσεις το χρόνο και στις ΗΠΑ όπου εκεί το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, έχουμε περισσότερα από 460.000 παιδιά που εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Το φαινόμενο που πρέπει να μας απασχολήσει και που έχει καταγραφεί συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά το βλέπουμε και στην Ευρώπη είναι ότι επειδή κάποιες εξαφανίσεις παιδιών αφορούν σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών, ο θύτης μετά τα σκοτώνει. Υπάρχει δηλαδή κλιμάκωση του εγκλήματος από την εξαφάνιση και την κακοποίηση στο φόνο γιατί ο θύτης δεν θέλει να αφήσει πίσω μάρτυρες που θα τον καταδώσουν.
Ο Κώστας Γιαννόπουλος που διαθέτει μεγάλη εμπειρία, γιατί η γραμμή για τα εξαφανισμένα παιδιά 11 6000 λειτουργεί στην Ελλάδα κάτω από την ομπρέλα του «χαμόγελου του παιδιού», εξηγεί ότι στην πατρίδα μας ευτυχώς δεν έχουμε βαν οποιουδήποτε χρώματος που αρπάζουν παιδιά, αλλά θα πρέπει να μας απασχολήσει το ζήτημα των εκούσιων εξαφανίσεων όπου τα παιδιά μπλέκουν με κυκλώματα και το γεγονός ότι αυτά τα κυκλώματα μπορεί να οδηγήσουν σε σεξουαλική κακοποίηση και μετά το παιδί να δολοφονηθεί- για να μη μείνουν πίσω ζωντανοί μάρτυρες.
Η γραμμή για τα εξαφανισμένα παιδιά Amber Alert λειτουργεί σε 45 χώρες εκ των οποίων οι 21 χώρες βρίσκονται στην Ευρώπη και για την ιστορία η γραμμή αυτή δημιουργήθηκε μετά την εξαφάνιση της 9χρονης Amber στο Τέξας πριν από σχεδόν 30 χρόνια.
Ο άνθρωπος που άρπαξε την μικρή από τον κήπο του σπιτιού της και στη συνέχεια την δολοφόνησε, καθώς το πτώμα της βρέθηκε σε ένα χαντάκι ομβρίων υδάτων δεν έχει συλληφθεί ακόμα. Η υπόθεση παραμένει ανοιχτή στην αστυνομία του Τέξας που για λόγους τιμής κιόλας ελπίζει ότι θα μπορέσει να βρει τον δολοφόνο έστω και τώρα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία του DNA και γι’ αυτό συνεχίζει να ψάχνει.
Η αρπαγή της μικρής έμοιαζε με σκηνή από ταινία καθώς ένα μαύρο βαν σταμάτησε, ένας άνδρας που περιγράφηκε από τον μοναδικό μάρτυρα σαν λευκός πιθανότατα ισπανόφωνος ντυμένος με μαύρα ρούχα άρπαξε το παιδί και το βαν εξαφανίστηκε μέσα σε δευτερόλεπτα.
Μία γυναίκα από το Τέξας σκέφτηκε πως θα ήταν έξυπνη ιδέα να δημιουργηθεί μία γραμμή τηλεφώνου για να μπορούν να ειδοποιούν οι παρατηρητές και να μεταφέρουν το τι έχουν δει μήπως έτσι μπορέσει το παιδί να βρεθεί εγκαίρως, καθώς σε αυτά τα περιστατικά κάθε λεπτό μετράει.
Η Dianne Simone ήταν αυτή η γυναίκα η οποία το εμπνεύστηκε από τα προγράμματα τηλεειδοποίησης για τυφώνες και κυκλώνες που οι αμερικανοί έχουν αναπτύξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η τηλεφωνική γραμμή που αρχικά ονομάστηκε σχέδιο Amber υιοθετήθηκε από το ίδρυμα Child Alert κι έτσι γεννήθηκε το Amber Alert που έχει σώσει μόνο στην Αμερική έως και το τέλος του 2023 περισσότερα από 1000 παιδιά.
Η αρχική ιδέα ήταν η γραμμή να διαφημίζεται στην τηλεόραση και να παίζει στο ραδιόφωνο όμως η ψηφιακή τεχνολογία έχει επεκτείνει την χρήση της σε κάθε μορφή οθόνης και μας χτυπάει σαν ειδοποίηση στα κινητά τηλέφωνα, τους υπολογιστές, τα ταμπλετ, τις οθόνες για την διαχείριση της κυκλοφορίας στους δρόμους, τις οθόνες στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τους σταθμούς λεωφορείων και τα αεροδρόμια.
