Ροή
Έχω μία απορία: Οι Τροϊκανοί και οι δικοί μας... φωστήρες, όταν σκοτώνονται για +- 1% του ΑΕΠ σε 1,2, ή 3 χρόνια, βάζουν στα Excel τους τη δραματική και αυξανόμενη μείωση του "ενεργού" πληθυσμού;; Φοβάμαι πως ΟΧΙ και, ίσως, γι' αυτό η... "έκπληξη" της ύφεσης, αντί για ανάπτυξη, που φαίνεται πως ξεγέλασε ακόμη και τον Πρωθυπουργό μας. Μάλλον λάθος μοντέλα χρησιμοποιούν, δυστυχώς.
Το ΑΕΠ "παράγεται" από ανθρώπους που, όμως, φεύγουν από την Ελλάδα με εντεινόμενο ρυθμό. Η πληθυσμιακή απίσχναση της Χώρας συντελείται με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι «Ευρωπαϊκός» και οφείλεται στη δημογραφία, δηλαδή την πτώση των ετήσιων γεννήσεων. Συμβαίνει και σε άλλες πλούσιες Ευρωπαϊκές χώρες, είναι πολιτισμικό φαινόμενο, και η αντιμετώπισή του είναι σχεδόν αδύνατη με συμβατικά μέτρα εθνικής πολιτικής. Φυσικά, η επίπτωσή του είναι ισχυρότερη όπου και όταν συνδυάζεται με μακροχρόνια κάμψη της οικονομίας.
Ο δεύτερος τρόπος δημογραφικής αποψίλωσης είναι καθαρά «ελληνικός» και συνδέεται με τη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη οικονομική κρίση που εκφράζεται με μεγάλη ανεργία. Οι νέοι άνθρωποι, αναγκαστικά, φεύγουν για να ζήσουν, να δουλέψουν και να κάνουν οικογένειες στο εξωτερικό. Και όσοι φεύγουν είναι, κατά τεκμήριο, οι σπουδασμένοι, οι παραγωγικοί και, κυρίως, οι δημιουργικοί. Θέλει κουράγιο και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου για να φύγεις, να βρεις δουλειά και να προκόψεις σε άλλη χώρα.
Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί. Οι εξερχόμενοι Έλληνες, μόνο το 2013, ήταν περισσότεροι από το 2% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Η αναλογία των νέων τής πλέον παραγωγικής ηλικίας 25-39 ετών ξεπερνούσε το 50% στο σύνολο των εξερχομένων. Τα στοιχεία επιδεινώνονται με το χρόνο. Κάποιοι εκτιμούν πως όταν η Ελλάδα «γιορτάσει» τα 200 χρόνια της ανεξαρτησίας της ο πληθυσμός της θα είναι μόνο οκτώ εκατομμύρια σε σύγκριση με 11 εκατομμύρια όταν «έμπαινε» στην Κρίση προ 10ετίας. Το «χάσμα» γενεών θα είναι καταστροφικό και ίσως ανεπανόρθωτο.
Όταν, λοιπόν, μιλάμε για την Κρίση, αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε. Όταν ανησυχούμε για τις… συντάξεις μας, ας σκεφτούμε πώς θα τις πληρώνουμε χωρίς έσοδα από παραγωγή. Όταν μιλάμε για «Μέτρα» θα έπρεπε να σκεφτόμαστε για το πως θα αλλάξει το παραγωγικό μας «μοντέλο» και περιβάλλον. Ο θρήνος για τις συντάξεις είναι κλάμα πάνω από το «χυμένο γάλα» και δεν είναι καθόλου «αριστερό» και κοινωνικά υπεύθυνο να εστιάζουμε εκεί. Για την πληρωμή των συντάξεων είναι απαραίτητο να γυρίσουν πίσω αυτοί που παράγουν.
Και για όποιον το αντιληφθεί αυτό και το κάνει «σημαία» της πολιτικής του, υπάρχει και ένα «τυράκι». Αν γυρίσουν πίσω κάποιοι από τους νέους ξενιτεμένους μας, θα γυρίσουν με τις γνώσεις τους, τον φρέσκο «κοσμοπολιτισμό» τους, τις διασυνδέσεις τους, τα χρήματά τους και, φυσικά, τα παιδιά τους. Για τον Έλληνα ξενιτεμένο Οδυσσέα, ο νόστος πάντα ασκούσε τη μαγεία του. Αν, όμως, η «Όμορφη Μητέρα Πατρίδα» γίνει η παραγωγική, ευρωπαϊκή πατρίδα που μπορεί, επί τέλους, να γίνει, η τραγική περιπέτεια της δεύτερης 10ετίας του νέου αιώνα θα ξεχαστεί. Μαζί της και οι καταστροφικές αυταπάτες της Αριστεράς, σε όλες τις πράσινες, γαλάζιες, και ροζ αποχρώσεις της. Αυτό από μόνο του είναι ένα τεράστιο και λυτρωτικό «κέρδος».
Με αυτό το όραμα πρέπει να πορεύονται από εδώ και πέρα όσοι οραματίζονται μία καλύτερη και βιώσιμη Ελλάδα. Η σημερινή Ελλάδα είναι αποκρουστική και αυτοκτονική και δεν είναι παράξενο ότι έχει τη χειρότερη Κυβέρνηση που είχε ποτέ. Έτσι συμβαίνει πάντα στην τραγωδία, το τέλος είναι φρικτό. Το ερώτημα, όμως, είναι αν από τις στάχτες του κακού μπορεί να βγει κάτι καινούργιο και όμορφο. Όσοι ανήκουμε στους αισιόδοξους, ας γράψουμε τη νέα Ιστορία. Η επερχόμενη Εθνική Επέτειος το 2021 το απαιτεί.
