Λάδι στις σχέσεις αμφισβήτησης μεταξύ της δικαιοσύνης και κράτους από την μία και από την παραγωγική ομάδα των κτηνοτρόφων από την άλλη, έριξε η εντολή του Εισαγγελέα Προστασίας ζώων, να εκπονηθεί σχέδιο απομάκρυνσης των λύκων από την Πάρνηθα και να μεταφερθούν στην Βόρειο Ελλάδα. Μιλήσαμε με τρεις κτηνοτρόφους στην Κεντρική Ελλάδα που απάντησαν με μια φωνή: «Τώρα που οι λύκοι τους ενόχλησαν στην Αθήνα, είπαν να τους στείλουν πάλι πίσω να φάνε τα δικά μας πρόβατα!». Οι δύο από τους τρεις συνομιλητές μας, δεν είχαν μάθει για την εισαγγελική παρέμβαση. Ο τρίτος, το είχε ακούσει στην τηλεόραση αλλά δεν το πολυπίστευε: «Τι είναι ο λύκος, να κάτσει να τον πιάσεις; Εγώ έχω ένα... κοπάδι σκυλιά και πάλι δεν τους κάνουμε ζάφτι (=ελέγχουν) θα τους κάνει καλά ο εισαγγελέας»;
Αλλά και οι άλλοι δύο που τους ζητήσαμε να σχολιάσουν την απόφαση, έδειξαν απορημένοι. Ο ένας, νεαρός στην ηλικία, θεώρησε ότι για κάτι άλλο πρόκειται και του το μεταφέρουμε εμείς λάθος. Δεν το χωρούσε το μυαλό του με τις λίγες εμπειρίες που είχε με τους λύκους! Ο άλλος, σε ηλικία σύνταξης, ταυτίζοντας απόλυτα την εισαγγελική αρχή με το κράτος, γρήγορα έφτασε στο συμπέρασμα: «Όλο τέτοια μας κάνουνε... και δεν μπορούμε να τους ξεχάσουμε: Αει πιάσε εσύ το λύκο και μετά βλέπουμε που θα τον στείλουμε. Και σιγά μη κάτσει εκεί που θα τον πας. Θα ρημάξει πρώτα τα κοπάδια εκεί γύρω και μετά θα φύγει για αλλού να κάνει ζημιά».
Ούτε οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιλαμβάνονται και δικαιολογούν την εντολή
Εκτός από τους κτηνοτρόφους και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις που μελετούν τη ζωή του λύκου, όπως η Καλλιστώ, χαρακτήρισαν την απόφαση ως αβάσιμη. Πως θα τους πιάσεις και που θα τους πας, παντού υπάρχουν κοπάδια που βόσκουν και ως γνωστό, ο λύκος επεκτείνεται πολύ γρήγορα στον χώρο.
Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει κανείς εάν τα κίνητρα της απόφασης είναι μόνο αυτά που αναφέρονται, δηλαδή η προστασία του πληθυσμού των ελαφιών της Πάρνηθας, που ομολογουμένως έχουν καταφαγωθεί από τα κοπάδια λύκων. Ας σημειώσουμε ότι οι λύκοι δεν υπήρχαν τα τελευταία 60 χρόνια στην Πάρνηθα, είχαν σύμφωνα πάντα με την Καλλιστώ εξαφανιστεί. Μετά τις φωτιές του 2007, αντελήφθησαν ότι ο αριθμός των ελαφιών έχει αυξηθεί πολύ και επεκτάθηκαν εκεί από την γειτονική Βοιωτία, μέσω του ορεινού όγκου – αλυσίδας Παρνασσού, Ελικώνα, Κιθαιρώνα.
Επιπλέον, η αφθονία τροφής, έφερε αύξηση του αριθμού των γεννήσεων τους αλλά και μείωση της θνησιμότητας των μικρών λυκόπουλων. Ο αριθμός τους αυξήθηκε θεαματικά σε μικρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα το βουνό να τους πέφτει... λίγο στενάχωρο. Επεκτάθηκαν και σε γειτονικές κατοικημένες περιοχές, σκορπίζοντας τον φόβο στους κατοίκους.
Συμπαθή ελάφια έναντι κακών λύκων;
Αυτή την αλυσίδα ζωής, επιθυμεί να διακόψει η εισαγγελική παρέμβαση. Με τον τρόπο όμως που ήλθαν οι πρώτοι λύκοι στην Πάρνηθα περί το 2015, με τον ίδιο τρόπο θα έλθουν και οι επόμενοι, σε περίπτωση που οι σημερινοί «εκτοπιστούν» βορειότερα. Το θέμα δεν είναι μόνο πόσοι λύκοι υπάρχουν σήμερα και πόσα ελάφια τρώνε. Το σημαντικό ζήτημα είναι ότι η φυσιολογική αλυσίδα άγριας ζωής έχει διαταραχθεί και κάποια είδη μπορούν κι επιβιώνουν καλύτερα από άλλα. Το ίδιο είχε συμβεί με τα ελάφια. Αμέσως μετά τις φωτιές και πριν έλθουν οι λύκοι, τα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας είχαν αυξηθεί υπέρμετρα, κυρίως λόγω αυξημένης φροντίδας αλλά και έλλειψης φυσικών εχθρών. Τότε, είχε εκτιμηθεί, ότι τα ελάφια είναι πάρα πολλά και πρέπει να μειωθούν πριν καταφάνε τα πάντα. Δόθηκε εντολή από δασικές, δηλαδή καθ’ ύλην αρμόδιες αρχές για μεταφορά 18 από αυτά στα ορεινά της Καρδίτσας, η οποία δεν φαίνεται να εκτελέστηκε, δείχνοντας τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος. Και αφού τότε καμία ανθρώπινη εξουσία δεν επενέβη, τη λύση την έδωσε η ίδια η φύση, έφερε τους λύκους.
