Ροή
Γνωστός και ως «pink tax», ο «ροζ φόρος» δεν είναι ούτε «ροζ» αλλά ούτε και κανoνικός «φόρος». Όμως αν είσαι γυναίκα τότε σίγουρα τον πληρώνεις και μάλιστα ακριβά.
Αν δεν είσαι γυναίκα, τότε ίσως έχεις αγοράσει πράγματα για τη σύζυγό σου, την κόρη σου ή κάποια άλλη γυναίκα στη ζωή σου. Έχεις προσέξει ποτέ ότι τα προϊόντα που απευθύνονται στις γυναίκες είναι ακριβότερα από τα αντίστοιχα αντρικά;
Τεχνικά, το ροζ ως χρώμα δεν «κοστίζει» ακριβότερα και -αντίθετα με το τι προσπαθούν να μας πείσουν τις τελευταίες δεκαετίες οι εταιρείες marketing για να αυξήσουν τα έσοδα τους- δεν απευθύνεται αποκλειστικά στις γυναίκες.
Οπότε γιατί ένα ροζ ξυραφάκι είναι πιο ακριβό από ένα μπλε;
Επειδή, τα ροζ ξυραφάκια και γενικότερα τα προϊόντα που απευθύνονται σε γυναικείο target group είναι πηγή τεράστιου κέρδους για τις εταιρείες...
Σύμφωνα με έρευνα που διενεργήθηκε στη Νέα Υόρκη από το New York City’s Department of Consumer Affairs, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης τα προϊόντα περιποίησης μαλλιών για τις γυναίκες στοιχίζουν 48% περισσότερο από τα αντίστοιχα αντρικά, τα γυναικεία ξυραφάκια 11% περισσότερο και ούτω καθεξής...
Μιλάμε για τα ξυραφάκια, γιατί είναι ένα απλό, σχετικά οικονομικό προϊόν, που χρησιμοποιείται σχεδόν καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους - στην Ελλάδα- και από τα δύο φύλα. Μία γνωστή – οικονομική – μάρκα προσφέρει την αντρική συσκευασία των 10 τεμαχίων, με διπλή λεπίδα στην τιμή του 1 ευρώ. Όμως, η ροζ συσκευασία των 8 τεμαχίων -και αυτή με διπλή λεπίδα- στοιχίζει 2 ευρώ.
Η μόνη διαφορά είναι στο χρώμα.
Mε μία σύντομη έρευνα στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς ή ακόμα πιο εύκολα online, μπορεί να διαπιστώσει κανείς πληθώρα αντίστοιχων περιπτώσεων. Αν και , ευτυχώς, υπάρχουν και εταιρείες που δεν ακολουθούν αυτό το «κακό» παράδειγμα.
Το ίδιο συναντά κανείς στα περισσότερα προϊόντα προσωπικής φροντίδας. Από τα αποσμητικά, αφροί/τζελ ξυρίσματος, σαμπουάν μέχρι και τα στυλό, τα σακίδια, τα τετράδια, τα ποδήλατα, τα ροζ κράνη, τα ρούχα και φυσικά στις υπηρεσίες, όπως το κομμωτήριο. Ένα αντρικό κούρεμα μπορεί να κοστίζει 10 ευρώ, την ώρα που στο ίδιο κομμωτήριο το γυναικείο μπορεί να φτάσει τα 18 ευρώ. Το αν ο άντρας έχει μακριά μαλλιά ή αν η γυναίκα έχει κοντά δεν φαίνεται να παίζει ρόλο στην τιμολογιακή πολιτική. Είναι μία λίστα που μπορεί να συνεχιστεί επ' άπειρον και είναι όλα παραδείγματα για το πώς τα προϊόντα που απευθύνονται σε γυναίκες επιβαρύνονται με τον «ροζ φόρο».
Η αμήχανη συζήτηση της σερβιέτας
Είτε λόγω κουλτούρας, είτε λόγω παιδείας η συζήτηση για τα γυναικεία προϊόντα προσωπικής υγιεινής είναι δύσκολη ή τουλάχιστον αμήχανη. Είναι όμως κάτι που αφορά στο 51% του πληθυσμού της Ελλάδας, οπότε θεωρώ ότι θα έπρεπε να γίνεται.
Αν υπoθέσουμε ότι μία γυναίκα έχει - κατά μέσο όρο - 500 περιόδους στη ζωή της, είναι σαφές πως ξοδεύει αρκετές χιλιάδες ευρώ στη ζωή της για να μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς και ανώδυνα τις... δύσκολες μέρες του μήνα.
Ακολουθώντας την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 2018 η Ελλάδα μείωσε στο 13% τον ΦΠΑ στις σερβιέτες (από το 24%! που ήταν), η Γαλλία στο 5%, το Ηνωμένο Βασίλειο στο 5,5%, την ώρα που η Ιρλανδία είχε ήδη εφαρμόσει το 0%...
Αξίζει όμως να υπενθυμίσουμε ότι αρχικά... η Ευρωπαϊκή Ένωση επέτρεψε στις χώρες να τροποποιήσουν το λεγόμενο «φόρο Tampon» σε ένα ελάχιστο όριο, το «μακρινό» 2007!
Και ενώ πολλές χώρες επέλεξαν να το πράξουν (π.χ. Ιρλανδία), με θλίβει ότι η Ελλάδα επέλεξε να σιωπήσει.
Σήμερα, η Ελλάδα είναι μία χώρα που η κυβέρνηση της υποστηρίζει πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν πιο ενεργό ρόλο. Με προσωπική του επιλογή, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προτείνε μία γυναίκα στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, οπότε, ως γυναίκα, ελπίζω... και περιμένω να γίνει πράξη και κάτι αυτονόητο. Όπως, ας πούμε το να παρέχει χωρίς φορολογία κάτι που αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης για την υγεία άνω του μισού πληθυσμού της χώρας.
Δυστυχώς, ο «ροζ φόρος» είναι ένας όρος που περιγράφει την πραγματικότητα. Ειδικά αν λάβουμε υπόψη το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών, που καθιστά το πραγματικό κόστος αγοράς προϊόντων για τις γυναίκες ακόμα μεγαλύτερο.
Όμως αυτή είναι μία άλλη μεγάλη συζήτηση...
