«Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά πάμε για εκλογές...»

Είχαμε αρχίσει να βαριόμαστε λιγάκι με τον κ. Ψ, αλλά ένα δροσερό αεράκι στην βεράντα του μας έκανε να απολαμβάνουμε την στιγμή. Μέχρι που χτύπησε το κουδούνι και μπήκε μάλλον φουριόζος ο κ. Χ.

Συνήθως αυτό συμβαίνει σπάνια, καθώς οι αντιδράσεις του είναι πάντα μετρημένες και ψύχραιμες, οτι και αν συμβαίνει γύρω του. Γι’ αυτό η περιέργειά μου χτύπησε κόκκινο μέχρι να μάθω τι ήταν αυτό που τον είχε αναστατώσει έτσι. Και δεν άργησε να το... ρίξει.

«Δεν μου λέτε, τα εκλογικά σας βιβλιάρια τα έχετε πρόχειρα;» είπε απλώνοντας ταυτόχρονα να καρφώσει ενα μικρό κύβο γραβιέρας στο μισο άδειο πιατάκι που βρισκόταν στο τραπεζάκι ανάμεσά μας.

«Μα τι λές;» πετάχτηκε ο κ. Ψ, «δεν ξέρεις οτι έχουν καταργηθεί τα εκλογικά βιβλιάρια; Από πότε έχεις να ψηφίσεις;». Ακολούθησαν 2 – 3 δευτερόλεπτα ανταλλαγής μπερδεμένων... βλεμμάτων και ο κ. Ψ σχεδόν αναπήδησε, συνεχίζοντας «πλάκα μας κάνεις; Εννοείς οτι πάμε για εκλογές; Προχθές δεν έλεγες οτι θα ήταν τρέλα τέτοιο πράγμα;».

«Και γω δεν το πιστεύω» σχολίασα και περίμενα την συνέχεια.

«Ναι και γω δεν ήθελα να το πιστέψω. Αλλά έχω σχεδόν πειστεί οτι έχουμε ανέβει στο τραίνο για τις εκλογές είτε πριν, είτε πιθανότερο αμέσως μετά το καλοκαίρι... Και ο λόγος δεν είναι τα όσα έτσι κι αλλιώς άκουσα χθές από κάποιους φίλους που «πάντα γνωρίζουν», αλλά κάτι άλλο που το θεωρώ εκ πείρας περισσότερο ασφαλές σαν ένδειξη από τα όσα μπορούν να συζητούν τα επιτελεία...» πρόσθεσε ο κ. Χ, παρατηρώντας ταυτόχρονα στον κ. Ψ οτι με την πικάντικη γραβιέρα που υπήρχε στο τραπεζάκι θα ταίριαζε ένα ποτηράκι ρακί...

Εκείνος σηκώθηκε και γύρισε σε χρόνο μηδέν με ενα μικρό μπουκάλι ρακί και αρκετά κομμάτια γραβιεράκι Μυλοποτάμου, μαζί με μικρά ώριμα ντοματίνια, ξεχνώντας αυτοστιγμής την υπόσχεση αποχής που είχαμε δώσει και οι τρεις, μία εβδομάδα νωρίτερα.

Ο κ. Χ χαμογέλασε ικανοποιημένος με την αμεσότητα της ανταπόκρισης του φίλου μας και προχώρησε στο ...παρασύνθημα.

«Είχα μια συζήτηση με ενα φίλο, γέννημα θρέμμα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Αυτό που κατάλαβα είναι πως όσο και αν τσιγκουνεύεται ο Σκυλακάκης η εντολή που έχει το οικονομικό επιτελείο είναι «δώστε – δώστε». Ενα σιωπηρό «δώστα όλα τώρα»... Το νούμερο είναι πρωτοφανές. Τα 7,5 δις ευρώ που είχαν προγραμματιστεί με τον Προϋπολογισμό για μέτρα στήριξης το 2021, έχουν οχι απλά ξεπεραστεί πριν κλείσει το Α τρίμηνο, αλλά θα αγγίξουν σύντομα τα 16 δις ευρώ. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Μιλάμε για 16 δις ευρώ σε μέτρα στήριξης σε ελάχιστο χρόνο μέσα στο 2021. Και το μεγαλύτερο μέρος τους κατευθύνεται εκεί που στηρίχθηκε η εκλογή του 2019, στους μικρομεσαίους. Αυτούς δηλαδή που είχε αρχίσει να «χάνει» η κυβέρνηση με την κρίση και την πανδημία... Αν δεν πάμε για εκλογές, τότε πές τε μου εσείς που πάμε... Αυτό δεν έχει ξαναγίνει».

