Τον Σεπτέμβριο είχαμε επιχειρήσει μια θεωρητική άσκηση, ώστε να εκτιμήσουμε πού θα μπορούσε να κινηθεί ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, εφόσον βασικές μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης προσέγγιζαν τις τιμές-στόχους των αναλυτών.
Καθώς μπαίνουμε στο 2026, επανερχόμαστε με την ίδια άσκηση, αυτή τη φορά με πλουσιότερο και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα τιμών-στόχων, ώστε να αποτυπώσουμε πού ακριβώς «κάθεται» το εύρος των εκτιμήσεων των αναλυτών και τι υποδηλώνουν αυτές για την πορεία του Γενικού Δείκτη.
Το top-10 και τα τρία σενάρια
Θυμίζουμε ότι βασιζόμαστε στις δέκα μετοχές με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στον Γενικό Δείκτη, οι οποίες αθροιστικά καλύπτουν περίπου το 74% της συνολικής στάθμισης και το 76% περίπου της αξίας συναλλαγών.
Αυτό που επιδιώκουμε, είναι να διακρίνουμε μεταξύ τριών θεωρητικών σεναρίων:
- Το συντηρητικό σενάριο υποθέτει ότι και οι 10 μετοχές θα βρεθούν ταυτόχρονα στο χαμηλότερο εύρος των εκτιμήσεων.
- Το κεντρικό σενάριο υποθέτει ότι και οι 10 μετοχές θα «πιάσουν» ταυτόχρονα τις διάμεσες τιμές-στόχους των αναλυτών, προσέγγιση που περιορίζει την επίδραση των πιο «ακραίων» (ανοδικά ή καθοδικά) εκτιμήσεων.
- Το αισιόδοξο σενάριο, που υποθέτει άνοδο των 10 μετοχών που εξετάζουμε στο άνω όριο του εύρος των εκτιμήσεων των αναλυτών.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι πρόκειται για μία σκοπίμως απλουστευμένη προσέγγιση, μεταξύ άλλων διότι στην πράξη είναι σχεδόν απίθανο να κινηθούν και οι 10 τίτλοι προς την ίδια κατεύθυνση, πόσο μάλλον να βρεθούν συγχρονισμένα στο κάτω ή στο άνω εύρος των εκτιμήσεων των αναλυτών.
Συντηρητικό σενάριο - Σημείο αναφοράς οι 2.180 μονάδες
Με βάση τους υπολογισμούς μας, το συντηρητικό σενάριο σήμερα μεταφράζεται σε περιθώριο ανόδου περίπου 3,2%, σε σχέση με την τιμή κλεισίματος του Γενικού Δείκτη στις 19 Δεκεμβρίου, στις 2.112,46 μονάδες. Αυτό «μεταφράζεται» σε άνοδο του Γενικού Δείκτη κοντά στις 2.180 μονάδες.
Τον Σεπτέμβριο, με τιμή αναφοράς τις 2.042 μονάδες για τον ΓΔ, το συντηρητικό σενάριο οδηγούσε και πάλι κοντά στις 2.180 μονάδες. Έκτοτε, ορισμένοι τίτλοι ξεπέρασαν κάποιες από τις χαμηλότερες εκτιμήσεις των αναλυτών. Για τις περιπτώσεις αυτές υπολογίσαμε μηδενική συνεισφορά στον Γενικό Δείκτη.
Το γεγονός ότι, παρά την άνοδο που έχει ήδη προηγηθεί, το χαμηλό εύρος των εκτιμήσεων εξακολουθεί να παραπέμπει στο ίδιο επίπεδο, δείχνει, κατ’ ελάχιστο, ότι η αγορά «είναι για πάνω». Με άλλα λόγια, η περιοχή των 2.180 μονάδων συνεχίζει να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς ακόμη και στο πιο επιφυλακτικό σενάριο.
