Σχεδόν ένα χρόνο από όταν ξεκίνησε η δίκη σε δεύτερο βαθμό για την τραγωδία στο Μάτι, στις 3 Ιουνίου θα εκφωνηθεί η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων για τους 21 συνολικά κατηγορούμενους που κάθονται στο εδώλιο. Την ανακοίνωση έκανε σήμερα η πρόεδρος της έδρας μετά το πέρας των αγορεύσεων των συνηγόρων. Υπενθυμίζεται πως η εισαγγελέας της έδρας έχει προτείνει την ενοχή των 12 από τους 21 κατηγορούμενους.
«Βρεθήκαμε να παλεύουμε με το πένθος της απώλειας των αγαπημένων μας και τον πόνο από τις ισόβιες πληγές μας, ενάντια στο χρόνο μα και ενάντια σε έναν απίστευτο παραλογισμό με κοινωνικές διαστάσεις, αφού, αντί το σύστημα να αναλάβει τις ευθύνες του και να χαρακτηρίσει ως κακούργημα τη δολοφονία και τις βαριές σωματικές βλάβες 160+ ψυχών, ουσιαστικά επιχείρησε να μετατρέψει όλους εμάς, τα θύματα, σε θύτες. Ένα έγκλημα στο οποίο εάν αναγνώριζαν τα εγκληματικά λάθη τους από την πρώτη στιγμή και τιμωρούνταν οι υπεύθυνοι, όποιοι είναι, ενδεχομένως να μην υπήρχαν κι όσες τραγωδίες ακολούθησαν ή θα ακολουθήσουν», ανέφερε στην ομιλία της η πολυεγκαυματίας και πρόεδρος του Συλλόγου, Κάλλι Αναγνώστου.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, Όπως χαρακτηριστικά δηλώθηκε κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, «Σχεδόν 7 χρόνια κάνουμε τιτάνια προσπάθεια προκειμένου να αναδείξουμε την αλήθεια των γεγονότων και την αλήθεια που αφορά στους υπεύθυνους αυτού του τρομακτικού εγκλήματος, που ακόμη ελάχιστοι δυστυχώς γνωρίζουν».
Όπως υποστήριξε η κ. Αναγνώστου: «Αμέσως μετά την ολική καταστροφή που υποστήκαμε, οι οικογένειες των νεκρών μας που ξεκληρίστηκαν, χάνοντας τους ανθρώπους τους, μετά τη μακρά και αδιανόητα επώδυνη διαδικασία αναγνώρισης στα νεκροτομεία των αγαπημένων τους προσώπων (παιδιά, αδέρφια, συζύγους, γονείς), μάζευαν τα κομμάτια τους προσπαθώντας να σταθούν στα πόδια τους, φέροντας βαριά την απώλειά τους για πάντα. Αντίστοιχα, για πολλούς μήνες, ακόμη και χρόνια, οι περισσότεροι από τους εγκαυματίες νοσηλευόμασταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, ακόμη και σε κώμα, και έπειτα είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια βασανιστική και μακρά διαδικασία αποκατάστασης που συνεχίζει μέχρι και σήμερα.
«Κληθήκαμε δε να προσαρμοστούμε σε μια πραγματικότητα εξαιρετικά οδυνηρή που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι καλούσαμε και γνωρίζαμε πραγματικό έως τις 23/07/2018 και που ποτέ δεν θα έχει ξανά. Οι περισσότεροι ήμασταν μαζί μέσα στη φωτιά, είδαμε τους ανθρώπους μας που καίγονταν ή πνίγονταν, ακούγαμε τα ουρλιαχτά τους που μπλέκονταν με τα δικά μας όπως καιγόμασταν και χανόμασταν οι ίδιοι, ενώ οι προσπάθειες μας να βοηθήσουμε αλλήλους, δεν ήταν αρκετές. Νιώθουμε εμείς τύψεις που δεν μπορέσαμε ή δεν προλάβαμε να βοηθήσουμε περισσότερους ή όλους. Αυτό από μόνο του μας φόρτωσε με ένα απίστευτο, ιδιαίτερο ψυχικό βάρος που θα κουβαλάμε για πάντα», συμπληρώνει.
