Η αγορά «βλέπει» το καλό σενάριο και προεξοφλεί κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας με τους Θεσμούς έως το Eurogroup στις 22 Μαΐου. Στις τρεις προηγούμενες συνεδριάσεις, ο Γενικός Δείκτης κατέγραψε κέρδη 5,18% σηματοδοτώντας μια καθοριστική μεταστροφή στο επενδυτικό κλίμα.
Ενδεικτικό της αλλαγής τάσης είναι ο διπλασιασμός του όγκου συναλλαγών στα 50 εκατ. ευρώ, από 25 εκατ. που ήταν κατά μέσο όρο τους πρώτους μήνες του έτους. Αν, μάλιστα, το staff level agreement συνοδευτεί και από ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE στη συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 8 Ιουνίου, οι αναλυτές αναμένουν εκτίναξη του ελληνικού χρηματιστηρίου κατά 100 μονάδες.
Όπως αναφέρει στο insider.gr ο Δημήτρης Τζάνας, διευθυντής Επενδύσεων της Κύκλος Χρηματιστηριακή, το ανοδικό ράλι από την αρχή της εβδομάδας έχει τα χαρακτηριστικά τοποθετήσεων με «επενδυτικό προφίλ», αν και κάτι τέτοιο μένει να επιβεβαιωθεί και τις επόμενες ημέρες. Παρά το ανοδικό σερί από την αρχή της εβδομάδας, οι επενδυτές δεν ρευστοποίησαν τα κέρδη τους, γεγονός που υποδεικνύει ισχυρό ανοδικό momentum.
Ο κ. Τζάνας εξηγεί ότι οι χαμηλοί συναλλακτικοί όγκοι και η άνευρη ζήτηση που παρατηρούνται τα χρόνια της κρίσης στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες για μια κερδοσκοπική αγορά. Τα ξένα funds που ελέγχουν πλέον το ελληνικό χρηματιστήριο (με ποσοστό 59% τον Μάρτιο) έχουν κατά βάση κερδοσκοπική προσέγγιση και όχι επενδυτική κουλτούρα.
Οι τράπεζες «καβάλα» στο ανοδικό κύμα
Σε μια δεικτοβαρή αγορά όπως η ελληνική, τους καρπούς από την ανάταση του κλίματος δρέπουν κυρίως οι τραπεζικοί τίτλοι. Από τη Δευτέρα έως και την Τετάρτη, ο τραπεζικός δείκτης κατέγραψε κέρδη άνω του 13%.
Αυτό που χρειάζεται τώρα η αγορά για να αγγίξει τις 800 μονάδες είναι μια συμφωνία, έστω και κατ’ αρχήν, μεταξύ των ευρωπαίων δανειστών –ουσιαστικά του Βερολίνου– και του ΔΝΤ στο ζήτημα του χρέους, προκειμένου να τεθούν οι βάσεις για να ανοίξει ο Μάριο Ντράγκι την πόρτα της ποσοτικής χαλάρωσης.
Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι ακόμη και ένα προσχέδιο συμφωνίας στον προγραμματισμένο Eurogroup, το οποίο θα υποδηλώνει σύγκλιση μεταξύ των δανειστών, θα είναι αρκετό. Αυτό που χρειάζεται είναι να σκιαγραφεί την εικόνα της βιωσιμότητας του χρέους και να προβλέπει έναν συμβιβασμό σε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα από 3,5% που είναι η πάγια θέση του Βερολίνου, καθώς και ευνοϊκότερα επιτόκια και μια ενδεχόμενη περίοδο χάριτος για την αποπληρωμή των τόκων.
Εφόσον το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κρίνει επαρκή έναν τέτοιο οδικό χάρτη, και εντάξει τη χώρα στο QE όπως αναμένεται, η ψήφος εμπιστοσύνης των δανειστών προς την ελληνική οικονομία αναμένεται να ανοίξει τον δρόμο για την ανάκαμψη του επενδυτικού κλίματος και την προσέλκυση κεφαλαίων στο ελληνικό χρηματιστήριο.