Κεντρικό σενάριο - Εντός «εμβέλειας» οι 2.400 μονάδες
Για το κεντρικό σενάριο χρησιμοποιήσαμε τις διάμεσες τιμές-στόχους των αναλυτών, για καθεμία από τις δέκα βασικές μετοχές, Από αυτές, προκύπτει ένα θεωρητικό περιθώριο ανόδου της τάξης του 13,5% για τον Γενικό Δείκτη, το οποίο «μεταφράζεται» σε τιμές περίπου 2.390-2.395 μονάδων.
Σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο, όπου το κεντρικό σενάριο τοποθετούσε τον Γενικό Δείκτη κοντά στις 2.340 μονάδες, διαπιστώνουμε μια ήπια αλλά σαφή ανοδική μετατόπιση, η οποία αντανακλά τη βελτίωση των βασικών εκτιμήσεων και τις ανοδικές αναθεωρήσεις των αναλυτών.
Αισιόδοξο σενάριο - Ο ΓΔ σε νέα υψηλά 16 ετών
Στο αισιόδοξο σενάριο, όπου και οι δέκα μετοχές επαληθεύουν ταυτόχρονα τις υψηλότερες τιμές-στόχους, το περιθώριο ανόδου του Γενικού Δείκτη διαμορφώνεται κοντά στο 23%, οδηγώντας θεωρητικά τον δείκτη προς την περιοχή των 2.600 μονάδων.
Σε αυτή την περίπτωση, η αγορά θα βρεθεί σε νέα υψηλά 16 ετών, καθώς η τελευταία φορά που ο Γενικός Δείκτης σημείωσε κλείσιμο πάνω από τις 2.600 μονάδες ήταν στις 12 Νοεμβρίου 2009.
Στην προηγούμενη άσκησή μας, τον Σεπτέμβριο, το αντίστοιχο σενάριο παρέπεμπε σε επίπεδα κοντά στις 2.460 μονάδες. Η διαφορά αυτή των 140 μονάδων αποτυπώνει τη βασική μεταβολή που έχει συντελεστεί στο μεταξύ, ήτοι το γεγονός ότι το άνω άκρο των εκτιμήσεων των αναλυτών έχει ανοίξει αισθητά.
Περιορισμοί και συμπεράσματα
Για μία ακόμα φορά, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η άσκησή μας είναι μια σκοπίμως απλουστευμένη θεωρητική προσέγγιση. Αυτό που επιδιώκουμε είναι να αποτυπώσουμε, με βάση τις εκτιμήσεις των αναλυτών, τη δυνητική επίδραση των μετοχών που λειτουργούν ως βασικό βαρόμετρο για τον Γενικό Δείκτη. Έτσι, έχουμε αφήσει εκτός τις μετοχές που «ορίζουν» το άλλο 25%-26% του Δείκτη.
Και στα τρία σενάρια υποθέτουμε ότι μεταβάλλονται μόνο οι τιμές των μετοχών, με σταθερή τη δομή και τις σταθμίσεις στον Γενικό Δείκτη. Επίσης, να σημειωθεί ότι οι τιμές-στόχοι των αναλυτών έχουν κυλιόμενο 12μηνο ορίζοντα από την ημερομηνία δημοσίευσης κάθε έκθεσης. Έτσι, για τους σκοπούς της δικής μας άσκησης, η θεωρητική τους επίδραση στην πορεία του Γενικού Δείκτη τοποθετείται μεν χρονικά εντός του 2026, ωστόσο δεν αφορά συγκεκριμένο ημερολογιακό σημείο, π.χ. το τέλος του έτους.
Σε κάθε περίπτωση, προκύπτουν δύο σαφή συμπεράσματα. Αφενός, ότι η επαλήθευση των εκτιμήσεων των αναλυτών υποδηλώνει συνέχιση της ανόδου στο Χρηματιστήριο της Αθήνας μέσα στο 2026. Αφετέρου, ότι η αγορά έχει τιμολογήσει και επαληθεύσει ένα μικρό μόνο μέρος αυτών των εκτιμήσεων και, μάλιστα, σε σχέση με τον Σεπτέμβριο, ο πήχης έχει τοποθετηθεί ψηλότερα, χωρίς να υποχωρεί το χαμηλό σημείο αναφοράς.
