Το αρχιτεκτονικό και στυλιστικό debate Κυριάκου, Αλέξη

Έχω μια αδυναμία στην αρχιτεκτονική. Αισθάνομαι τυχερή που ζω σ’ αυτή την  χώρα και ως Πυθία, έχω πάντα το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Καθώς ο καιρός περνά αργά, προσπαθώντας να οργανώσω τον ύπνο μου σε πέντε 90λεπτα, τράβηξε την προσοχή μου το σχήμα του χώρου που διάλεξαν  Μητσοτάκης και Κεραμέως  να παρουσιάσουν  τις αλλαγές στην Παιδεία. Βάζω άριστα στην επιλογή του ‘Στρογγυλού Σχολείου’ στο Μπραχάμι.  Έργο ενός πολύ αγαπημένου. Του Τάκη Ζενέτου. Ο Τάκης
γεννήθηκε  στην Αθήνα το 1926. Υπήρξε μέλος της ΕΠΟΝ. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Παρίσι και ήταν μαθητής του Λε Κορμπιζιέ. Το Στρογγυλό Σχολείο το έφτιαξε το 1969. Ενας χώρος ο οποίος να μπορεί να εξελίσσεται συνεχώς, καθώς ορίζεται μεν από σταθερά δομικά στοιχεία (σκελετός), αλλά περιλαμβάνει ένα σύστημα εσωτερικών στοιχείων (χωρίσματα) που είναι ευέλικτα και μπορούν να αλλάζουν συνεχώς, έτσι ώστε να ορίζονται οι αίθουσες οι οποίες επίσης αλλάζουν ανάλογα με τις ανάγκες του σχολείου και τη λειτουργία του. Ο Ζενέτος ουσιαστικά μέσα από τον κύκλο, πρότεινε ένα ισχυρό κέντρο το οποίο  επιτρέπει στη σχολική κοινότητα να αυτοκαθοριστεί. Επίσης ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την εξάπλωση της ηλεκτρονικής κουλτούρας. Αποτέλεσμα αυτής της μελέτης του είναι το όραμα για την πόλη του μέλλοντος με τίτλο Ηλεκτρονική Πολεοδομία. Αυτοκτόνησε πηδώντας από το παράθυρο του γραφείου του στο Κολωνάκι το 1977.

Με διαδηλώσεις

Σ’ αυτό ακριβώς το ισχυρό κέντρο του Ζενέτου ο Μητσοτάκης, φορώντας τα αγαπημένα του loafers εργασίας χωρίς κάλτσες, όρθιος και περπατώντας, παρουσίασε τις αλλαγές για την Παιδεία. Ωστόσο το κτίριο δεν κατάφερε να συμβάλλει στην αλληλεπίδραση του «όλον»: όση ώρα μίλαγε ο Πρωθυπουργός άκουγα καθαρά από το μικρόφωνό του, φωνές διαδηλωτών ακριβώς απ’ έξω.  Οι αντιδράσεις, ακόμα και σ’ αυτή την εξάπλωση της «ηλεκτρονικής κουλτούρας» που επέτρεψε να γίνονται πχ μαθήματα εξ αποστάσεως στην  πανδημία  παραμένουν ισχυρές. Όπως όλες οι μεγάλες αλλαγές φυσικά. Δεν ανησυχώ. Θα τους ξεπεράσει ο χρόνος. Το έργο του Ζενέτου πάλι όχι. Φτιάχτηκε για το μέλλον.

