Ροή
Στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν διστάζουν να μοιραστούν τις ανησυχίες τους για ένα βίαιο κύμα πληθωριστικών πιέσεων μέσα στο 2021.
Οι ανησυχίες αυτές δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, αλλά λίγο πολύ είναι οριζόντιες σ’ ολόκληρη την Ε.Ε. Εκεί μάλιστα που τα εμπορικά ελλείμματα είναι μεγαλύτερα, η πίεση αναμένεται να «ακουστεί» περισσότερο, ακόμα και για χώρες όπως η Ελλάδα, που ο ΔΤΚ στις αρχές του έτους σε τίποτα δεν μπορούσε να προδικάσει πληθωριστικές πιέσεις σε βραχυμεσοπρόθεσμη βάση.
Μέσα στο περιβάλλον αυτό η ΕΚΤ σε λίγα 24ωρα θα πρέπει αφ΄ενός να επιλέξει το πως θα κινηθεί μέσα στο 2021 και αφ΄ εταίρου το πως θα προειδοποιήσει τις αγορές για τις προθέσεις της χωρίς να προκαλέσει νέο κύμα ευφορίας ή αναταραχής.
Τα προβλήματα είναι δύο.
Το πρώτο ήδη συζητείται αρκετά και οι διαφωνίες για την εκτίμηση είναι βαθιά ριζωμένες στο Συμβούλιο της ΕΚΤ: είναι αύξηση του πληθωρισμού μία βραχυπρόθεσμη έκφραση της αναταραχής που έχει προκαλέσει η πανδημία στις οικονομίες ή η εποχή των αποπληθωριστικών τάσεων στην οικονομία μετά το 2008 έχει αρχίσει να τελειώνει;
Οι επίσημες δηλώσεις της κας Λαγκάρντ κάνουν διαρκώς λόγο για μεταβατικής φύσης προσωρινές πιέσεις. Η Bundesbank και η Ολλανδική Κεντρική Τράπεζα δεν έχουν την ίδια άποψη. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εκφράζοντας δημοσίως την τάση αυτή προειδοποιεί για «πανδημία χρέους» μετά την πανδημία του Covid αν οι κυβερνήσεις δεν επαναφέρουν έγκαιρα την περιοριστική πολιτική… Με άλλα λόγια πληθωρισμός – αύξηση επιτοκίων – νέα κρίση χρέους.
Το ρίσκο που αναλαμβάνει η ΕΚΤ – χωρίς να έχει επιλογή άλλωστε – είναι τεράστιο, αν οι προβλέψεις για προσωρινές πληθωριστικές πιέσεις ανατραπούν.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το ευρώ. Μια ματιά στην καμπύλη ισοτιμίας με το δολάριο αποτυπώνει μία διαρκή ανοδική τάση η οποία σε τρέχουσες τιμές ισορροπεί προσωρινά στα 1,22 δολ/ευρώ.
Πόσο μία τέτοια ισοτιμία «βοηθάει» μία κατά βάση εξαγωγική οικονομική περιοχή όπως η Ευρωζώνη; Πόσο μπορεί να πλήξει τον «εξωτερικό» εισερχόμενο τουρισμό; Πως επηρεάζει τις οικονομίες με τα μεγάλα εμπορικά ελλείμματα; Πόσο χτυπάει τις βασικές εξαγωγικές ατμομηχανές της Ε.Ε. όπως η Γερμανία και η Ιταλία;
Η απάντηση είναι προφανής: πολύ! Από την άλλη πλευρά το ακριβό ευρώ διευκολύνει στην συγκράτηση του εισαγόμενου πληθωρισμού και των πρώτων υλών. Γι’ αυτό άλλωστε ο πληθωρισμός στην Ε.Ε. έχει συγκρατηθεί στο 2% τον Μάιο, αλλά αναμένεται να εκτιναχθεί τους επόμενους μήνες καθώς στην Γερμανία ξεπερνάει ήδη το 2,4%.
Σ’ αυτό το περιβάλλον η ενεργοποίηση του NGEU αναμένεται να επηρεασθεί κατά βάση αρνητικά, απομειώνοντας τις προσδοκίες για ισχυρή ενίσχυση του ΑΕΠ.
Το δίλλημα στο οποίο θα πρέπει να δώσει απάντηση η ΕΚΤ την Πέμπτη είναι δύσκολο.
Ο πληθωρισμός δημιουργεί προϋποθέσεις αύξησης των επιτοκίων, το ακριβό ευρώ δεν μπορεί να αντέξει αύξηση των επιτοκίων γιατί θα γίνει ακόμα …ακριβότερο.
Και όλα αυτά όταν τα μηνύματα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η Fed συνεχίζει να αγοράζει κρατικό χρέος όπως πριν (με μικρή μείωση αγορών ιδιωτικού χρέους) και ταυτόχρονα η Τζάνετ Γιέλεν εξηγεί ότι κάποια αύξηση στα επιτόκια θα κάνει καλό στην οικονομία…
Μήπως αυτή είναι η «λύση» και για την Ευρωζώνη; Συνέχιση παροχής ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα από την ΕΚΤ, αλλά ταυτόχρονα σταδιακή αύξηση του «κόστους του χρήματος»; Κάποιοι λένε ότι αυτός ο συνδυασμός δεν είναι παρά το ψευδώνυμο της περιβόητης «δημιουργικής καταστροφής».
Δεν θα είναι εύκολο όμως να το εξηγήσει στις αγορές αυτό η κα Λαγκάρντ…
Κάτι τέτοιο, για προγράμματα κρατικού δανεισμού όπως το ελληνικό, που έχει ήδη σχεδόν εξαντληθεί - με την ΕΚΤ να έχει αγοράσει περί τα 24 δισ. ευρώ κρατικού χρέους – μπορεί να μη σημαίνει πολλά, αλλά για οικονομίες όπως η Ιταλική, η Ισπανική κ.α. μπορεί να σημάνει την έναρξη της «πανδημίας του χρέους»…
Και όχι μόνο για τις κρατικές υπερχρεωμένες οικονομίες.
Εκεί που θα τρέξει …αίμα είναι στο ιδιωτικό χρέος που έχει χτυπήσει κόκκινο.
Σ’ αυτό το κομμάτι ο πόνος θα αφορά και την Ελλάδα και θα είναι ισχυρός…