Η διαφορά είναι ότι τα ελάφια είναι περισσότερο συμπαθή από τους λύκους και καθόλου επικίνδυνα. Θα έχετε δει σκηνές όπου ελάφια απολαμβάνουν ανθρώπινες λιχουδιές που τους παρέχουν μικρά παιδιά. Στην Πάρνηθα, υπάρχουν ταμπέλες με οδηγίες στους επισκέπτες αφενός να μην ταΐζουν τα ελάφια, αφετέρου να μην αφήνουν περισσεύματα τροφής στα καλάθια αχρήστων διότι τα τρώνε τα ζώα και μόνο καλό δεν τους κάνουν.
Τότε όμως δεν βρέθηκε μια κρατική φωνή να πει κάτι; Για παράδειγμα όποιος ταΐζει ελάφι δεν θα τους επιτραπεί η είσοδος στον Δρυμό για 6 μήνες. Είναι λοιπόν εύλογο να αναρωτιούνται οι κτηνοτρόφοι με τους οποίους μιλήσαμε ότι τώρα που τους ενόχλησαν οι λύκοι στην Αθήνα και θέλουν να τους στείλουν σε εμάς εδώ, λες και ο λύκος τρώει μόνο ελάφια και όχι πρόβατα και κατσίκια.
Η διαρκής απουσία του κράτους στον εκτελεστικό του ρόλο
Ίσως να θυμάστε την επίθεση λύκου σε οικογένεια περιπατητών σε πολυσύχναστο μέρος στην Πάρνηθα, που κατασπάραξε το μικρό τους σκυλάκι, μπροστά στα μάτια τους. Η ύπαρξη κατοικίδιων ζώων απαγορεύεται από τον κανονισμό λειτουργίας του Εθνικού δρυμού. Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα των Καταφυγίων Πάρνηθας: «Δεν επιτρέπεται η διακίνηση σκυλιών, έστω και δεμένων, ή άλλων κατοικίδιων ζώων και η εγκατάλειψη τους στο χώρο του δρυμού».
Τα οικόσιτα ζώα απαγορεύονται στον εθνικό δρυμό ακόμα και αν φορούν λουράκι ή φίμωτρο και για της δική τους προστασία αλλά και για την προστασία της βιοποικιλότητας & των οικοσυστημάτων του.
Επίσης, η παρουσία σκύλων κινητοποιεί έντονα εξοικειωμένους (και όχι μόνο) λύκους στο να προσεγγίσουν ανθρώπους και να επιτεθούν στα σκυλιά τους. Ανάμεσα σε άλλα, το 2022, ένας λύκος επιτέθηκε σε σκυλάκι επισκέπτη, το άρπαξε και εξαφανίστηκε στο δάσος.
Τέλος, έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν περιπτώσεις όπου σκύλοι χάθηκαν λόγω των έντονων και πολλών μυρωδιών με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αγέλες αδέσποτων σκυλιών.
Ούτε τότε βρέθηκε κάποιος να ζητήσει ευθύνες. Τι συνέβη τώρα και ζητείται ο εκτοπισμός των λύκων, αναρωτιόνται όσοι διάβασαν την είδηση;
Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι η παρούσα, είναι μια από τις πολλές καταστάσεις στην χώρα μας που έχουν φτάσει «στο ως εδώ και μη παρέκει». Ήδη από το 2023, είχαμε αναφερθεί στο θέμα της συνύπαρξης ανθρώπων και άγριας ζωής με την κατάληξη – παραίνεση ότι το θέμα μας αφορά όλους. Κάποιο Υπουργείο ας βρει λίγο χρόνο να το ξεκινήσει τώρα που ακόμη είναι σε αντιμετωπίσιμο βαθμό. Σε λίγο θα ξεφύγει κι αυτό, όπως τόσα άλλα...
Φυσικά δεν φανταζόμαστε ότι αντί για την εκτελεστική εξουσία, κάποιος εισαγγελέας θα αναλάμβανε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους! Η αδιαφορία των αρμόδιων αρχών και ο αδόκιμος τρόπος παρέμβασης, τουλάχιστον στα μάτια των καθ’ ύλην αρμόδιων, των κτηνοτρόφων μας, εκτιμάται ότι όχι μόνο δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα, αλλά θα παγιώσει ακόμη περισσότερο αντιλήψεις μεταξύ των κτηνοτρόφων μας ότι το κράτος και η πολιτεία δεν νοιάζεται καθόλου για αυτούς αλλά μόνο για τους Αθηναίους.
Και όλα αυτά συμβαίνουν, την ώρα που χρειαζόμαστε την κτηνοτροφία περισσότερο από κάθε άλλη φορά: Για την φέτα, που μας φέρνει του κόσμου το συνάλλαγμα, για τα αρνιά το Πάσχα που έφτασαν 15 ευρώ το κιλό, για να καθαρίσουν τα δάση μας από την υπερβάλλουσα καύσιμη ύλη, για την απορρόφηση της μισής σχεδόν γεωργικής μας παραγωγής, για την παραμονή τα επόμενα χρόνια κάποιων λίγων ανθρώπων εκεί στα ορεινά.