Με φόντο μελίσσι παιδιών

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, την ίδια περίπου ώρα ο βασικός αντίπαλος του Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας, επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό χώρο για να παρουσιάσει τις δικές του ιδέες για την εργασία. Όσοι με παρακολουθούν ανελλιπώς μπορεί να μην κερδίζουν 150 ευρώ, αλλά γνωρίζουν ήδη τι έγινε ένα σαββατοκύριακο στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας με τις παράλληλες εκδηλώσεις Μέρα25 και Κιναλ. Με φόντο μια τσιμινιέρα, ή υψικάμινο, ή καμινάδα, και έχοντας πίσω του μια ακίνητη θάλασσα, κι ένα μελίσσι παιδιών να βολτάρουν τριγύρω, ο Αλέξης πέρασε δύσκολα, κι αυτό φάνηκε στο πρόσωπο που ίδρωσε. Το ίδιο και οι συνομιλητές του, καθώς η εκδήλωση κράτησε πάνω από δυόμιση ώρες. Σίγουρα έφταιγε το δετό παπούτσι κουστουμιού ΜΕ κάλτσες, και το ‘ακίνητο’ σκηνικό. Τον λυπήθηκα, ειλικρινά σας λέω. Δίπλα στην θάλασσα με 40 βαθμούς, όλοι έχουν δικαίωμα σε ένα άλλο ζευγάρι παπούτσια.  Το θερμόμετρο του ενθουσιασμού μάλιστα ανέβηκε κι άλλο όταν ανακοίνωσε πως θα πάει τον κατώτατο στα 800 και τις ώρες εργασίας στις 35 εβδομαδιαίως. Για να μην είμαι πικρόχολη όμως χαιρετίζω τις αλλαγές σκηνικού στις παρουσιάσεις του Συριζα γενικώς. Παλιά γίνονταν στο Σινε Κεραμεικός.

Τι δεν είπε στον Παπαλεξόπουλο

Αλέξης και Κυριάκος συνέχισαν ακάθεκτοι και χθες. Αυτή την φορά στον πολιτισμένο κλιματικά χώρο της ετήσιας γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ που επέτρεψε και κουστούμι και κάλτσα. Σημειώνω μόνο το εξής για τον Αλέξη: Στην συζήτηση με τον Παπαλεξόπουλο ο Πρόεδρος του Συριζα-ΠΣ δεν εκστόμισε ούτε την λέξη 800άρι, ούτε την λέξη  35ωρο. Τα ανέφερε κάπου στο τέλος της ομιλίας του νωρίτερα ως « μεταξύ άλλων, προτείναμε και την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, που με τη σειρά του θα συμπαρασύρει προς τα πάνω το σύνολο των αμοιβών». Ωιμέ! Πού είναι οι καιροί που έμπαινε στον ΣΕΒ κι έτριζαν τα πατώματα, πείτε μου, που πήγαν; Που πήγε ο Αλέξης που αγαπούσα μια φορά;

Το καλύτερο δώρο εορτής  

Περνάω στα δάκρυα χαράς. Υπήρξε ένας άνθρωπος που χάρηκε βαθιά για την επιστροφή του Πικάσο και του Μοντριάν στην Εθνική Πινακοθήκη. Κι αυτό συνέπεσε με την ονομαστική του εορτή! Το καλύτερο δώρο για την εξιχνίαση της υπόθεσης, έκανε η αστυνομία στον Παύλο Γερουλάνο. Ο Γερουλάνος , θυμίζω, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις υπουργών που παραιτήθηκε από ευθιξία μετά από κλοπή έργων τέχνης. Κλοπές έργων τέχνης, ουκ ολίγες, για να μην μιλήσω για άλλα θέματα σε θητείες υπουργών που έγιναν γαργάρα. Εκτός από εσάς, τον «ξέχασαν» και οι  Μενδώνη-Χρυσοχοίδης, που  μια λέξη θα μπορούσαν να την πουν, καθώς ο πρώην υπουργός Πολιτισμού πήρε τότε πάνω του όλη την ευθύνη. Με πράξεις. Οχι όπως κάνουν συνήθως οι υπουργοί. Τον είδα το βράδυ με ένα χαμόγελο ικανοποίησης στο Μικρό Παρίσι των Αθηνών. Έφαγε και κρέπα.

Σας φιλώ

Η Πυθία