Δεν ήταν μόνον, η ανατροπή των Μνημονίων. Είναι, ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη

Πρόδρομος Θεοδουλίδης
Viber Whatsapp Μοιράσου το
Δεν ήταν μόνον, η ανατροπή των Μνημονίων. Είναι, ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη

Η Ευρώπη μας καλεί. Το προσκλητήριό της είναι ύστατο κέλευσμα αγώνα για τη σωτηρία της. Γενική απαίτηση, η αξιοπιστία των προτάσεων, των προγραμμάτων και των πολιτικών που κατατίθενται. Ειδική προϋπόθεση, η συνέπεια μεταξύ λόγων και έργων. Κοινή συνισταμένη, η οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ο ανοικτός διάλογος.
Πρώτη διαπίστωση. Είναι αλήθεια, πως σε επίπεδο αρθρογραφίας, η Ευρώπη πιθανότατα συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ύψος καταγραφών. Πλήθος κειμένων και θεωριών έχουν ενισχύσει τη δημόσια συζήτηση γύρω από το τι Ευρώπη θέλουμε και πως θα επιτύχουμε σε αυτό.
Δεύτερη διαπίστωση. Η πλειονότητα των κειμένων στέκεται με μία κριτική προοδευτικότητα απέναντι στο ζήτημα, στη βάση της εξελικτικής πορείας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Και αυτό, είναι το ελπιδοφόρο. Με βαθιά πίστη στη δημοκρατικότητα των θεσμών, με σεβασμό στα ιδανικά της ανθρώπινης κοινωνίας.

Η συνθήκη

Σε τι έχουμε σήμερα, να απαντήσουμε; Είναι η άνοδος των εθνικιστικών ιδεών και των νεολαϊκιστικών ακροδεξιών μορφωμάτων, είναι η καλλιέργεια και η εξωτερίκευση των ρατσιστικών τους ιδεολογημάτων και των ξενοφοβικών τους προτύπων που καθιστούν την παρουσία τους στην κοινωνική ενσυνείδηση, όλο και πιο πιεστική.

Είναι η προγραμματική εμβάθυνση της λιτότητας, της οικονομικής ασφυξίας των κρατών, είναι η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και η ανάγκη προάσπισης των ατομικών ελευθεριών, είναι η θεσμικότητα της αδιαφάνειας των διαδικασιών στη λήψη των αποφάσεων, είναι οι συνέπειες από την κλιματική αλλαγή.

Είναι και η εποχή που, η ιστορική αναδρομή θεωρείται ιδιαιτέρως, διδακτική εμπειρία για λόγους πρακτικής ενθύμησης και διαρκούς αναστοχασμού στην πορεία ανατροφοδότησης της πολιτικής πρακτικής.

2012

Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν στόχευε μόνο στην ανατροπή των Μνημονίων. Ξεκινούσε, από το αυτονόητο της ίσης μεταχείρισης της χώρας μας και έφτανε πιο μακριά. Δεν ήταν μονάχα, η επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα σε Ελλάδα και Ευρώπη, ούτε περιόριζε την εξέλιξη της κοινωνίας μας στα αποτυχημένα παραδείγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού ή της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας.

Εξέφρασε τις θέσεις μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, αμφισβητώντας εξόφθαλμα τα υπάρχοντα παραγωγικά και καταναλωτικά πρότυπα, το ισχύον εργασιακό περιβάλλον. Το ίδιο, το κοινωνικό μοντέλο.

Τοποθέτησε στην κορυφή της συζήτησης την ποιότητα της ανάπτυξης, το περιεχόμενο της δημοκρατίας, τις αξίες και τις μορφές της συλλογικής ζωής, προσδοκώντας σε νέους προσανατολισμούς, προς νέους τρόπους παραγωγής και αναδιανομής με βάση τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.

2015
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφή την ανάγκη, η Ελλάδα να μετατραπεί από μέρος του προβλήματος σε παράγοντα λύσης, ως πυλώνας σταθερότητας, αλλά και ως παράγοντας διαχείρισης των ευρωπαϊκών κρίσεων. Και τα κατάφερε.