Μετά από μία μικρή σιωπή περισυλλογής στην ομήγυρη, ο κ. Ψ αναρωτήθηκε: «καλά που τα βρίσκει τα λεφτά;».

Ο κ. Χ με κοίταξε σαν να έλεγε μίλα εσύ.

«Το μικρότερο πρόβλημα της κυβέρνησης αυτή την στιγμή είναι τα λεφτά. Υπάρχει το αποθεματικό, υπάρχουν οι αγορές που κάνουν ουρά για να αγοράσουν τα χαρτιά του δημοσίου, κανένας από τις Βρυξέλλες δεν πρόκειται «να φωνάξει», προσωρινά δεν υπάρχει πρόβλημα με τα λεφτά. Το πρόβλημα με τα λεφτά θα αρχίσει και θα είναι πολύ σοβαρό, όταν περάσει η πανδημία...» είπα απαντώντας κατά κάποιο τρόπο στον κ. Ψ.

«Δεν είναι μόνο αυτά, για να σας θυμίσω έρχονται κι άλλα... Έρχονται επιπλέον 2,5 δισ. από το SURE, έρχονται πάνω κάτω άλλο 1,5 δισ. από τα κέρδη των Κεντρικών Τραπεζών, τα ANFAs και SMPs, έρχονται άλλα 2,5 – 3 δισ. από την επόμενη έκδοση ομολόγων και αν όλα πάνε σύμφωνα με τα συμφωνημένα έρχονται και άλλα 4 δισ. ευρώ τον Ιούλιο από την προκαταβολή του Ταμείου Ανάκαμψης... Περί τα δέκα δισ. ευρώ. Και δεν έχω βάλει μέσα το ΕΣΠΑ, γιατί αυτά θα έρθουν αργότερα μέσα στην χρονιά» είπε ο κ. Χ βέβαιος ότι μας είχε εντυπωσιάσει με την ακρίβεια των επιχειρημάτων του.

«Κατά συνέπεια τα 16 δισ. που δίνει εδώ και τώρα δεν θα λείψουν από τον Προϋπολογισμό του 2021. Εξάλλου σας θυμίζω ότι τα φορολογικά έσοδα όλων των ειδών, το δεύτερο εξάμηνο θα αρχίσουν να φουσκώνουν στα ταμεία του ΓΛΚ. Δεν σας φτάνουν αυτά για... εκλογές;» ρώτησε κοιτάζοντας τον κ. Ψ.

«Εντάξει το καταλαβαίνω αυτό που λες», είπε προβληματισμένος ο κ. Ψ, «αλλά βρε παιδί μου ακόμα πεθαίνει ο κόσμος στα νοσοκομεία, χιλιάδες τα νέα κρούσματα, ανοίγει ο τουρισμός και τα σχολεία, πως θα πάει για εκλογές; Δεν το καταλαβαίνω. Και εξάλλου οι επόμενες είναι με απλή αναλογική, πρέπει να πάει σε διπλές εκλογές...».

«Αλήθεια είναι αυτό που λες» παρατήρησα, «αλλά φίλε μου και στην Μαδρίτη πεθαίνει κόσμος, αλλά εκλογές γίνανε... και θα γίνουν κι άλλες τον Σεπτέμβρη στην Γερμανία και αλλού...».

Η συζήτηση συνεχίστηκε για πολύ ώρα, με αναφορές και σχόλια στα υπέρ και τα κατά του να προχωρήσει η κυβέρνησης σε εκλογές με το τέλος του καλοκαιριού, άλλοτε με ένταση άλλοτε με μεγάλο προβληματισμό. Αλλά στο μυαλό και των τριών στην παρέα, τα 16 δισ. ευρώ δεν έλεγαν να ξεχαστούν... Το μπουκαλάκι με το ρακί πήγε και ήρθε τέσσερις φορές μέχρι να αποφασίσουμε ότι είχε έρθει η ώρα να φύγουμε.

Εκείνο το βράδυ, δεν ξέρω τι σκέφτονταν οι δύο φίλοι μου, αλλά εγώ σκεφτόμουνα ότι πρέπει να κανονίσω διακοπές σχετικά νωρίτερα και αυτό όχι λόγω του κορονοϊού.

Γιάννης Αγγέλης