«Η Θάτσερ θα έδινε γερή αύξηση στους απεργούς» εκτιμά οικονομολόγος

Η Μάργκαρετ Θάτσερ θα έδινε στους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα της Βρετανίας που απεργούν μαζικά μια γερή μισθολογική αύξηση για να τερματίσουν τις κινητοποιήσεις τους και να αποτραπεί μια χειμερινή ενεργειακή κρίση, σύμφωνα με τον έμπειρο οικονομολόγο Βίλεμ Μπούιτερ.

Ο 73χρονος Μπούιτερ που υπήρξε ιδρυτικό μέλος της επιτροπής καθορισμού των επιτοκίων της Τράπεζας της Αγγλίας (ΒοΕ) και πρώην παγκόσμιος επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup, υπογράμμισε ότι «υπάρχει ξεκάθαρα ένα μάθημα για τη σημερινή κυβέρνηση των Τόρις» από τις πρώτες ενέργειες της Θάτσερ όταν ανήλθε στην εξουσία το 1979.

Όπως επισημαίνει, η επιτυχία της «Σιδηράς Κυρίας» ήρθε μόνο όταν αύξησε 25% τους μισθούς των εργαζομένων του δημόσιου τομέα για να αποτρέψει έναν δεύτερο διαδοχικό «χειμώνα δυσαρέσκειας».

Σαν σήμερα, το Ηνωμένο Βασίλειο συγκλονίστηκε από τις απεργίες που διήρκησαν από τον Νοέμβριου 1978 έως τις αρχές του 1979, οι οποίες προκάλεσαν αναστάτωση και «βύθισαν» τη χώρα στην ακυβερνησία, μόνο για να επέλθει πολιτική σταθερότητα μετά από την εκλογική νίκη των Συντηρητικών της Θάτσερ έναντι των Εργατικών τον Μάιο.

1. Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας η Θάτσερ έθεσε ως βασική προτεραιότητα την μείωση του πληθωρισμού. Ακολούθησε σφικτή νομισματική πολιτική, αυξάνοντας τα επιτόκια, προκειμένου να χαμηλώσει τον πληθωρισμό. Έδειξε προτίμηση προς την έμμεση φορολογία, έναντι της φορολογίας εισοδήματος, και αύξησε τον ΦΠΑ στο 15%. Καταργήθηκαν οι μισθολογικοί περιορισμοί και οι συναλλαγματικοί περιορισμοί. Οι πολιτικές αυτές διατήρησαν την αξία της στερλίνας σε υψηλά επίπεδα. Ταυτόχρονα η ανεργία εκτοξεύτηκε. Το 1983 υπήρχαν 3,6 εκατ. άνεργοι. Οι κρατικές δαπάνες κυρίως για την εκπαίδευση και την στέγαση μειώθηκαν. Το ΑΕΠ της χώρας μειωνόταν και σταδιακά, όμως η οικονομική πολιτική άρχισε να αποδίδει.
2. Στη δεύτερη τετραετία της, τον Μάρτιο του 1984 η κυβέρνηση προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει τα ορυχεία και να κλείσει τα ζημιογόνα. Οι ανθρακωρύχοι αντέδρασαν έντονα. Η απεργία των ανθρακωρύχων διήρκεσε και συμμετείχαν τα 2/3 των εργαζόμενων, ενώ αποδείχτηκε πολύ επιζήμια για τη βρετανική οικονομία. Το κόστος της αποτιμήθηκε σε 1,5 δισ. λίρες και σε αυτήν αποδόθηκε η διολίσθηση της λίρας έναντι του δολαρίου. Η Θάτσερ δήλωσε πως δεν θα υποχωρήσει στα αιτήματα των συνδικάτων, αφού είχε φροντίσει να κρατήσει καύσιμα εκ των προτέρων. Έτσι μετά από 12 μήνες και τη χρήση βίας εκ μέρους της αστυνομίας η απεργία έληξε. Τελικά, η κυβέρνηση έκλεισε 25 ορυχεία.
3. Κατά την τρίτη θητεία της οι «Συντηρητικοί» κέρδισαν και τις βουλευτικές εκλογές του 1987. Το 1988 αντιτάχθηκε σθεναρά στη διαφαινόμενη συγκεντροποίηση της λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία κατά τη γνώμη της θα οδηγούσε σε ομοσπονδιακές δομές, ενώ η ίδια υποστήριζε ότι ο ρόλος της ΕΕ έπρεπε να περιοριστεί στη διασφάλιση του ελεύθερου εμπορίου και του ανόθευτου ανταγωνισμού. Τέλος, στην εκλογή νέου προέδρου του, το 1990, το κόμμα των Συντηρητικών ήταν βαθιά διχασμένο και η Θάτσερ ανακοίνωσε την πρόθεσή της να μην είναι ξανά υποψήφια ενώ ήταν βουλευτής έως και 2 χρόνια αργότερα.