Ροή
«Μέσα στους επόμενους μήνες, οι Αθηναίοι θα δουν να «σκάβονται» κοινόχρηστοι χώροι σε τρεις δήμους της πόλης, ώστε αφενός να διερευνηθεί η ύπαρξη αρχαιοτήτων και να γίνουν σωστικές ανασκαφές όπου αυτό απαιτηθεί και αφετέρου να μετακινηθούν τα επικείμενα και τα δίκτυα (ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, αποχέτευσης) έξω από το περίγραμμα των εκτάσεων που θα καταλάβουν οι σταθμοί και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις που θα κατασκευασθούν», αναφέρει σε σχετική του ανάρτηση σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο κ. Νίκος Ταχιάος, Πρόεδρος της Αττικό Μετρό.
Όπως σημειώνει, «με την πρόοδο αυτών των εργασιών και με βάση ένα σφικτό χρονοδιάγραμμα που συνοδεύει την επόμενη προς υπογραφή σύμβαση, τα εργοτάξια αυτά θα αποδοθούν στον ανάδοχο της κατασκευής. Το πιθανότερο είναι πως μετά την αλλαγή του χρόνου, ο στόχος αυτός θα έχει γίνει πράξη.
Πολύ σύντομα, η αναπόφευκτη αναστάτωση ενός έργου θα μπει στην καθημερινότητα των Αθηναίων, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ των πολλών και των θαμώνων της Πλατείας Κολωνακίου και της Πλατείας Εξαρχείων, με την ορατή προοπτική όμως, με την αλλαγή της δεκαετίας μία νέα θετική εικόνα να επηρεάσει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της.
Η κατεύθυνση της κυβέρνησης προς την διοίκηση της Αττικό Μετρό Α.Ε., τον Σεπτέμβριο του 2019, ήταν ξεκάθαρη: Το έργο έπρεπε να βγει από το τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει από μία σειρά εμπλοκών, ως συνέπεια επιλογών και γεγονότων που δεν μπορούν να αποδοθούν αποκλειστικά στην αναμενόμενη ένταση ενός σκληρού ανταγωνισμού για ένα τεράστιο έργο.
Σε κάθε νέα αφετηρία όμως, σημασία έχει να αφήνουμε πίσω μας μεμψιμοιρίες και περιττές κριτικές. Τα διδάγματα από έναν δύσκολο διαγωνισμό αφορούν μόνο όσους μπορούν να έχουν εξειδικευμένη κατανόηση του θέματος. Μένουμε στα θετικά: Τα έργα μετρό είναι προϊόντα σχεδιασμού μακράς πνοής που απαιτούν μεγάλους χρόνους ωρίμανσης και αντίστοιχα κατασκευής. Άλλοι άνθρωποι τα εμπνέονται, άλλοι τα σχεδιάζουν, άλλοι τα υπογράφουν, άλλοι τα κατασκευάζουν, άλλοι τα εγκαινιάζουν και αναφέρομαι σε όλο το φάσμα των ιδιοτήτων και των ειδικοτήτων που εμπλέκονται σε αυτά, όχι απλώς των μηχανικών.
Νομίζω λοιπόν πως σήμερα, η Αττικό Μετρό Α.Ε. που έχει το μεγάλο προνόμιο και φορτίο να «τρέχει» διαχρονικά αυτά τα έργα, χρωστά ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνους που, είτε μέσα από τα σπλάχνα της εταιρίας, είτε ως εξωτερικοί συνεργάτες της, είτε ως στελέχη των φορέων που διασφάλισαν την χρηματοδότηση, είτε ως διοικητικοί ή πολιτικοί προϊστάμενοί της, έφεραν τα πράγματα στο σημερινό σημείο.
Είναι «αχάριστα» για τους συντελεστές τους τα μεγάλα και περίπλοκα έργα, κυρίως το μετρό. Είναι χρήσιμο λοιπόν, σήμερα, με την ευκαιρία μίας πανηγυρικής στιγμής, να υπενθυμίσουμε πως για να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας η ευκολία του να μπαίνουμε σ’ ένα αξιοπρεπές βαγόνι και σε ελάχιστο χρόνο να φτάνουμε στον προορισμό μας, είναι πολλοί αυτοί που αφιέρωσαν την εργασία τους, κυρίως όμως την γνώση τους, βάζοντας στο έργο το δικό τους λιθαράκι και την δική τους υπογραφή».
