Ροή
Μια άτυπη «σύγκρουση» μεταξύ ενός μικρού ομολογουμένως, «ψαριού» όπως είναι οι retail επενδυτές και οι μικροεπενδυτές με τα ισχυρά hedge funds έχει ξεσπάσει στις αγορές, σε ένα σκηνικό ακραίας κερδοσκοπικής φρενίτιδας.
Αυτή η νέα τάση που διαμορφώνεται με τον οργανωμένο «όχλο» της επενδυτικής λιανικής κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος έναντι του «πληγωμένου θηρίου» των hedge funds όπως είναι αυτό του Melvin Capital, που υπέστη βαριές απώλειες (30% για εφέτος) από το short squeeze που επέφερε το «τσουνάμι» της GameStop.
Ποια είναι η όμως η GameStop. Γυρνώντας λίγο πίσω το χρόνο, η GameStop αποτέλεσε μια «σκονισμένη» εταιρεία με ξεπερασμένους δίσκους και τίτλους παιχνιδιών που από τις αρχές του 2019 έχει βάλει λουκέτο σε περισσότερα από 1.000 καταστήματά της. Η μετοχή αυτής της εισηγμένης κατάφερε να μπει στο επίκεντρο της αγοράς των 36 τρισ. δολαρίων, καθώς εκτινάχθηκε κατά 1.625% μόνο τον Ιανουάριο και κατά 3.000% στο τρίμηνο.
Ξετυλίγοντας ωστόσο το «κουβάρι», διαπιστώνεται κάτι πολύ πιο ουσιώδες πίσω από το ξέφρενο «ράλι» μιας «σκουριασμένης» μετοχής. Μία αλλαγή φιλοσοφίας που συντελείται στις αγορές με την είσοδο των retail επενδυτών που χτυπά τους παραδοσιακούς ισχυρούς διαχειριστές κεφαλαίων. Ενδεικτικό είναι πως πριν από την πανδημία οι retail επενδυτές κάλυπταν το 14% του συνολικού όγκου, ενώ πλέον αντιπροσωπεύουν με συνέπεια, ένα ποσοστό που ξεπερνά το 20%. Όταν λοιπόν, όλη αυτή η ενέργεια και ορμή συγκεντρώνεται σε λίγες μετοχές, όπως έγινε στην περίπτωση της GameStop και άλλων τίτλων από το κάτω ράφι, τότε μπορεί να κάνει τη διαφορά, προκαλώντας ένα «ντόμινο» αποσυντονισμού στις αγορές.
Το κύμα «επιθέσεων» των μικροεπενδυτών στους short sellers αποτυπώθηκε και στο Zero Hedge καθώς ένα «καλάθι» 10 σορταρισμένων μετοχών του Russell 3000 έφτασε να τριπλασιάσει την αξία του μέσα σε τρεις συνεδριάσεις. Βασικός οδηγός για τους retail επενδυτές ήταν να «χτυπήσουν» τίτλους με κεφαλαιοποίηση μεταξύ 50 εκατ. δολαρίων έως 2 δισ. δολαρίων και με short interest υψηλότερο του 50% του float.
Σε το συνονθύλευμα που δημιουργείται προστίθενται τα υπερβολικά επίπεδα αποτιμήσεων που ενισχύουν τους κινδύνους ύπαρξης και έκρηξης μιας «φούσκας» σε πολλά τμήματα των αγορών. Ο δείκτης margin-adjusted CAPE (margin adjusted price/earnings, δείκτης των περιθωρίων αναπροσαρμοσμένων κερδών ανά μετοχή) που αποτυπώνει το πότε μια αγορά μετοχών είναι υπερβολικά ακριβή ή φθηνή έφτασε σε νέο υψηλό στις ΗΠΑ, και σε συνδυασμό με την ακραία κερδοσκοπική τάση που αποτυπώνεται, δημιουργείται ένα εκρηκτικό κοκτέιλ και θέτει κινδύνους για τις αγορές. Ενδεικτικό είναι πως η αγορά δεν έχει βρεθεί ποτέ άλλοτε σε τόσο υπεραγορασμένες ζώνες αλλά και τόσο εκτενής. Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές της Jefferies, ο κερδοσκοπικός δείκτης λιανικής, που μετρά την απόκλιση από την τάση των περιουσιακών στοιχείων όπου η εσωτερική αξία δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί, βρίσκεται κοντά σε τέσσερις τυπικές αποκλίσεις.
Ωστόσο η GameStop είναι απλά το δέντρο στη «σύγκρουση» δύο διαφορετικών κόσμων, καθώς το δάσος είναι η ανατροπή του κατεστημένου της Wall Street και της τάξης πραγμάτων, γύρω από το ποιος ορίζει το παιχνίδι. Ποιος θα ανεβοκατεβάζει εταιρείες στα ταμπλό των αγορών. Ουσιαστικά ο «ακτιβισμός» των retail επενδυτών μέσω των συντονισμένων αγορών είναι η απάντηση στο short selling, στην αγορά παραγώγων και στα σύνθετα παράγωγα CDS, CDOs που λύγισαν τις οικονομίες το 2008, και συνεχίζουν να προκαλούν το «θάνατο» εταιρειών, όταν ενεργοποιούνται όπως συνέβη τελευταία με την Thomas Cook. Υπό αυτό το πρίσμα αρχίζει να επανασχεδιάζεται ο χάρτης των αγορών, καθώς το σκηνικό που διαμορφώθηκε, μπορεί να αποτελέσει ένα νέο συστημικό κίνδυνο, ειδικά όταν αναζητούνται αφορμές για διόρθωση.
Φυσικά, σε αυτή την πυριτιδαποθήκη που είναι έτοιμη να εκραγεί, φωτιά απειλούν να βάλουν τόσο η εκτεταμένη μόχλευση από τους μικροεπενδυτές όσο και οι χειρισμοί των κεντρικών τραπεζών που έχουν δημιουργήσει μια στρεβλή εικόνα και ένα «τέρας» στις αγορές μέσω της άπλετης και φθηνής ρευστότητας. Οι τελευταίες, σαφώς με άρχουσα τη Fed, φαίνεται να έχουν παγιδευτεί στο δικό τους δημιούργημα, με τις οικονομίες από την άλλη να προσπαθούν να ξεφύγουν από τον κυκλώνα της πανδημίας, των μεταλλάξεων του στελέχους του κορονοϊού, της καθυστέρησης των εμβολιαστικών προγραμμάτων, και του δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Το φως λοιπόν στην άκρη του τούνελ όχι απλά δεν αχνοφαίνεται για την ώρα, αλλά οι συνθήκες για την εκδήλωση μια «τέλειας καταιγίδας» είναι ορατές...
