Ροή
Το σκηνικό που εξελίχθηκε χθες στα γραφεία των διοικήσεων των ελληνικών τραπεζών ήταν εξαιρετικά ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα. Γύρω στις 9 το πρωί κλιμάκια της Επιτροπής Ανταγωνισμού έκαναν… ντου στα γραφεία πέντε τραπεζών καθώς και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών (ΕΕΤ).
Η επιχείρηση δεν ήταν καθόλου αθόρυβη και σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες θύμιζε και κάτι λίγο από αμερικανική ταινία με επιδρομές του FBI. Οι ελεγκτές της Επιτροπής απομάκρυναν στελέχη από τα γραφεία τους, ξήλωσαν σκληρούς δίσκους υπολογιστών, κατάσχεσαν έγγραφα και κινητά τηλέφωνα.
Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: Να διαπιστωθεί το αν υπήρξαν εναρμονισμένες πρακτικές στις χρεώσεις τραπεζικών πρακτικών. Με λίγα λόγια το αν συνεννοήθηκαν τα ανώτερα/ανώτατα στελέχη για το τι θα χρεώνουν στους πελάτες τους. Η κίνηση αυτή δεν ήταν τυχαία. Η Επιτροπή πρόσφατα είχε ζητήσει εγγράφως την παροχή στοιχείων, σχετικά με τις προμήθειες (access fees), που είχαν επιβληθεί το καλοκαίρι στις συναλλαγές, οι οποίες γίνονται σε ATMs με κάρτες άλλων τραπεζών. Παρά το γεγονός πως οι τράπεζες υποχρεώθηκαν να μαζέψουν τις χρεώσεις μετά από παρέμβαση του ίδιο του πρωθυπουργού η έρευνα προχώρησε και στις υπόλοιπες χρεώσεις.
Αν και πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης ξεκαθαρίζουν πως ο έλεγχος δεν ξεκίνησε μετά από αίτημα του υπουργού (κάτι το οποίο προβλέπει ο νόμος), ο ίδιος ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε δηλώσει πως ετοιμαζόταν να στείλει καταγγελίες. Υπ’ αυτό το πλαίσιο δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνουν λόγο για μια «κίνηση εντυπωσιασμού» που δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα. Βέβαια, πολλοί θυμούνται την προηγούμενη φορά που έγινε αντίστοιχο «ντου» σε μεγάλους ομίλους, τότε είχε αποκαλυφθεί το λεγόμενο «καρτέλ των Εργολάβων» που οδήγησε στα μεγαλύτερα πρόστιμα που έχουν δοθεί ποτέ για θέματα Ανταγωνισμού.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η κίνηση αυτή μόνο θετική είναι. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού οφείλει να παρακολουθεί την επικαιρότητα και να παρεμβαίνει όπου αυτή κρίνει ότι είναι απαραίτητο. Μια Αρχή ελέγχου που ενοχλεί, λειτουργεί σωστά. Την Επιτροπή Ανταγωνισμού θα πρέπει να την φοβούνται, όπως περίπου συμβαίνει με την ευρωπαϊκή Αρχή, η οποία τα τελευταία χρόνια υπό την καθοδήγηση της Μαργκρέτε Βεστάγκερ έχει κάνει ακόμη και εταιρείες-κολοσσούς όπως η Apple και η Google να τρέμουν.
