Σε υποβάθμιση της αξιολόγησης του κινδύνου χώρας για τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και το Βέλγιο προχώρησαν στο β’ τρίμηνο οι αναλυτές της Allianz. Και οι τρεις χώρες αξιολογούνται πλέον με ΑΑ1, από Α1 προηγουμένως.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία της Allianz, η Βαθμίδα Χώρας (Country Grade) είναι μια μεσοπρόθεσμη αξιολόγηση που αποτυπώνει τις μακροπρόθεσμες ανισορροπίες της οικονομίας, την ποιότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την πιθανότητα πολιτικών κινδύνων. Κυμαίνεται από το AA έως το D, όπου το D αντιστοιχεί στον υψηλότερο κίνδυνο.
Το Επίπεδο Κινδύνου Χώρας (Country Risk Level) παρέχει μια βραχυπρόθεσμη αξιολόγηση εντοπίζοντας πιο άμεσες απειλές, εστιάζοντας στην πορεία της οικονομικής δραστηριότητας κατά τους επόμενους 6-12 μήνες και στους μακροοικονομικούς δείκτες που μπορούν να προειδοποιήσουν για επικείμενη χρηματοοικονομική κρίση. Κυμαίνεται σε κλίμακα από το 1 έως το 4, όπου το 4 είναι το υψηλότερο επίπεδο κινδύνου.
Για την Ελλάδα, η αξιολόγηση παρέμεινε αμετάβλητη σε BB2.
Πιο αναλυτικά, οι αναλυτές της Allianz σχολιάζουν ότι στην περίπτωση των ΗΠΑ έχουν επιδεινωθεί τόσο οι μακροοικονομικοί όσο και οι πολιτικοί κίνδυνοι. «Βασικοί δημοσιονομικοί δείκτες, όπως το δημοσιονομικό έλλειμμα, το δημόσιο χρέος και οι πληρωμές τόκων, έχουν επιδεινωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια» αναφέρουν χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι το ομοσπονδιακό έλλειμμα ενδέχεται να ξεπεράσει το 8% του ΑΕΠ το 2026. «Παράλληλα, οι πολιτικοί κίνδυνοι έχουν αυξηθεί, με ασταθείς αποφάσεις για την εμπορική πολιτική και την πολυμερή συνεργασία».
Για τη Γαλλία, σχολιάζουν ότι ο συνολικός μακροοικονομικός κίνδυνος επιδεινώθηκε (δημοσιονομικό ισοζύγιο, δημόσιο χρέος, εξωτερικό χρέος και κόστος εξυπηρέτησής του) και ότι οι δείκτες αυτοί δεν αναμένεται να βελτιωθούν στο άμεσο μέλλον. «Τα πολιτικά αδιέξοδα σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2026 θα επανέλθουν στο προσκήνιο το φθινόπωρο (…) ενώ παράλληλα αυξάνονται οι ανάγκες για δαπάνες στην άμυνα. Η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης παραμένει μια ρεαλιστική πιθανότητα, αν και δεν είναι το βασικό μας σενάριο. Με τη δημοσιονομική προσαρμογή να μην είναι ορατή και την οικονομική ανάκαμψη να προχωρά πιο αργά από το αναμενόμενο, οι μακροπρόθεσμες ανησυχίες παραμένουν εμφανείς».
Αντιστοίχως, για την περίπτωση του Βελγίου σχολιάζουν ότι «οι προγραμματισμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις έχουν παγώσει, ενώ νέες δαπάνες συνεχίζουν να ασκούν πίεση στα δημόσια οικονομικά». Προσθέτουν ότι «η έλλειψη αξιόπιστων και συντονισμένων μέτρων για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας τόσο σε ομοσπονδιακό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο είναι ιδιαίτερα ανησυχητική» και τονίζουν πως, παρά το γεγονός ότι το Βέλγιο διατηρεί την πιστοληπτική του αξιολόγηση σε επενδυτική βαθμίδα, βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών.
