Φέτος ο Μούσα Φατίμι αναγκάστηκε να πουλήσει για μικρό κέρδος τη μηδαμινή σοδειά σταριού του σε κτηνοτρόφους για ζωοτροφή εξαιτίας της ξηρασίας που πλήττει τη βορειοανατολική Συρία, μια χώρα που σπαράσσεται από τον πόλεμο και το 60% της οποίας ήδη δυσκολεύεται να τραφεί.
«Για δεύτερη συνεχή χρονιά είμαστε αντιμέτωποι με ξηρασία», εξήγησε ο 85χρονος αγρότης από το χωράφι του το οποίο βρίσκεται σε μια περιοχή που κάποτε θεωρούνταν ο σιτοβολώνας της Συρία.
«Η σοδειά φέτος δεν αρκεί ούτε καν για το δικό μας ψωμί. Οι απώλειές μας μεταφράζονται σε εκατομμύρια», πρόσθεσε.
Λόγω της κλιματικής αλλαγής οι ξηρασίες και οι δασικές πυρκαγιές είναι ολοένα και πιο συχνές σε όλο τον κόσμο και η Συρία – όπου μαίνεται εμφύλιος εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία— γνωρίζει ιδιαίτερα ζεστές και ξηρές χρονιές.
Το βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, που κάποτε ήταν πολύ εύφορο, πλήττεται ιδιαίτερα.
Κλιματική αλλαγή
Πλέον η θερμοκρασία στη βορειοανατολική Συρία έχει αυξηθεί κατά έναν βαθμό Κελσίου σε σχέση με 100 χρόνια πριν και οι βροχοπτώσεις έχουν μειωθεί κατά 18 χιλιοστόμετρα μηνιαίως, σύμφωνα με έκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης iMMAP που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο.
Η θερμοκρασία αναμένεται να αυξηθεί κατά τουλάχιστον δύο βαθμούς Κελσίου ως το 2050, ενώ οι βροχοπτώσεις να μειωθούν κατά 11% στη διάρκεια των τριών επόμενων δεκαετιών, διευκρίνισε η ΜΚΟ στην έκθεσή της που αφορά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην παραγωγή σιτηρών στη βορειοανατολική Συρία.
Και άλλος καλλιεργητής στην περιοχής, ο Σαλμάν Μοχάμαντ Μπάρκο, μετέτρεψε τα χωράφια του σε βοσκότοπο, αλλά τα χρήματα που του αποφέρει η δραστηριότητα αυτή δεν αρκούν για να καλύψουν καν το κόστος της σποράς.
Η ημιαυτόνομη κυβέρνηση των Κούρδων, που ελέγχει την περιοχή, βοήθησε στο πότισμα των καλλιεργειών και προσέφερε στους γεωργούς σπόρους και καύσιμα με επιδότηση, εξήγησε η Λέιλα Μοχάμεντ, τοπική αξιωματούχος αρμόδια για τη γεωργία.
«Οι κλιματικές συνθήκες επηρεάζουν την παραγωγή και την ποιότητα» των σιτηρών, εξήγησε, ενώ πρόσθεσε ότι η μείωση της παραγωγής οφείλεται και στη φυγή από τη χώρα γεωργών στη διάρκεια του πολέμου.
Πέρα από την έλλειψη νερού, η κατάσταση επιδεινώνεται από φιλοτουρκικές ομάδες που δημιουργούν φράγματα εμποδίζοντας τα νερά του ποταμού Χαμπούρ που πηγάζει από την Τουρκία και διασχίζει μεγάλο μέρος της βορειοανατολικής Συρίας, περνώντας από την επαρχία Χασακέ, την οποία ελέγχουν οι Κούρδοι, επεσήμανε η ολλανδική ΜΚΟ PAX.
Σύμφωνα με τον Μούσα Μοχάμεντ, έναν 55χρονο καλλιεργητή, η κουρδική κυβέρνηση κάνει πολύ λίγα. Οι αρχές αγοράζουν σιτάρι από τους γεωργούς προς 2.200 συριακές λίρες το κιλό (περίπου 40 λεπτά του ευρώ).
«Η τιμή αυτή δεν καλύπτει τα έξοδά μας, θα έπρεπε να οριστεί στις 3.000 λίρες τουλάχιστον», σημείωσε.
Η παραγωγή σιταριού στη Συρία ανερχόταν πριν το ξέσπασμα του πολέμου το 2011 κατά μέσο όρο σε 4,1 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Η ποσότητα αυτή αρκούσε για να καλύψει την τοπική ζήτηση, αλλά η χώρα έκτοτε αναγκάστηκε να στραφεί στις εισαγωγές, κυρίως από τη Ρωσία.
Τα προβλήματα στις εξαγωγές σιτηρών μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την επιβολή κυρώσεων στη Μόσχα από τη Δύση εγείρουν ανησυχίες για λιμό στη Συρία, το 60% του πληθυσμού της οποίας υποφέρει τώρα από επισιτιστική ανασφάλεια.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