Εστίασε την προσοχή, όχι μόνον στην οικονομική κρίση της Ευρωζώνης, αλλά και στον κίνδυνο της ευρωπαϊκής αποσταθεροποίησης από την προσφυγική κρίση, επισημαίνοντας τη διάσταση της -από κοινού- αντιμετώπισης του προβλήματος.

Προχώρησε σε ένα δύσκολο συμβιβασμό με στόχο να μείνει η Ευρώπη, όρθια και ενωμένη σε πείσμα των ακραίων συντηρητικών δυνάμεων που την ήθελαν διαιρεμένη και αποδυναμωμένη. Χωρίς, ωστόσο αυτό να συνεπάγεται την παράδοση των «κλειδιών» της χώρας μας και μοιραία, την αποδοχή της αποτυχίας που θα συνεπάγονταν και τη διάλυση της κοινωνικής της συνοχής.

Κατέβαλε κάθε προσπάθεια για την ενδυνάμωση της εταιρικής σχέσης με τις χώρες-μέλη της ΕΕ στον αδιάκοπο αγώνα των προοδευτικών δυνάμεων για αλληλεγγύη, για δίκαιη ανάπτυξη, για την επέκταση της πλήρους και ουσιαστικής απασχόλησης. Για να αλλάξει η Ευρώπη πολιτική κατεύθυνση και να γυρίσει, πίσω στις πατρογονικές εστίες, των δημοκρατικών της αξιών.

2018

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει τους δικούς του προβληματισμούς μέσα από το δίλημμα των ευρωεκλογών του 2019. Ανάμεσα στη συντήρηση, την οπισθοδρόμηση, τον εναλλακτικό λαϊκισμό της ακροδεξιάς και τις παραδοσιακές προοδευτικές δυνάμεις για την άλλη Ευρώπη.

Ενστερνίζεται την ανάγκη επίτευξης συγκλίσεων και συνεργασιών με προοδευτικό πρόσημο, πρωτοστατώντας σε νέες κινήσεις με νέες προτεραιότητες, για μία κοινή πορεία Σοσιαλιστών, Αριστερών και Πρασίνων.

Αυτές, μπορούν να σχηματοποιήσουν την πολιτική πλατφόρμα στη διατύπωση ρεαλιστικών λύσεων για την καθιέρωση ενός νέου παραγωγικού μοντέλου με όρους προάσπισης της εργασιακής απασχόλησης, κατοχύρωσης των δικαιωμάτων και ιδανικότερης αναδιανομής του πλούτου.

Για τη μετάβαση του διοικητικού μοντέλου της Ευρώπης, που έχει ως σύνθημα «το έλλειμμά σου, πλεόνασμά μου» και τη λιτότητα «των μεν προς τους δε», σε εκείνο που θα αντιμετωπίζει τις χώρες-μέλη με ισοτιμία, με σεβασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, με ισορροπία και δικαιοσύνη ως προς τις οικονομικές τους δυνατότητες και τους εμπορικούς τους προσανατολισμούς.

Για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού αναπτυξιακού μοντέλου, όπου το δίκαιο και το βιώσιμο θα είναι προϋπόθεση και όχι στόχος, όπου το καθεστώς εξέλιξης των δημοσίων αγαθών, δεν θα συνίσταται ως συνέπεια της ιδιωτικής «ανωτερότητας» έναντι της κρατικής.

Για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, όχι με όρους υποβάθμισης του περιβάλλοντος, αλλά ήπιας προσαρμογής της ανθρώπινης δραστηριότητας και συμβίωσης με αυτό, για την πρόληψη των πλαισίων δράσης που επιταχύνουν την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειές της στις ανθρώπινες κοινωνίες, για τη διαφύλαξη του φυσικού πλούτου.

Η προοπτική συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων βρίσκεται πρακτικά, εντός του παραπάνω χρονικού ορίζοντα. Κι η επιτυχία του, θα εξαρτηθεί από το αν, θα καταφέρουμε τελικά, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και αν θα κατορθώσουμε να εργαστούμε μεθοδικά.

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider