Ροή
Αντίστροφα έχει αρχίσει να μετρά ο χρόνος για τη διευθέτηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, καθώς μέχρι το τέλος της εβδομάδας η Τράπεζα της Ελλάδος αναμένεται να ανακοινώσει το νέο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο θα τεθούν οι «κόκκινες γραμμές» για τις τράπεζες.
Και τούτο διότι με την Πράξη του διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα θα προσδιοριστούν όχι μόνο οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας στις εταιρείες διαχείρισης των κόκκινων δανείων, αλλά στην ουσία θα οριοθετηθεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούν να κινηθούν οι τράπεζες. Στόχος είναι η όλη διαδικασία εκχώρησης ή ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών να προχωρήσει με διαφανείς διαδικασίες προκειμένου να μη δημιουργηθούν σκιές για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.
Η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι η αναδιάρθρωση του χρέους μπορεί να ακολουθήσει διαμετρικά αντίθετους δρόμους γεγονός που μπορεί να προκαλέσει εύλογα ερωτηματικά για τις επιλογές των τραπεζικών διοικήσεων.
Για παράδειγμα την Παρασκευή η ΝΙΚΑΣ ανακοίνωσε τη συμφωνία των πιστωτριών τραπεζών (Eurobank κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως Αlpha Bank) για την αναδιάρθρωση του χρέους της. Η συμφωνία σε γενικές γραμμές προβλέπει το κούρεμα των δανείων της εταιρείας που ανέρχονται σε περίπου 79 δισ. ευρώ σε ποσοστό που ξεπερνά το 55%. Παράλληλα στην εταιρεία δύο επενδυτές (Θεωδορόπουλος και Βιντζηλαίος) θα εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο με 30 εκατ. ευρώ.
Στην περίπτωση των ιχθυοκαλλιεργειών η συμφωνία εξυγίανσης προέβλεπε την «κεφαλαιοποίηση» των δανείων, η οποία είναι και η συνηθέστερη πρακτική που ακολουθείται διεθνώς. Συγκεκριμένα στη ΣΕΛΟΝΤΑ, μεταβιβάστηκε το ενεργητικό της ΔΙΑΣ Ιχθυοκαλλιέργειες και μέρος του παθητικού της. Το μη μεταβιβαζόμενο παθητικό της ΔΙΑΣ καλύφθηκε με την απόκτηση μετοχών της εταιρείας από τις πιστώτριες τράπεζες, κατά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΣΕΛΟΝΤΑ. Ειδικότερα για την ολοκλήρωση της μεταβίβασης η ΣΕΛΟΝΤΑ θα προχωρούσε σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου (κατά 12,4 εκατ. ευρώ) με παραίτηση από το δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων, προκειμένου οι νέες μετοχές να μεταβιβαστούν στους πιστωτές της εταιρείας για την ικανοποίηση τους.
Από τη σύγκριση των δύο αυτών περιπτώσεων γίνεται αντιληπτό ότι η ρύθμιση των δανείων υπερχρεωμένων επιχειρήσεων μπορεί να οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα τόσο για τις μετέχουσες τράπεζες και τους μετόχους τους, αλλά και για τους εμπλεκόμενους επιχειρηματίες. Οι επιπτώσεις όμως δεν περιορίζονται στα παραπάνω καθώς με δεδομένη την έκταση που έχουν λάβει τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια (περίπου 50 δισ. ευρώ) η διευθέτηση τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι ικανή να αλλάξει την εικόνα της αγοράς και τους όρους ανταγωνισμού.
