Ροή
Έτοιμο για να μπει στην Βουλή και να ψηφιστεί έως το τέλος Ιουνίου είναι το εργασιακό νομοσχέδιο, πλην όμως με το κατάλληλο «ρετούς».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ετοιμάζει βελτιωτικές παρεμβάσεις σε επίμαχες διατάξεις του σχεδίου νόμου, ικανοποιώντας αιτήματα εκπροσώπων των εργαζομένων αλλά και των εργοδοτών, όπως και του νομικού κόσμου που κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης επεσήμανε τις στρεβλώσεις που ενδεχομένως να δημιουργήσουν ορισμένες ρυθμίσεις του.
Όπως αναφέρουν στο insider.gr κύκλοι του υπουργείου Εργασίας, οι βελτιώσεις που ετοιμάζονται αφορούν κυρίως το δίκαιο των απολύσεων, οι οποίες «ξεκλειδώνουν» έπειτα από 15 μήνες «παγώματος» λόγω των οριζόντιων μέτρων στήριξης της εργασίας (αναστολές συμβάσεων, ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ, Επιστρεπτέα Προκαταβολή κλπ).
Αναφορικά με το δίκαιο των απολύσεων η ΓΣΕΕ είχε επισημάνει τρία «γκρίζα» σημεία:
ο εργοδότης απαλλάσσεται από την υποχρέωση πληρωμής μισθών υπερημερίας και επαναπρόσληψης του εργαζόμενου σε περίπτωση άκυρης απόλυσης, και απλώς έχει την υποχρέωση πληρωμής πρόσθετης αποζημίωσης (η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τις αποδοχές 3 μηνών, ούτε μεγαλύτερη από 24 μηνιάτικα). Μάλιστα για το ύψος της αποζημίωσης θα λαμβάνεται υπόψη και η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης. Στη σημερινή οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων είναι βέβαιο ότι το ύψος της αποζημίωσης αυτής θα είναι μικρό.
σε περίπτωση ακυρότητας της απόλυσης γιατί δεν καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση, παρέχεται η ευχέρεια στον εργοδότη να διορθώσει τις ελλείψεις που την καθιστούν άκυρη, μέσα σε 4 μήνες από την απόλυση. Μπορεί δηλαδή να καταγγείλει την σύμβαση εργασίας ενός υπαλλήλου του, δίχως να του δώσει αμέσως τη νόμιμη αποζημίωση, αλλά να του την καταβάλλει μετά από ένα τετράμηνο, αδιαφορώντας για την επιβίωση του απολυθέντος.
εισάγεται διάταξη σύμφωνα με την οποία εάν η αποζημίωση απόλυσης υπολείπεται της νόμιμης κατά ποσοστό μέχρι 10%, θεωρείται ότι έγινε λόγω συγγνωστής πλάνης και ο εργοδότης απαλλάσσεται από την ακυρότητά της.
Ενστάσεις και από τους εργοδότες
Πολλά προβληματικά σημεία» εντοπίζουν οι εκρόσωποι των εργοδοτών στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, επισημαίνοντας ειδικότερα τα θέματα που σχετίζονται με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, την διευθέτηση του χρόνου εργασίας με πρόταση του εργαζόμενου, το πλαίσιο της τηλεργασίας και το κόστος που θα επωμιστούν οι επιχειρήσεις και τις αλλαγές για τις απολύσεις.
Πιο συγκεκριμένα, ο ΣΕΒ αναφέρει ότι πολλές από τις διατάξεις του σ/ν χαρακτηρίζονται από ασάφειες, έχουν νομικά και ερμηνευτικά προβλήματα και προκαλούν πρόσθετο διοικητικό βάρος που θα λειτουργήσει τόσο εις βάρος των επιχειρήσεων, όσο και των εργαζομένων.
Ο ΣΕΒ εντοπίζει την κριτική του στα εξής σημεία:
- Η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας, που είναι ένα μέτρο που νομοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2011, ενώ μπορεί να συμβάλλει στην προσπάθεια ελέγχου της αδήλωτης ή υποδηλωμένης εργασίας, απαιτεί πολλές επιμέρους διευκρινήσεις και προσδιορισμό λεπτομερειών σχετικά με την ορθολογική εφαρμογή της, καθώς και την απαλλαγή των επιχειρήσεων από το γραφειοκρατικό και διοικητικό βάρος που προκαλεί το υφιστάμενο πλαίσιο του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, με τρόπο πάντα που διασφαλίζει τον εργαζόμενο.
