Σε πόσους Έλληνες επιχειρηματίες έχει τύχει να καθηλωθεί το αεροσκάφος που τους μεταφέρει κάπου στη βόρεια Χιλή, και να ταξιδέψουν οδικώς μέσα στη νύχτα μέχρι το Περού, με ταξί, μόνο και μόνο για να μη χάσουν ένα ραντεβού με εργάτες σε ένα απομονωμένο μεταλλείο; Πιθανότατα μόνο σε έναν, ο οποίος αποφεύγει συστηματικά τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά το όνομά του αυτές τις μέρες συνδέθηκε εκκωφαντικά με την κατασκευή του νέου γηπέδου του ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Όταν συνέβη αυτό το περιστατικό (αλιευμένο από παλαιότερο δημοσίευμα του Bloomberg), κάπου το 2013, o Αριστοτέλης Μυστακίδης ήταν ήδη δισεκατομμυριούχος. H Glencore είχε πραγματοποιήσει το 2011 την IPO που έφερε στα ταμεία της 10 δισ. δολάρια και το ποσοστό που είχε ξεκινήσει να «χτίζει» χρόνια νωρίτερα ο Μυστακίδης αποτιμήθηκε σε 3,5 δισ. δολάρια.
Το παραπάνω περιστατικό τοποθετείται γύρω στο 2013, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξαγοράς της Xstrata από τη Glencore. Και λέει πολλά για τον τρόπο με τον οποίο ο Μυστακίδης αντιλαμβανόταν τη δουλειά: άμεση εμπλοκή, επιμονή, και μια διάθεση να μη χάνεται χρόνος. Κάπως έτσι καθιερώθηκε ως ένας από τους ισχυρότερους traders εμπορευμάτων στον κόσμο, δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα χαρτοφυλάκια χαλκού παγκοσμίως. Ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε την Glencore μεταξύ των μεγαλύτερων παικτών της συγκεκριμένης αγοράς.
Για να γίνει αντιληπτό το εκτόπισμά του στην αγορά του μετάλλου, ο γνωστός ως «Telis» έφτασε να αγοράζει και να πουλά ποσότητες χαλκού που ήταν ικανές να καλύψουν τη ζήτηση των ΗΠΑ… επί δύο.
Η αλήθεια είναι ότι, όταν ανέλαβε επικεφαλής των δραστηριοτήτων της Glencore στον χαλκό, ήταν η καλύτερη περίοδος για να δραστηριοποιηθεί κανείς στον κλάδο. Η εκβιομηχάνιση της Κίνας είχε πυροδοτήσει μια ραγδαία άνοδο τιμών στα βιομηχανικά μέταλλα και η τιμή του χαλκού είχε υπερ-πενταπλασιαστεί. Ο χαλκός εξελίχθηκε σταδιακά στο πιο κερδοφόρο τμήμα της Glencore.
Ωστόσο, η περίοδος που ακολούθησε την IPO της εταιρείας είδε τις τιμές του χαλκού να υποχωρούν επίσης ραγδαία, από τα 8.800 δολάρια ο τόνος το 2011 (μέση τιμή) έως και κάτω από τα 5.000 δολάρια το 2016. Ο Μυστακίδης προσαρμόστηκε: υιοθέτησε μια προσεκτική και ευέλικτη στρατηγική, μειώνοντας την παραγωγή από ορυχεία με υψηλό κόστος, διαχειριζόμενος αποτελεσματικά τα αποθέματα χαλκού και εκμεταλλευόμενος την υψηλή μεταβλητότητα των αγορών.
Είναι ενδεικτικό ότι, μέσα σε μία εξαετία, από το 2012 έως το 2017, ο Μυστακίδης ήταν ο άνθρωπος πίσω από την κατακόρυφη αύξηση κατά 75% του trading της Glencore στον χαλκό, από τα επίπεδα των 2,3 εκατ. τόνων στα επίπεδα των 4 εκατ. τόνων.
Στο μεταξύ, είχε εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που δημιουργούσαν οι χαμηλές τιμές και η αναδιάρθρωση της αγοράς, προχωρώντας σε σημαντικές εξαγορές. Έτσι, με τη σταδιακή ανάκαμψη της αγοράς το 2017, η Glencore βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση, διαθέτοντας χαμηλό κόστος παραγωγής και σημαντικά αποθέματα έτοιμα για πώληση.
Αυτή η συνδυαστική στρατηγική επέτρεψε στη Glencore το 2017, την τελευταία χρονιά πριν την αποχώρηση του Μυστακίδη, να εμφανίσει προσαρμοσμένα EBITDA στον κλάδο του χαλκού ύψους 4,36 δισ. δολαρίων, πάνω από τα 4,31 δισ. του 2014, παρά το γεγονός ότι στο μεταξύ η μέση τιμή του χαλκού βρισκόταν 10% χαμηλότερα, στα 6.170 δολάρια έναντι 6.860 δολαρίων ο τόνος.
