Ροή
Οι κυβερνήσεις εξακολουθούν να δαπανούν τεράστια ποσά σε επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων ενώ, μέχρι το 2030, τείνουν να παράξουν διπλάσια επίπεδα από ό,τι θα χρειαζόταν για να διατηρηθεί η άνοδος της θερμοκρασίας κάτω από 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, υποστηρίζει σε πρόσφατη έκθεσή του ο ΟΗΕ.
Μιλώντας στο CNBC ο επικεφαλής του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, Achim Steiner είπε ότι τα 423 δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανώνται ετησίως από τα χρήματα των φορολογουμένων για την επιδότηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων εμποδίζουν την ενεργειακή μετάβαση ενώ πρόσθεσε ότι συχνά για να γίνουν αυτές οι δαπάνες χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι διασφαλίζουν φθηνότερη ενέργεια για τους φτωχότερους λαούς.
«Αλλά όταν κοιτάς τα στατιστικά στοιχεία, η πραγματικότητα είναι ότι είναι ότι ουσιαστικά ωφελούνται τα πλουσιότερα μέρη της κοινωνίας επειδή είναι δυσανάλογα μεγαλύτεροι χρήστες ενέργειας», σημειώνει και προσθέτει ότι εάν τα κράτη ενδιαφέρονται να βοηθήσουν τους φτωχότερους λαούς, υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικοί τρόποι και δεν χρειάζεται να «στρεβλώνεται μια ολόκληρη οικονομία όσον αφορά στον τρόπο που σήμερα παράγονται ορυκτά καύσιμα, τα οποία καθίστανται τεχνηέντως φθηνότερα».
Ερωτηθείς για το πώς μπορεί να αντιστραφεί αυτό, ο Steiner είπε στο CNBC: «Λοιπόν, πολλοί οικονομολόγοι ουσιαστικά συμφωνούν ότι αν εισαγάγαμε μια τιμή άνθρακα που αντικατοπτρίζει το πραγματικό κόστος χρήσης αυτού του ορυκτού καυσίμου στις οικονομίες μας σήμερα, θα δημιουργήσατε πραγματικά πολύ γρήγορα μια αγορά όπου οι παραγωγοί αλλά και οι καταναλωτές ορυκτών καυσίμων θα εγκαταλείψουν όντως αυτόν τον τομέα».
«Και ουσιαστικά, όταν εξετάζουμε την παγκόσμια ενεργειακή οικονομία, έχουμε ήδη ξεκινήσει μια ενεργειακή επανάσταση. Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια, γίνονται περισσότερες επενδύσεις σε νέες υποδομές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και ως εκ τούτου προωθούνται κεφάλαια στην κατασκευή και την έναρξη λειτουργίας της, παρά σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα και πυρηνικά μαζί», πρόσθεσε.
Ωστόσο, δεν έκρυψε ότι «ανησυχεί πολύ» επειδή εξακολουθούμε να κινούμαστε πολύ αργά. «Η τραγωδία αυτού θα είναι ότι τα παιδιά μου, η επόμενη γενιά, δεν θα έχουν πλέον την επιλογή γιατί θα έχουμε φθάσει σε σημείο όπου δεν θα υπάρχει επιστροφή. Διότι από τη στιγμή που θα βρεθούμε σε ένα μονοπάτι πάνω από 1,5 και μετά 2 βαθμούς, θα χρειαστούν 100 χρόνια ή 200 χρόνια για να μπορέσουμε να το αντιστρέψουμε», είπε.
Για να αποφευχθεί μια μη αναστρέψιμη πορεία, θα πρέπει να ληφθούν οι απαραίτητες αποφάσεις ώστε να αξιοποιηθούν όλα τα μέσα που ήδη υπάρχουν για να επιτευχθεί αυτό, τόνισε.