- Η πρόταση για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας δεν λαμβάνει υπόψη τις ευρωπαϊκές πρακτικές, τις πραγματικές λειτουργικές ανάγκες των επιχειρήσεων και τα σύγχρονα οργανωτικά μοντέλα, αλλά και τις ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων, αφού οι επιχειρήσεις δεν έχουν καν τη δυνατότητα να προτείνουν στους εργαζόμενους τους διευθέτηση του χρόνου εργασίας τους, κατά τρόπο που και οι δύο πλευρές να μπορούν να επωφεληθούν από τα ευεργετικά αποτελέσματα μίας τέτοιας ρύθμισης.
- Το προτεινόμενο πλαίσιο για την τηλεργασία απέχει από τις ευρωπαϊκές πρακτικές, την πρόσφατη συμφωνία των ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων για την ψηφιοποίηση της εργασίας και δυσχεραίνει τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, καθώς οι επιχειρήσεις στερούνται το δικαίωμα της εφαρμογής συστήματος τηλεργασίας βάσει των επιχειρησιακών και οργανωτικών αλλαγών τους, με όρους προφανώς ευελιξίας και συμφιλίωσης του επαγγελματικού και ιδιωτικού χρόνου των εργαζομένων τους.
- Εισάγονται ριζικές αλλαγές στο δίκαιο της καταγγελίας της αορίστου χρόνου σύμβασης εργασίας, οι οποίες θα δημιουργήσουν σοβαρά δικονομικά προβλήματα.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι προβληματισμοί του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, το οποίο εντοπίζει την κριτική του στο νομοσχέδιο κυρίως σε δύο τομείς:
- Ψηφιακή κάρτα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Επισημάνθηκαν σημαντικά πρακτικά ζητήματα, όπως η δαπάνη εγκατάστασης των απαιτούμενων συστημάτων εντός της επιχείρησης. Ζητήθηκε η προ της εφαρμογής του νόμου διευκρίνιση σχετικά με το αν θα επιδοτηθεί το κόστος εγκατάστασης μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και υπό ποιες προϋποθέσεις και προτάθηκε, στην περίπτωση που οι επιχειρήσεις καλύψουν το κόστος και εν συνεχεία επιδοτηθούν για τη σχετική δαπάνη, αυτή να αφαιρεθεί από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων τους προς αποφυγή περαιτέρω επιβάρυνσης.
Τέθηκε το ζήτημα εκτέλεσης εργασιών εργαζομένων εκτός του κύριου τόπου εργασίας τους, καθώς φημολογείται η δημιουργία ψηφιακής εφαρμογής (σε κινητές συσκευές), για την οποία ζητήθηκαν διευκρινίσεις ως προς τον έλεγχο ορθής καταχώρισης της εργασίας από τον εργαζόμενο και την πρόληψη από τον εργοδότη τυχόν παραβάσεων προς αποφυγή δυσμενέστατων διοικητικών κυρώσεων (πχ πρόστιμο 10.500 ευρώ/εργαζόμενο για τη μη ενεργοποίηση ψηφιακής κάρτας) των οποίων το επιμελητήριο δηλώνει ότι αιτήθηκε της άμεσης επαναξιολόγησης.
- Ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας και υπερωρίες. Θεσπίζεται η, κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου, διευθέτηση του χρόνου εργασίας του, προκειμένου να εξασφαλίσει περισσότερες ημέρες ανάπαυσης ή 4ήμερη απασχόληση, ενώ η άρνησή του σε πρόταση του εργοδότη να διευθετήσει το χρόνο εργασίας καθιστά άκυρη τυχόν απόλυσή του. Όμως τι συμβαίνει όταν ο εργοδότης αρνηθεί τη διευθέτηση λόγω ιδιαίτερων συνθηκών στην επιχείρησή του; Πώς προστατεύεται από τυχόν καταγγελίες;
Περαιτέρω, για την εξομοίωση των υπερωριών στη βιομηχανία και τις λοιπές δραστηριότητες και την αύξηση των ορίων τους σε 150 ώρες ετησίως, διατυπώθηκαν επιφυλάξεις, καθώς πρακτικά διπλασιάζονται οι ώρες εργασίας και ουδόλως ενισχύεται η αύξηση των θέσεων εργασίας, υπέρ της οποίας τασσόμαστε πάντοτε.
