Ροή
Νέα σελίδα γυρίζει η Ελλάδα στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων καθώς με την υπογραφή των συμβάσεων για τις δύο θαλάσσιες περιοχές του Ιονίου την προηγούμενη εβδομάδα και την υπογραφή των συμβάσεων για τις περιοχές νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης (που θα πραγματοποιηθεί το προσεχές διάστημα στα Χανιά), η χώρα θέτει τους επόμενους «στόχους». Η παρουσία των διεθνών ομίλων (ExxonMobil, Total, Repsol) στην Ελλάδα «κλείνει το μάτι» στις ξένες επιχειρήσεις να στραφούν σε ενεργειακές (και όχι μόνο) επενδύσεις στη χώρα ενώ όπως φαίνεται υπάρχουν και άλλες περιοχές με καλές προοπτικές.
Οι ανακαλύψεις στο μεσογειακό τόξο όπως είναι το κοίτασμα Ζορ στην Αίγυπτο το οποίο «ακουμπά» στα θαλάσσια όρια της Κύπρου, το κοίτασμα Αφροδίτη στην Κύπρο, το οποίο βρίσκεται περίπου 70 χλμ μακρυά από το Ζορ, η πρόσφατη ανακάλυψη του «Γλαύκου» πάλι στην κυπριακή ΑΟΖ και φυσικά τα κοιτάσματα Λεβιάθαν και Ταμάρ στο Ισραήλ καταμαρτυρούν ότι στην ευρύτερη περιοχή «κάτι κινείται».
Στην Ελλάδα εκτός από τις περιοχές του Ιονίου και νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, ενδιαφέρον σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία παρουσιάζει περιοχή των Γρεβενών, όπως και γενικότερα η περιοχή του Θερμαϊκού και η ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Οι περιοχές αυτές συγκεντρώνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία τις καθιστούν ελκυστικές προς έρευνα. Ο πρόεδρος της ΕΔΕΥ, Γιάννης Μπασιάς, μιλώντας στο insider.gr εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο συγκεκριμένα σημεία της Ελλάδας παρουσιάζουν ενδιαφέρον στον κλάδο της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων :
«Αυτός ο χερσαίος άξονας, από δύση προς ανατολή, συμπίπτει με αυτόν του αγωγού ΤΑP ο οποίος διασχίζει τις ίδιες περιοχές. Επίσης, το δυτικό μέρος της βόρειας Ελλάδας μοιάζει από άποψη γεωλογικών δομών με την Αλβανίας όπου πρόσφατο ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί από majors όπως είναι η Shell, η οποία διενεργεί ένα αριθμό γεωτρήσεων μεγάλου βάθους.
Όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις, η ερευνητική φάση σε αυτές τις ελληνικές χερσαίες περιοχές θα διαρκεί 3 με 5 χρόνια αποδίδοντας στις περιφέρειες και κοινότητες, πριν μια από μια ενδεχόμενη ανακάλυψη, κάποια αρχικά οικονομικά οφέλη στο δευτερογενή και τριτογενή τοπικό τομέα. Θα επιτρέψει επίσης μια καλύτερη γεωλογική, τεκτονική και σεισμολογική γνώση του υπεδάφους, αλλά και της επιφάνειας, της μορφολογίας, των στοιχείων που σχετίζονται με τους ρηχούς υδροφόρους ορίζοντες, την πανίδα και τη χλωρίδα και τα ενδεχόμενα αρχαιολογικά ευρήματα».
Η Ελλάδα εκμεταλλεύεται το θετικό έδαφος που δημιουργεί η επανεκκίνηση των διαδικασιών στον κλάδο ύστερα από χρόνια αδράνειας και εκτός από τα δρομολογημένα προγράμματα έρευνας και παραγωγής των αναδόχων εταιρειών και κοινοπραξιών και της εμπορικής προώθησης νέων περιοχών έρευνας η ΕΔΕΥ συμμετέχει σε διεθνείς συνεργασίες για την έρευνα και εκμετάλλευση γεωλογικών δομών που εγκλείουν υδρογονάνθρακες και διοξείδιο του άνθρακα χρήσιμου προς δέσμευση, αποθήκευση ή συμπίεση σε πεδία παραγωγής αερίου η αργού. «Τέτοιες δομές υπάρχουν στην βόρεια Ελλάδα όπως και στην δυτική Ελλάδα όπου σήμερα πραγματοποιείται η κύρια ερευνητική δραστηριότητα και σύντομα, ελπίζουμε δραστηριότητα παραγωγής», εκτιμά ο κ. Μπασιάς.
Σταθάκης: Η ελληνική οικονομία έχει κλείσει τον κύκλο των μνημονίων και οι διεθνείς εταιρείες στρέφονται στα ενεργειακά της Ελλάδας
«Όλα δείχνουν ότι η Ανατολική Μεσόγειος εισέρχεται δυναμικά στο χάρτη των υδρογονανθράκων, διαμορφώνοντας ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο στην ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι όλων αυτών των αλλαγών, έχουν γίνει σημαντικές συζητήσεις και πρωτοβουλίες, στις οποίες η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον ένα αναβαθμισμένο διεθνή ρόλο», ανέφερε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, με αφορμή την υπογραφή των συμβάσεων παραχωρήσεων στο Ιόνιο την εβδομάδα που μας πέρασε. Μάλιστα, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο ενδιαφέρον μεγάλων διεθνών ομίλων για τους υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα, το οποίο δείχνει να έχει τονωθεί μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Όπως σημείωσε, οι εξελίξεις στα ενεργειακά συμβαίνουν «σε ένα πλαίσιο που η ελληνική οικονομία έχει κλείσει τον κύκλο των μνημονίων, έχει αποκαταστήσει το αξιόχρεο του ελληνικού κράτους που αποτελούσε και τη βασική αιτία ένταξης στα μνημόνια και βρίσκεται σε μια φάση όπου η εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας είναι δεδομένη. Αποτυπώνεται πλέον στα πολύ χαμηλά επιτόκια με τα οποία δανείζει το ελληνικό Δημόσιο στις διεθνείς αγορές, στη συμμετοχή πολύ σημαντικών διεθνών εταιρειών, σε πληθώρα επενδυτικών project στην Ελλάδα και φυσικά στον συγκεκριμένο τομέα με την εμπλοκή σε αυτές τις διαδικασίες σημαντικών εταιρειών από Αμερική και Ευρώπη οι οποίες συμμετέχουν δραστήρια και έχουν την τεχνογνωσία και τα κεφάλαια προκειμένου να υπάρξει μια προοπτική αξιοποίησης αυτού του πλούτου που έχει, εν δυνάμει, η χώρα».
